The Fortunate

26

[warning: r18+]

URSULA

Hindi ako mapakali nang matapos akong kumain ng hapunan. Sinabi ni Joaquin na kumain na sila sa labas ng mga kaibigan niya kaya hindi na siya sasabay sa akin.

Nang matapos akong maghugas ng plato ay lumabas ako ng kusina. Nakita kong kakauwi lang ni Joaquin, kasalukuyan siyang nakaupo sa sofa, crossed legs habang hawak ang kaniyang phone na para bang may ka-text siya.

Napalunok ako nang makita ko siya roon. Mukhang wala siya sa mood, mas lalo pa tuloy akong nawalan ng pag-asa.

Pero gusto kong hindi na maging negative ang pregnancy test, kailangan kong i-try hangga't may chance pa.

"What?" Nanlaki ang mata ko nang mapansin ako ni Joaquin. Kanina pa ba ako nakatulala?

"A-ano kasi," I fidgetted my fingers as I contemplate if I should tell him that or not.

"Ano?" he impatiently asked.

I shook my head, "Wala,"

"Come on," umalis siya sa pagkasandal sa sofa't pinatong ang mga siko sa kaniyang tuhod.

"Hindi na, nahihiya ako," I just smiled and shook my head. Mukhang wala naman siya sa mood, baka pagod.

Napapadalas ang pagkabusy niya, kung dati ay naaabutan ko pa siyang tulog, ngayon ay halos hindi na kami magkasalisi sa oras. Dala na rin siguro ng nadagdagan ang gawain niya. I thought he will automatically be the next owner of the company once na magretiro ang papa niya.

Because of our work schedule, mas nakakabahala na ang pagbubuntis ko. I'm scared to pass this month without trying anything.

"What is it?" I gulped when his voice went authoritative.

"Hindi mo ako tatawanan?" I shyly asked.

"Come on, tell me,"

I cleared my throat. Natatakot ako, ayaw kong magalit siya kung hindi ko pa sabihin. "Joaquin, ano kasi, may nabasa ako, suggestion din ng doctor ko,"

Kahit wala siyang time ay regular na nagpapakonsulta naman ako mag-isa. But I'm still concerned, everything went different after the time when we first tried the kits.

"Is it about your pregnancy?" I nodded.

"For scientific reason 'to ah, 'wag mo akong tawanan! Walang nakakatawa sa science," pagdepensa ko kaagad sa sarili ko.

The living room went quiet for a while. He's anticipating for my next words, but I'm still hesitant to say it! He raised his left brow, signaling me to continue. I cleared my throat. "Puwedeng ako naman ang top?"

His forehead creased, he leaned forward. "Pardon?"

I scratched my nape. Pero naisip kong hindi na ako puwedeng magback-out, nasabi ko na! I shook my head and raised my hand. "Wait! Hindi naman sa gusto kong gawin kang under, sa gano'ng position daw mas mape-penetrate ko ang lalim, at saka mas accurate ang location sa cervix! May high tendency na mabubuntis ako kung, ano, gano'n,"

"Ano ba 'to nakakahiya," I hid my reddened face in embarrassment.

"For scientific reason, pfft," he prevented himself from laughing, but he failed!

"Tignan mo tumatawa ka!" I stomped my feet in annoyance.

"Sinong tumatawa?" he denied, looking left and right to find someone.

"Kainis! 'Wag na. Goodnight," I gave up. Bahala na, magdadasal nalang ako nang malala bago magtake ng panibagong pregnancy kit kaysa ipahiya ang sarili ko sa kaniya.