Gece'ci Ateş

YENİ ÇOCUK

Bölüm şarkısı-Gece mavisi-Elyas &Taha

⭐️YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN BEBİKTOLARIM⭐️

Yazım hatam olursa affola 💞

💛İYİ OKUMALAR💛

Günümüz
Gece Anlatıyor
Nefes nefese bir yerde durduk.
"Kanka bundan sonrasında ben biraz yalnız kalayım teşekkürler benim yanımda olduğun için"
Ayça beni kendine çekip sıkıca sarıldı.
"Bak saat gecenin üçü ne olur ne olmaz dikkatli ol tamam mı bebişim"
"Tamam tamam hadi görüşürüz"
O arkasını dönüp giderken bende kulağıma kulaklığımı takıp ilerlemeye başladım.

Bir süre sonra ana caddeye çıktım ve yoldan geçen bir taksiyi durdup bindim.
"******** mezarlığına gidelim lütfen"
Taksi şoförü bana dik dik bakıp önüne döndü.
Eskiden mezarlıklardan çok korkardım. Ama şimdi orda annem ve babam var nasıl korkarım ki.

Yaklaşık yirmi dakka sonra gelmiştim. Taksiye parasını ödeyip indim. Issız ve karanlıktı hiç kimse yoktu ıssız sokağı ve mezarlığı sokak lambaları aydınlatıyordu. Derin bir nefes aldım buram buram çam ağacı kokuyordu. Yavaş adımlara içeri girdim ve ailemin mezarının yanına geldim. İkisin mezarının ortasına oturdum şu anda üstümün çamur olması ve havanın soğuk olması umrumda bile değildi.

Bi kaç saat aileme dertlerimi anlattım mutluluklarımı anlattım ve güzelce içimi döktüm. En son veda edip arkamı döndüğümde arkamdaki çamların arkasında birini fark ettim simsiyah giyinmişti ve yüzünde maske vardı. İlk gördüğüm şey alacakaranlıkta dikkat çeken bal rengi gözleriyidi. Bi kaç saniye bakıştıktan sonra aniden arkasını dönüp koşarak uzaklaşmaya başladı. Arkasından koşsam da yetişemedim.
Kimdi o neden beni gözetliyordu. Belkide ordan geçen biridir sadece bakmak istemiştir.

Kendimi bu şekilde geçiştirip eve doğru yol aldım. Dedem evde bekliyordu. Dedem ve babaannem zamanında ayrılmışlardı, bense dedemde kalıyordum ara sırada babaannemde de kalıyordum.

Eve geldiğimde balkonda oturup beni bekleyen dedemi gördüm. Telefonumu kapatmıştım meraklanmıştı tabi. Anahtarımla kapıyı açıp içeri girdim. Çamur olmuş ayakkabımı ve montumu çıkarttım çok feci yorulduğumu yeni fark ediyordum.
"Yavrum niye bu kadar geç geldin öldüm meraktan"
"Annem ve babamın yanındaydım uzun sürdü özür dilerim"
Dedim ve üst kattaki odama çıkmak için merdivenlere yöneldim.
"Nurgül'e söyleyimde yeşil çay yapsın sıcak sıcak iç"
Nurgül abla evin çalışanıydı.
"Çok iyi olur"

Kirlileri sepete atıp sıcak bir duş aldım. Okul vardı ama bugün uyumayı düşündüğüm için gitmeyecektim tabiki. Duştan çıkıp pijamalarımı giyindim ve Ayça'ya bugün okula gelmiyeceğim mesajı atıp uyudum.

Tahmin ettiğiniz gibi Ayça ile aynı okuldayız ve küçüklüğümüzden beri arkadaşız. Yatağa geçip gözlerimi kapattım ve direk kendimi karanlığa bıraktım.

Kalktığımda saat akşam 6 olmuştu yanımdaki şifonyerin üstünde bir bardak su ve ilaç vardı.
Başımı yastıktan kaldırmaya çalıştığımda başımın feci halde ağrıdığını hissettim. İlacı içip ayağa kalktım. Telefonu şarjdan çıkartıp açtım, ve anında bir sürü bildirim geldi.
Diğer bildirimleri umursamayıp Ayça'nın mesajlarını açtım.

