Gece'ci Ateş

GEÇMİŞ

Bölüm şarkısı- Ferhat Göçer- Kızım

⭐️ Yıldıza basmayı unutmayın bebiktolarım⭐️

Başlangıç tarih ve saatlerini yazarsanız çoooook mutlu olurum.
Yazım hatam olursa affola💞

İYİ OKUMALAAAR

Gece 19 yaşında
Ateş 21 yaşında
(Ama herkes onu 19 sanıyor)

!!!ÖNEMLİ NOT MUTLAKA OKUYUN!!!

(İlk bölümler biraz sıkıcı olabilir ama hikayeyi tam anlamak için okuyun lütfen)

Gece Anlatıyor
Hava yağışlı, saat gecenin üçü peki biz ne mi yapıyoruz?
Boş sokakta kankam ile koşuyoruz, deli gibi koşuyoruz bi yandanda hem ağlayıp hem kahkaha atıyoruz.
Çünkü bugün benim ailemin ölüm yıl dönümü.
Ve annem benim hep gülmemi isterdi. Ölürken bile.

20 Kasım 2015
(Gecenin yaşı 14)
Kış akşamıydı komşumuz olan Sevda teyzede oturuyordum. Annem ve babamın bir işi varmış ve bu yüzden beni komşumuza bırakmışlardı. Bir saate gelicez demişlerdi ama dört saat olmuştu. Ben ise camın önüne oturmuş onları bekliyordum. İçimde huzursuzluk vardı, o sırada odadan içeriye elinde meyve tabağı ile giren Sevda teyzeye baktım.

"Sevda teyze saat kaç"
"On buçuk yavrum" Dedi elindeki telefona bakarak.
"Annemgili arasak belki bu sefer açarlar"
Dedim içimde bir umutla bu dördüncü arayışımızdı.
"Tamam kuzum arayım, al bakalım sen biraz meyve ye bende hemen konuşup geliyorum tamam mı"
Kafamı salladım, ve koridorun en başındaki odaya giren Sevda teyzenin ardından baktım.
Tabaktan dilimlenmiş elmalardan birini alıp ağzıma götürdüm ve dışarıyı izlemeye devam ettim.

Bir kaç dakka geçmişti ki içerden komşumuzun bağırış sesini duydum. Telaşla hemen yerimden kalkıp odanın kapısının önüne gelip içeriyi dinlemeye başladım. İçerden ağlama sesleri geliyordu.
"Ama na- nasıl olur be-ben bunu nasıl söyleyeceğim Gece'ye."
Ardından hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.
"Ta-tamam"
Bişey olmuştu işte hemen içeriye daldım.
"Sevda teyze ne oluyor?"
Ayağa kalkıp yanıma geldi.

"Buradan sonra duygusal bir şarkı açabilirsiniz."(yada medyadaki şarkıyı da açabilirsiniz)

"Kuzum hadi montunu giyin gidiyoruz"
"Nereye gidiyoruz"
"Dedenin yanına hadi"
Dedi beni sırtımdan iterken. Bi yandanda ağlamaya devam ediyordu. Benimde o an gözlerim doldu.
"Sevda teyze bir şey oldu lütfen söyle ne oldu lütfen"
Dedim gözlerinin içine bakarken ama benden gözlerini kaçırdı ve kendi montunu giydi. Bende titreyen ellerim ile montumu giydim.

Yaklaşık yarım saat sonra caddenin ortasında araba durdu ilerde yanan mavi kırmızı ışıkları görüyordum ve kalbim çok hızlı atıyordu.
Sevda teyze arabadan indi ve benide indirdi elimden tutarak ilerledi. Biraz yürüdükten sonra dedemi ve kalabalığı gördüm.
Dedem beni görür görmez koşarak yanımıza geldi. Ve bana sarıldı "yavrum" dedi ve kafamı göğsüne gömdü.

