Gece'ci Ateş

TOPLANTI

İYİ OKUMALAR♠️

2 Hafta Sonra
Tüm olanlardan sonra yaklaşık iki hafta geçmişti. İki haftadır Barış komiser hiç gelmemişti. Oysaki ben gelicem demişti, ama gelmemişti. Aklıma koca bir soruydu bu, neden hiç gelmedi?

Ben ise bu iki haftada bazı bilgiler bulmuştum ama büyük bir kanıt bulamamıştım. Ateş uyuduğunda geceleri çalışma odasına gidiyor orayı karıştırıyordum bi kaç ufak bilgiler bulmuştum ve telefonuma kaydetmiştim tabiki.

Ateş ise şu iki haftadır bi kaç kere evden dışarı çıktı ve her birinde de beni yanında götürmedi ne kadar ısrar etsem de, canımın sıkıldığını dile getirsem de dışarı çıkarmıyordu.
"Hala benim tutsağımsın karıcım" Diyordu her seferinde.

Şu an ise ne mi yapıyordum. Ateşin balkonda bir adamda konuşmasını dinliyordum bir sevkiyattan bahsediliyordu ne sevkiyatı onu anlamamıştım ama çok önemli olduğu belliydi. 'Büyük sevkiyat' diye bahsediyorlardı.

Balkonda arkası dönük Ateşi perdenin arkasından dinlemeye devam ettim.

"Yeri bu gece ki toplantıda belli olacak."
Ardından susup karşısındakini dinledi.

"Evet aklımda bi kaç yer var ama daha belli değil."

"Saat 23:00'da her zamanki yerde."
Deyip kapattı sanırım. Adım sesi duymamla yerimden bir kaç adım uzaklaşıp rastgele balkona doğru ilerliyormuş gibi yaptım.

"Kiminle konuşuyordun?"

Kafasını eğdiği telefondan başını kaldırıp beni fark etmesiyle tek kaşı havaya kalktı sorgularcasına. Ben ise hiçbir şeyi belli etmeden samimi olduğunu düşündüğüm şekilde sırıtıyorum.

"Duydun mu?"

"Neyi?"
Diye merakla sorduğumda bir şeyi duymadığıma emin oldu ve oda sırıttı.

"Hiç, kiminle konuştuğumu duymaman gerek."
Dedi, sırıtarak.

"Yaa niye ki?"
Diye karşılık verdim onun benimle cilveleşmesine.

"Sürpriz"
Yanımdan geçip masaya yöneldi. Ne kadar belli etmemeye çalışsa da düşünceli gibiydi.

"Bi sorun mu var? Çok düşüncelisin."
Hayır anlamında kafasını salladı.

O masaya oturup işinin başına döndüğünde bende karşısına oturdum.
"İşin uzun mu?"
Kafasını kaldırmadan cevapladı.
"Biraz, neden ki?"
"Yaa bende oyun oynayalım diyecektim. Sen, ben, Rüzgar."
Bu sefer önündeki kağıt yığınından kafasını kaldırıp gözümün içine baktı.
"Bugün çok müsait değilim yarın oynasak daha rahat kafayla olur."
"Tamam nasıl istersen."

Deyip odadan çıktım ve direkt odama gidip kapıyı kilitledim. Sakladığım yerden telefonu çıkarıp Barış komisere mesaj attım.

'Bu gece büyük bir toplantı olacak. Saat 23:00'da nerede olacağını duyamadım, ama müsait bir zamanda Ateşin giyeceği kıyafetlerin içine ses dinleme ve takip cihazı koyacağım."

Gönderdim ve gönderiri göndermez anında mesaj attı.
'Tamam'
Tamammış hödük tam bir hödük, odun. Ben de bir şey yazmadan telefonu kapattım.

Tüm gün Rüzgar ve Ateşle geçti daha doğrusu Rüzgar ve ben aşağıda takıldık Ateş ise çalışma odasından çok fazla çıkmadı baya meşguldü bugün.

Ona yemek götürme bahanesiyle odasına çıktım. Arka cebimde takip ve ses dinleme cihazıyla birlikte. Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimde onun da tam üstünü değiştirdiği anda geldiğimi gördüm.