The Fortunate

38

URSULA

I can't fall asleep, napakamemorable ng hospital sa akin and it is not in a good way.

Kakatapos lang ng death anniversary ni mama kahapon, bumabalik ang lahat ng pangyayari at pagsisisi sa'kin ngayon. Gusto ko nalang umalis.

I gave up trying to fall asleep and sat up. I roamed my eyes at my surroundings and there I noticed Joaquin. Nakasandal lang siya sa upuan habang natutulog nang nakaupo.

Hindi siya umalis kahit sinabi kong magpapahinga ako. Hindi ba siya busy?

Pansin ko ang mga pasa niya sa mukha,kung hindi niya 'yan gagamutin ay baka mamaga pa. He have cuts on his eyebrow and lower lip too. Saan ba siya nakipagbardagulan? First time kong makakita ng sugat sa mukha niya.

I just sighed and gave him a blanket para hindi siya lamigin habang natutulog.

"Ursula," I was about to leave the hospital nang bigla akong tawagin ng isang doctor.

As I went near him, I recognized his face. Siya ang tumingin sa akin, ang personal doctor ni Joaquin.

"Can I ask you something?" He asked. "Bakit ayaw mong ipasabi kay Joaquin na nagdadalantao ka na?"

"By any chance, isn't he the father? Niloloko mo ba ang asawa mo?" Magkaibigan nga.

Napatawa ako bang bahagya, completely offended on what he asked. I took a deep breath before facing him again.

"Wala akong ibang lalaki, si Joaquin lang ang minahal ko kasi wala akong ibang choice," I shrugged. "'Wag kang mag-alala doc. Sa kaniya ito,"

"Pero please, please lang. 'wag mo akong pangunahan sa pagsabi sa kaniya. Ako na, okay? Please Dr. Vlad," I begged at him.

"Kapag nalaman niya, ikaw lang ang pagbibintangan kong nagsabi kasi tayong dalawa lang naman ang may alam," I told him.

Alam ko namang malalaman din ito ni Joaquin, pero hindi muna ngayon. Hindi niya pa puwedeng malaman.

He gulped before nodding at me. I smiled in relief. "Pakitignan nalang ng sugat niya, kanina pa namumula 'yong pisngi niya. Sana, okay lang siya,"

"Saan ka na pupunta?" He asked.

"Sa bahay nalang ako magpapahinga, doc. Hindi ako makatulog nang maayos sa hospital kasi naaalala ko 'yong mama ko," paliwanag ko. Sinabi naman sa'king puwede na akong umuwi eh.

"Okay, papadalahin ko nalang si Joaquin ng vitamins and supplements," he told me.

"'Wag na, baka mahalata pa niyang buntis ako," I said.

"O-okay. Just come back here or ask me for check ups. Please take care of yourself," he adviced.

I sighed and nodded. Nang maklaro na namin ang isa't isa ay pumasok na rin siya sa loob ng room para i-check si Joaquin. Simabi niya sa aking hindi rin naman pala ito ang hospital na pinagtatrabahuan niya. Pumunta lang siya dito dahil dito ako dinala ni Joaquin nang mahimatay ako.

I looked around as I walk. "Ma'am Sula?" Napaangat ang tingin ko.

Agad akong napangiti nang makita ko ulit si Hiraya, ang dating secretary ni Joaquin. "Raya! Kumusta?"

She doesn't look like she is okay now that she saw me again. Pilit itong ngumiti sa akin. May problema ba?

She wears casual clothes at nakakapanibago rin dahil ang huling kita ko sa kaniya ay nakaformal din siya katulad ng ibang mga nagtatrabaho sa opisina nila Joaquin.

Nahihiya ba siya? Bakit? Mas dugyot nga ako kakaiyak at singhot ng sipon ko.

"Ano pong ginagawa niyo sa hospital? May ginawa po ba si Joaquin sa inyo?" She asked.