Yürüyen dedikodu💜
Kankaaaağ  (15:34)

Daha uyanmadın mı lan sığır  (15:35)

Neyse uyanmanı bekleyim  (15:36)

Ayy yok bekliyemiycem anlatıyorum uyanınca okursun  (16:00)

Bu sene okula yenir biri gelmiş bizim gibi on ikinci sınıf ve bil bakalım hangi sınıfta, cık doğru bildin sizin sınıfta  (16:04)

Neyse uyanınca ararım seni daha ayrıntılı konuşuruz. (16:05)

Mesajları okuyup telefonu kapattım ve aşşağı indim. Nurgül abla evin tozunu alıyordu.
"Dedem nerede Nurgül abla"
"Şirkete gitmişti bugün akşam yemeğe gelmiycekmiş toplantısı varmış sana iletmemi istedi."
"Tamamdır abla sana zahmet benim için yiyecek bir şeyler hazırlarmısın"
"Tabiki canım sen geç otur masaya hemen getiriyorum ben"

Yemeğimi yerken bi yandanda elimdeki telefondan Ayça'ya mesaj atıyordum.

Yürüyen Dedikodu💜
Dökül bakalım neler oldu bugün

Bi kaç dakka sonra cevap geldi.

Yürüyen Dedikodu💜
Ah uyandın sonunda hemen arıyorum  (18:20)

Telefonu açıp hoparlöre aldım ve yanıma koydum.
"Evet bebeişiiğm bugün olanları anlatıyorum hazır mısın?"
"Hazırım"
"Şimdi bu çocuk normal işte yani normal bi aile çocuğu ama şimdi Allah var taş gibi çocuk ismi de ne demişlerdi heh Ateş Adan"
Ne kadar değişik bir isim diye geçirdim içimden yani Ateş ismini nadiren duymuştum.

"Eeee"
Dedim bi yandan yemeğimi yerken.
"İşte hatta ben sana instagram hesbını atarım bakarsın bi gözün gönlün açılır"
Dedi ve kahkaha atmaya başladı normalde gülmem ama kahkaha atması komik gelince bende kahkaha attım.
"Neyse işte öyle ama şey çocuk biraz gizemli gibi değişik yani hiç kimse ile konuşmadı ne yanına gelen kızlarla konuştu ne de başka birileri ile okul çıkışında da normla halk otobüsü ile gitti"

"Okula yeni geldi felan alışmamıştır daha ondan kimseyle konuşmuyordur bence"
"Oooff sus sus gece yaağ her şeye mantıklı bir sebep bulma çakarım ağzına haa"
"Tamam tamam sustum"
"Ama varya ben sana söyleyiyim bu çocukta kesin bişey var hiç gözüm tutmadı ben bunu bi ara takip edelim" 
"He He ederiz kanka"
"Aman iyi be senlede hiç konuşulmuyor yaa neyse yarın okula geliyorsun dimi"
"Evet geliyorum"
"Okeey hadi öptüm bebişim baay"
Deyip telefonu kapattı. Değişik bu kız yeminle.

Ertesi gün
Sabah Nurgül ablanın başımda ismimi haykırması ile uyandım.
"Ohh be sonunda uyana bildiniz hanımefendi"
"Günaydıığn" dedim gülerek bugün modum iyidi kendimi enerjik hissediyordum.
"Günaydın hadi bakalım okul kyafetlerini giyip derhal okula"
"Tamam tamam kraliçem hemen"

Okul için hazırlanıp aşşağıya indim dedem kahvaltı masasında oturmuş beni bekliyordu.
"Günaydın"
Deyip yanağını öptüm.
"Günaydın yavrum hadi çabuk ye de derhal okula geç kalıcaksın yoksa"
"Tamamdır"

Kahvaltımı yapıp dedimin arabası ile okulun önüne geldik. Okulun içine girer girmez direk dikkat çekmişti zaten. Neredeyse herkesin gözü buradaydı. Dedemin yanağını öpüp
"Görüşürüz iyi çalışmalar haşmetlim"
Dedemde benim saçımı okşayıp
"Sanada prenses"
Korumamız olan Ali abi arabanın kapısını açtı. Ve arabadan inip okul bahçesine girdim. Dedem kendi şirketimizin ceosuydu yani durumumuz iyiydi. Bu da devlet okulunda dikkat çekiyordu tabiki.

En üst kata çıktım zaten bu okulda ikinci yılımdı ve biliyordum. Kendi sınıfımdan içeri girdiğimde sınıfta kimse yok derken cam kenarında en arkada oturan ve kafasına kapşon taktığı için yüzü gözükmeyen bedeni gördüm. Yavaş yavaş ilerleyip her zamanki yerime yani orta sıranın en arkanın bi önüne çantamı koydum o sırada masanın altından telefonuna bakan çocuk kafasını kaldırdı ve göz göze geldik. Bu çocuğun gözleri aynı mezarlıkta gördüğüm çocuğun gözleri gibi altın sarısıydı.

Garip olan ise çocuğun bana şaşkın gibi bakması.

💛⭐️Bebiktolarım alttaki yıldıza basarsanız çooooook mutlu olurum💛⭐️