the past isn't easily forgotten | Kinny Zimmer

|2|

-Opowiesz mi wszystko? Od początku- kuzyn patrzy na mnie z widoczną troską w oczach.

-Mam taki zamiar- wzdycham powracając wzrokiem do widoku za oknem samochodu. Powoli zaczyna zachodzić słońce a ja wręcz uwielbiam ten widok. Pomarańcz zlewający się z czerwienią, żółcią i trochę niebieskim. Jedynie co mi tylko nie pasuje to pogada, która nie dawała ciepła. Ale co się dziwić. Był październik.

-Od czego to się zaczęło?

-Właśnie o to chodzi, że nie mam pojęcia- o dziwo mój głos jest bardzo spokojny pomimo tego jak bardzo się denerwowałam na każde wspomnienia- Z dnia na dzień z miłych i fajowych rodziców stali się najpierw... no... dziwni. Na początku patrzyli na mnie z mordem w oczach i krzyczeli za każdą głupotę. Potem przyszło obrażanie mnie, picie i palenie. Potem już tylko czasem pobicia, przypalania papierosami- nawet nie wiedziałam kiedy, ale z moich oczu zaczęły cieknąć łzy- Dwie miesiące temu do naszego domu przyszło jakaś trójka facetów. Pewnie do ojca. Weszli do mojego pokoju i nagle tata takie "jak chcecie możecie się zabawić". Zaczęli mnie rozbierac i pomimo krzyku i płaczu nie przestawali. Wchodzili we mnie i wychodzili na zmianę a ja kompletnie naga leżałam na podłodze i nie wiedziałam co zrobić. Byłam dotykana w chyba wszystkich częściach ciała. Do tej pory mam koszmary i boje się dotyku innych ludzi. Nasze lekkie dotknięcie. Po prostu... przypomina mi sie wtedy tamta sytuacja- rzucałam słowa jak z armaty, a Igor uważnie mnie słucha i patrzy jednocześnie na drogę.

-Teraz jesteś już beczpieczna- mówi- Nie pozwolę aby coś ci się stało. Zapisze cię do innej szkoły oraz jak chcezz to do psychologa. Wkrótce może zapomnisz.

-Nie łatwo jest zapomnieć o przeszłości- wdycham i wycieram ostatnią już łze z policzka- Jak narazie lepiej nie jest.

Nagle mój telefon wibruje więc wyciągam go z kieszeni. Uśmiecham sie na wiadomość od Wojtka. Jednak o mnie pamięta.

Rich Bitch🤭💜
I jak tam moja droga?

Krokieterka😏🔥
Właśnie jestem w drodze
Jeszcze półtorej godziny hahH

Rich Bitch🤭💜
Tęsknie już
O kurwa przepraszam ale mam teraz trening
Napiszesz potem?

Krokieterka😏🔥
Tak
I też tęsknie

-Z kim pisałaś?- zagaduje do mnie Igor.

-Mój jedyny znajomy jakiego mam: Wojtek. Zadaje się z nim od początku liceum, jednak chodzi do innej klasy. W mojej żadnych znajomych nie miałam. Ale też trochę dogaduje się z jego bratem: Adamem.

-Spoko spoko. Jestem głodny. Chcesz coś z maka?- pyta, gdy podjechał pod Mac Drive'a i od momentalnie coś mnie ukuło w sercu.

Nie mogę.

-Nie dzięki. Nie jestem głodna- uśmiecham się dając mu do zrozumienia że jest wszystko okey.

Nic nie jest okey.

***

Gdy dojeżdżamy pod blok gdzie mieszka Igor od razu zanosimy moje rzeczy na samą górę. Otwiera mieszkanie i pokazuje mi pokój gościnny w którym będę mieszkać.

-Nieźle tu masz- mówię szczerze rzucając torby na niemałe łóżko. W tym pokoju ściany miają kolor szarości, a meble koloru białego: wielka szafa z listrem, biurko, kilka półek, szaflada, regał. Sam pokój w sobie był całkiem spory.

Oprowadził mnie też po innych zakmarkach mieszkania: dużej łazienki z prysznicem, jego sypialnią gdzie dominowały kolory ciemne, dużą kuchnię z czarnym blatem, jadalnię oraz salon z wielkim telewizorem.