Gece'ci Ateş

GERÇEK

Bölüm şarkısı- Pinhâni- Bilir o beni

Yorumları bekliyorum♣️♠️♣️

İYİ OKUMALAR♠️

Bi kaç saat sonra görev bitmiş evime gelmiştim. Kucağıma uyuya kalan Rüzgar ile balkonda oturuyorduk. Dışarıda sağanak yağmur yağıyordu.

Kahvemden son bir yudum aldım. Oğlumu odasına götürmek için ayağa kalktım. Elimdeki bardağı makineye koydum.

Uzun ve loş bir ışıkla aydınlanmış koridordan ilerleyip Rüzgarın odasına geçtim. Rüzgarı alnından öpüp yatağına yatırdım ve üstünü örttüm.

Saçları iyice uzamıştı. Göz rengi sanki büyüdükçe iyice babasına benziyordu. Büyüdükçe her şeyi Ateşe benziyordu. Bu canımı yakıyordu, bazen rüyalarıma giriyordu. O kadınla, beni aldattığı kadınla birlikte. Evli mutlu çocuklu. Kabus gibiydi.

Dün büyük bir görev atlattığımız için izinliydik. Sabah kalkar kalkmaz hemen hazırlanıp bişeyler giydim. Rüzgarın da üstünü giydirdim.

Alışveriş merkezine gitmeyin düşünüyordum. Sabah kahvaltısı yapıp akşam yemeğine kadar orada takılmayı. Uzun zamandır kendime zaman ayırmamıştım. Alışveriş yapmak iyi gelirdi.

"Hadi bakalım gideliim"
Rüzgarın elinden tutup kapıya doğru yürüdük. Ayakkabılarımızı giydik ve asansöre bindik. Yürümeyi iyice sökmüştü. Konuşmayı da yavaş yavaş söküyordu.

Arabadaki çocuk koltuğuna bindirdim. Kemerinin takılı olduğuna emin olduktan sonra kendim de bindim ve evin yakınlarındaki alışveriş merkezine doğru yola çıktık.

Arabayı otoparka park ettim. Kucağımdaki Rüzgar ile içeriye girdim. Her yeri inceliyor ve ilginç bulduğu her şeyi bana gösteriyordu.
"Anne bak"
Gösterdiği yere baktığımda bir yangın tüpünü gösteriyordu.

"Rengi ne bakalım onun?"
"Imm" baş parmağını yanağının yanına koydu ve düşünmeye başkadı.

"Kıymışık"
Söylediği şeyle kahkaha atmadan duramadım.
Kırmızı demek istemişti.

"Kırmızı"
Dedim.

"Kıymızı"
Beni tekrarladı.

"Evet bebeğim kırmızı. Aferin sana."
Saçlarını okşadım ve öptüm. Asansöre bindik, ilk kata geldiğimizde fark ettim. Avm de çok az kişi vardı. Erken saatler olduğu için.

Asansörden indik en üst kattaydık. Kahvaltı için elinden tuttuğum Rüzgar ile rast gele bi cafeye girdik.

Rüzgarı yanıma oturtturdum. Kendi kendine şarkılar söyleyip eğleniyordu. Onun bu halini sırıtarak izledim ve Ayça'ya göndermek için video çekip attım.

Yaklaşık yarım saat sonra kahvaltımızı bitirmiştik.
"Bittii"

Rüzgarın önüne baktığımda püresini bitirdiğini gördüm. Saçlarını okşayıp kirlenmiş ağzını sildim. Elinden tutup sandalyeden inmesini sağladım.

Parayı ödeyip cafeden çıktık. Ardından direk karşımdaki mağazaya gittik. Çalan telefonum ile iki dakikalığına Rüzgarın elini bırakıp çantadan telefonu aldım. Ve oğlum merakla hemen etrafını incelemeye başlamıştı bile.

Gözüm Rüzgardayken Ayça ile telefonda konuşuyordum.

"Naptın yavrum"
Sesi her zamanki gibi neşeliydi, hayat doluydu.

"İyi ne yapıyım dün zorlu bi görevi atlattık o yüzden bugün izinliyiz. Bende aldım Rüzgarı Avm ye geldik."

"Oo iyi iyi, bende gelmek istiyordum yaa şu kuzenimin düğün işi çıkınca mecbur geldik memlekete."