Gece'ci Ateş

YENİ HAYAT

Bölüm şarkısı- Lana Del Rey- Cehrry

İYİ OKUMALAR ♣️♠️♣️

Uçağın iniş yaptığına dair bi duyuru geldiğinde yanımdaki uyuyan Ayçayı uyandırdım.
"Pişt Ayçaa hadi kalk geldik"
"Hmm beş dakka daha" sanki evde yatağında uyuyor. Sinirle dürtükledim.
"Lan kalksana gelmişiz"
Uykulu gözlerini aralayıp sinirle konuştu.
"Nereye geldik be"
"Amerikaya"
"Heee doğru"

Uçaktan indim ve havayı derince içime soludum. Nefes alamıyor gibiydim her şeyimi Türkiyede bırakıp bir anda yeni bi hayata başlamak kolay değildi. Bi de yaşadıklarımın üstüne hiç kolay değildi. Hala kendime yediremiyordum. Aldığım nefes sanki ciğerlerimi yakıyordu.

Bavulumu sıkıca tutup arkama baktım. Ayça da güçlükle bavulu çekiştiriyordu. Kim bilir ne koymuştu o bavulun içine. Cebimdeki araba anahtarını çıkardım ve arabayı bulmaya çalıştım. Dedem ayarlamıştı ama nasıl bi araba olduğunu sormadığım için şimdi iki saat araba arıyacaktım. Elimdeki kilide bastım buradaki hiçbir arabadan ses çıkmadı. Biraz daha ilerleyip tekrar bastım ve ilerideki arabanın ışıkları yanınca bakışlarımı çevirdim.

Siyah son model sayılacak bir arabaydı. Çok inceleme gereği duymadan arabaya doğru ilerledim. Arkamdan hafif yüksek sesle konuşan Ayçayı duyuyordum.
"Off be arabaya bak bebeğim gibi"
Ben ondan önde yürürken, hızla koşarak beni geçti ve arabanın kapısın açıp yolcu koltuğuna geçti. Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı bu kız cidden tam bi neşe kaynağıydı.

Eve gelmiştik. Dedem tamamen her şeyi düşünmüştü. İki katlı gayet büyük bir evdi önünde yemyeşil bahçesi ve havuzu vardı. En çok bu yemyeşil bahçeyi sevmiştim huzur veriyordu.

Anahtar ile kapıyı açtım evin içi beyaz ve siyah ağırlıklı düzenlenmişti. Modern ve şık duruyordu.

Ayça ile odalarımıza yerleştik. Ben bavullarımı yerleştirmeye yeni başlarken Ayça çoktan yerleştirmeyi bitirmiş mutfakta bizim için yemek hazırlıyordu. Bavulumdaki fotoğrafları çekmeceye koydum. Elimde son çerçevedeki fotoğraf kaldı. Ateşin fotoğrafı fotoğrafı elimle okşadım. Artık bitmişti her şey onu unutucaktım hayatımdaki yerin buraya kadarmış Ateş Adan.

3 Ay sonra
Elimdeki poşetlerle eve girdim erkenden alışverişe çıkmıştım. Bi kaç gözüme güzel gelen kıyafet almıştım. Ve küçük bebek kıyafetleri. İki cinsiyete de uyacak türden kıyafetlerdi bugün cinsiyetini öğrenmek için doktora gidecektim. Elimi karnıma koyarak okşadım ve salonda test çözen Ayçanın yanına oturdum.

"Ne aldın bakıyım"
Poşetleri ona uzatırken küçük kıyafetlere baktı.
"Yaa bunlar çok tatlı" dedi elindeki ayakkabılara bakarak.
"Aynen" elim ile karnımı okşadım çok olmasada içimde heyecan vardı. Bugün bebeğemin cinsiyetini öğrenicektim.

Bunu Ateş ile öğrenmeyi isterdim. Babasının da yanında olmasını isterdim. Gözlerim dolmaya başladı. Hem gerçekten kalbimdeki acı hemde hamilelik hormonları derken bi anda ağlamaya başladım içimi döke döke. Ayça bana şaşkınlıkla baktı ve direk gelip sarıldı.

"Cinsiyetini öğrenirken onun da yanımda olmasını isterdim. Babası da yanımızda olsaydı keşke" Ayçanın omzunda içimi dökerek ağladım.

Saate baktığımda doktor randevusunun yaklaştığını gördüm. Elimi yüzüme güzelce yıkayıp saçımı at kuyruğu yaptım. Salona indiğimde Ayça da hazırlanmış beni bekliyordu.
"Hadi çıkalım çok heyecanlıyım"
Dedi yerinde duramayarak. Onun bu halime sırıtıp kapıdan çıktık ve arabaya bindik.