Dedemi nazikçe itip kafamı kaldırdım.
"Dede noluyor annem ve babam nerede"
Dedim, yüzümü ellerinin arasına aldı ve gözlerimin içine bakarak konuşmaya çalıştı.
"Ge- gece kuzum"
Dedi konuşamadı ağlamaya başladı.
"Annem ile babam nerede"
Dedim gözlerimden yaşlar süzülüyordu çok korkuyordum. Kalbim sızlıyordu.
O sırada yanımızdan geçen bi kaç kişi bana acıyan gözlerle bakarak konuştu.

"Ölen kadınla adamın çocuğu muymuş, vah yavruum"
Duyduğum şeylerle hemen dedeme dönüp sesimi yükselterek konuştum.
"Annem ve babam nerede"
Dedem benden gözlerini çekip kalabalığa baktı. Dedemi itip kalabalığa doğru koştum. Kalabalığın arasından sıyrılıp en öne geldim. En önde polisler vardı. Etrafı süzerken ilerde yerde kanlar içinde yatan iki bedeni ve hemen yanı başlarındaki paramparça olmuş arabayı gördüm. İşte o an benim için dünyanın sonu gibiydi içimden dua ettim. Lütfen lütfen onlar olmasın lütfen.

Hemen oraya doğru koşmaya başladım.
"Anneeeeee Baaabaaaaaa"

Arkamdan birileri beni tutmaya çalışıyordu ama hemen aralarından sıyrılıp koştum.
Onlardı benim annem, kokusuna doyamadığım annem ve süper kahramanım babam. Yerde yan yana kanlar içerisinde yatıyorlardı. Hemen ikisinin ortasına oturdum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Annemin yüzünü ellerimin arasına aldım.
"Anne, anne lütfen uyanın anne anne hadi aç gözünü ben çok korkuyorum lütfen, hadi kalk  sarıl bana korkma kızım de baban burada ben buradayım seni koruyoruz de"

O sırada annemin gözleri açıldı heyecanla daha da yaklaştım yüzüne. Elini kaldırıp saçlarıma koydu ve okşadı.
"A-ağlama kızım eğer sen ağlarsan be-ben de ağlarım ve, ve çok ü-üzülürüm tamam mı"
Dedi hemen kafamı salladım, zorla yutkunarak ve nefes nefese sözüne devam etti.
"Eğer be-beni ve babanı özlersen gökyüzüne ba-bak"
Dedi annem, saçımdaki elini yanaklarıma götürdü ve göz yaşlarımı sildi.
"Se-seni çok seviyoruz"
Dedi bi kaç saniye daha gözlerime baktı ve gülümsedi sonrada gözleri kayarak kapandı yanağımdaki eli yere düştü.

"Anne hayır lütfen anne uyan lütfen" annemin göğsüne başımı koydum kokusunu içime çektim.

Babama sarıldım, elini tuttum buz gibiydi.
"Baba lütfen aç gözünü hadi sarıl bana, saçımı okşa baba çok korkuyorum hadi koru beni lütfen"
Başımı babamın göğsüne yasladım her zaman sarıldığımda, başımı göğsüne koyduğumda huzurla dinlediğim kalbi atmıyordu.

Yanıma gelen görevlilere baktım etrafımdaki kalabalıktan ağlama sesleri geliyordu.
"Onları yerden kaldırın lütfen üşürler hava çok soğuk lütfen"
Tekrar yanlarına çöktüm ve ikisin ellerini ellerimin arasına aldım.
"Bakın buz gibi olmuş elleri"
Boynumdaki atkıyı çıkartıp babamın boynuna sardım. Şapkamı da annemin kafasına taktım.

O sırada yanıma dedem geldi.
"Yavrum hadi gidelim" Dedem beni çekiştirirken görevliler de annem ve babamı götürüyorlardı.
"Durun nereye götürüyorsunuz durun lütfen"
Çırpınıyordum
"Dede lütfen söyle onlara götürmesinler lütfen"