KELEBEKLER

932 50 8
                                    

Bölüm şarkısı- Mother Mother-Hayloft

⭐️Yıldız'a basmayı ve yorum yapmayı unutmayın ⭐️
Yazım hatam olursa affola💖

💜💛İYİ OKUMALAAAAR💜💛

Gece Anlatıyor
Ateş benim ile göz temasını kesip hemen önümdeki Anıl'a yöneldi. Anıl'ın tam burnuna yumruk attı. Bense şaşkınlıkla ufak bir çığlık attım. Ateş ile tekrar gözlerimiz kesişti.
"Çık dışarı"
Dedi bana bakarak.
Hayır anlamında kafamı salladım. Onları burada yalnız bırakamazdım çünkü Anılı öldürecek gibi bakıyordu. Ufak ufak titremeye başlamıştım.
"Gece sana dışarı çık dedim"
Bağırarak onu ilk defa böyle görüyordum okuldaki o masum sessiz çocuk değildi.

Korku ile kafamı sallayıp dışarı çıktım. Yaklaşık yarım saat sonra odadan Ateş çıkmıştı. Hala kaşları çatıktı göz göze gelince düzeldi ve yanıma geldi. Dudağı patlamıştı sadece. Ama Anıl'a ne yaptı ki onu arkamda bırakıp temizlik odasına Anıl'a bakmaya gidiyordum ki kolumdan tutup çekiştirmeye başladı.

Bahçeye çıkmıştık. Kolumu sertçe çektim.
"Sen ne yapıyorsun"
"Hiçbir şey" dedi gökyüzüne bakarak o sırada dudağının patladığı aklıma geldi. Bu sefer ben onun kolundan tutup çekiştirmeye başladım.
Hiçbir şey demeden beni takip ediyordu. Arabamın yanına geldim ve içinden ilk yardım çantasını çıkarttım.
"Gerek yok" dedi yanımda dikilen Ateş.
"Sana soran olmadı, otur şuraya dudağın patlamış"
Sırıttığını gördüm bir süre bana bakıp ön koltuğa oturdu.

Elimdeki pamuğu yavaşça dudağına yaklaştırdım. Bakışlarını üzerimde hissediyordum ama ona bakmıyordum kalbim çok hızlı atıyordu ve kızardığıma emindim. Pamuk ile dudağını temizledim ve minik yara bantlarından yapıştırdım. Tam elimi çekicekken elimi tutup kendine çekti. Yüzümüz arasında milimler vardı.
"Neden kızardın ve kalbin bu kadar hızlı atıyor"
Dedi dudağıma doğru fısıldarken, sakin ol Gece nefes al,nefes al noluyor bana nefes nasıl alınıyordu.

"Be-ben sadece korkudan yani Anıl ile olan olaylardan felan işte öyle"
Mükemmel sıçtım sıvıyordum resmen, hemen dibimdeki Ateş yarım ağız sırıtıp daha da yaklaştı. Nefeslerini dudağımda hissediyordum ve nefes almayı tamamen unutmuştum. Yüzümü ve dudaklarımı izledi bi kaç saniye ben ise sadece gözlerine bakıyordum.
"Gece nefes al ölüceksin nefessizlikten"
"Ha ne"
Dedim ve algılamam bi kaç saniye sürdü hemen geri çekilip yüzüme düşen saç tutamımı kulağımın arkasına ittim.

"Neyse içerdekiler merak etmiştir"
Dedim Ateş'te ayağa kalıp başını salladı ve ben önden o arkadan ilerlemeye başladık arkama baktığımda sırıtarak beni izlediğini gördüm.
Ahh salak ben, rezillikte master yapmalıyım.
Hızlı adımlarla içeri girip salonda gözlerimi gezdirdim ve Mert ile Ayça'yı bir masada otururken buldum. Hızlı adımlarla yanlarına gidip oturdum.
"Nerde kaldın sen, yüzün neden bu kadar kızarık Gece bir şey mi oldu"
Dedi Ayça gelir gelmez.
"Yok iyiyim sadece biraz hızlı yürüdüm ondan kızardım"
Ayça da Mert'te hiç inanmışa benzemiyorlardı ama pek üstelemediler.

Bi kaç dakka sonra salondan içeri Ateş girdi ve direk göz göze geldik. İlk gözlerini kaçıran tabikide ben oldum. Ahh noluyor böyle midemde kelebekler uçuyormuş gibi sanki kalbim onu gördüğümde çok hızlı atıyor. Ben bu hisleri ilk defa yaşıyorum.

Pazartesi günü
Sabah her zamanki gibi Nurgül ablanın seslenişleri ile kalktım.
"Geceeee kalkın mııı"
"Kalktıııım"
Banyoya girip günlük rutinlerimi yaptım ve çıktım. Okula hazırlanma vakti şimdi. Hazır olduğumda gözlerime rimel sürdüm ve dudağıma da böğürtlenli nemlendiricimi sürdüm. Tamdıır hazırdım.

Gece'ci AteşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin