Gece'ci Ateş

DÖNÜŞ

Bölüm şarkısı- Three Days Grace- I Hate Everything About You

Yazım hatam olursa affola.

İYİ OKUMALAR♠️

9 AY SONRA...
Gece Anlatıyor
"Hazır mıyız gençler?"
"EVEET"
Kalabalıktan büyük bir ses yükseldi. Kimisi ıslık çalıyor kimiside alkışlıyordu. Herkesin yüzünde büyük bir gülümseme vardı. Buradaki herkes hayallerine kavuşmuştu. Artık tüm eğitimleri sınavları bitirmiştik. Tamamen gerçek bir polistik. Sora sıra adımızın söylenmesiyle herkese diploma tarzında bir belge veriliyordu.
"Gece Erbay"

Adımın okunmasıyla sahneye çıktım. Herkes alkışlıyordu kalabalıkta gözüm dedemi buldu. Suratındaki kocaman gülümsemeyle bana bakıyordu, benimle gurur duyuyordu. Yanında Ayça vardı onda da aynı gururlu ve mutlu bakışları gördüm. Elleriyle bana kalp yaptı.
Gülümseyerek başımı önüme eğdim.

Diplomamı aldım ve saygıyla eğilerek sahneden indim. Koşar adım Dedem ile Ayça'nın yanına gittim. Ayça koşarak bana geldi ve sarıldı.
"Sonunda başardın güzel kardeşim, ayrıca polis üniformasının içinde çok seksisin"
Çapkınca gülümsedi ve boydan süzdü.
"Sapık"
İkimizde kahkaha attık. Dedem doğru ilerledim.
"Dede"
Cümlemi devam ettirmeden beni kendine çekip sıkıca sarıldı dedem.
"Annenin ve babanın istediği gibi onların yolundan gidiyorsun kızım, seninle gurur duyuyorum. Eminim onlar da duyuyordur"
Dedi kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı ve gülümsedi.

"Eee bunu kutluyor muyuz" dedi Ayça sevinçle.
"Tabi kutlamaz mıyız" dedim. Tören bitmişti herkes dağılıyordu.
"Oğlum nerde"
"Rüzgar evde, sevda ablayla takılıyorlar öyle"
Söylediği cümleye gülümsedim.
"Neden getirmediniz ki" oğlumun da burada olmasını isterdim.
"Burası çok sağlıklı ve güvenlikli değil"
Dedem, her zamanki korumacı tavrı vardı.
Kafamı salladım.
"Hadi çıkalım o zaman oğlumu özledim ben eve geçelim, akşam da kutlarız"

Ayça'yla konuşa konuşa arabaya doğru ilerledik, Dedem de arlamızdan geliyordu.
Siyah minibüsün kapısını açan korumayla içeri geçtik.
"Bizim arkamızda bi çocuk vardı üff mükemmeldi"
"Ya sen bana bakıcaktın. Ben diploma alırken elin çocuğunu mu kestin sen"
"Elin çocuğu değil o elin afeti afeti"
Ağzına bi tane vurup önüme döndüm. Dedem dikkatle tabletine bakıyordu.
O an sormaya çekindiğim soruyu sordum.

"Dede"
Kafasını kaldırıp baktı.
"Bundan sonra ne olucak"
"Türkiye'ye gitmeyecek misin kızım. Bundan sonrası için Türkiyede yaşamak daha iyi bir seçim. Yinede kendin bilirsin"
Evet en başından böyle düşünmüştüm. Ama şimdi oraya gitmek eski anıları hatırlamak.

Bunları düşünürken dizime dokunan elle oraya döndüm.
"Her şey bitti gitti. Oraya gittiğinde aynı şeyler tekrarlanmayacak"
Dedi Ayça, kafamı salladım doğru söylüyordu. Ama bi andım vardı Ateş Adan'ı bitirmek. Onda iyi şeyler yoktu biliyordum, hissediyordum hep hissetmiştim. Türkiye'ye döndüğümde biraz daha kendimi toparlayıp onu araştırmaya başlıyacağımı da aklımın bir köşesine not ettim.

Araba evin bahçesine girdiğinde heyecanla kapıyı açtım.
"Dur deli kız dur, oğlun kaçmıyor"
"Olsun çok özledim ben bebeğimi çook"
Kapıda Sevda ablanın kucağındaki bebeğime bakarak konuştum. Gülerek bize bakıyordu. Ellerimi açıp kocaman sarıldım.
"Ohh annecim, bebeğim, aşkım" kucağıma alarak hasret giderdikten sonra ayakkabılarımı çıkarmak için dedeme uzattım.
"Al bakalım dedesi biraz da siz hasret giderin"
"Gel bakalım aslanım benim"
Dedem Rüzgarı kucağına alıp eve geçti. Bizde Ayça ile arladan girdik.
Kapıdan girdiğimde sevda teyze de sarıldı.
"Kızım sonunda ulaştın hedefine, maşallah çok yakışmış polis üniformasıda"
"Sağol teyze"