Ang Husband Kong Nerd

HM (Last day)

Ang kagabi kong UD ay malaking kamalian. Ito ang totoong chapter. Sorry guys!

Ewan ko lang kung meron pang nagbabasa ng story ko. Madalang na lang ako nakapag-UD :( Sorry sa mga readers ko na ilang buwan ng nakasubaybay sa NathLian couple. I'll try na maka-UD once or twice a week hanggang matapos tong story. Once again, sorry.

Dedicated to mae2xlicious: Oh ayan dedicated to para sayo. Ilang araw mo na ko kinukulit. hahahahaha XD Lab lab ^^

Promotion to, pwede nyo pong basahin ang story niya. Maraming hugoat (hugot) yun. hahahahahaha

———————————————-

Nathalie's POV 

Napamulat ako nang narinig kong merong humihilik sa tabi ko. Napasimangot ako at tinignan siya. Naka-nganga pa siya habangsakop niya ang kama. 

Hinila ko ang kumot at tinakpan ang katawan ko. Namula ako nang naalala ko ang nangyari kahapon. 

Napasinghap ako nang nahila ko ang komut na isang bagay na nakatakip sa katawan ng asawa ko. Ang gaga-aga nakita ko ang ano.... 

Dahil sa gulat ay natapunan ko siya ng unan at tumalikod. 

P-Paano? 

Naramdaman ko na gumalaw siya sa likod ko. 

"Wifey, anong problema?" Tanong niya sakin. 

"Isuot mo nga ang shorts mo." Sabi ko sa kanya, nakatalikod pa rin ako sa kanya. 

"What if I don't want?" Tanong niya sakin at naramdaman ko na lang na lumapit siya sakin. 

Napasinghap ako nang naramdaman ko ang mga braso niya sa beywang ko. Niyakap niya ako at hinalikan ang balikat ko. Napakagat labi na lang ako. 

"Nakita mo na ang lahat." 

"tumahimik ka nga, Julian." Tatayo na sana ako nang hinila niya ako sa kama at hiniga. Pumaibabaw siya sakin habang nakangiti. 

"Saan ka pupunta?" 

"Uhm...magsho-shower." Ngumiti pa ako sa kanya. 

"Later, wifey. Let's have fun muna." Sabi niya at lumapit sa kanya. 

Pinigilan ko siya, hinarang ko ang kamay sa mukha niya. Ayon, hinalikan niya ang kamay ko. 

"We're going home this afternoon, Julian. We still need to prepare." Sabi ko sa kanya at pilit na kumawala sa kanya. 

"I'll take shower now." Tumayo na ako at kinindatan siya. 

Naka-nganga siya habang nakatingin sakin. 

Napatawa na lang ako sa reaksyon niya. Akala niya papaya ako. Pinagod niya ako kagabi at wala akong mood ngayon dahil late na ako nakatulog dahil sa kanya. 

... 

... 

... 

... 

"Wifey, bad ka. Binitin mo ka kanina." Naka-pout pa siya habang nakasimangot sa harapan ko. 

Sinipa ko siya sa ilalim ng misa at sinamaan ng tingin. Ang ingay niya. Nasa restaurant kami at kumakain ng breakfast. 

"That's hurt, wifey." Naka-pout pa rin siya. 

"tumahimik ka nga, Julian. Ang ingay mo." Patuloy pa rin ako sa pagkain, hindi ko siya pinansin. 

"Wifey~" 

Aurgh...ang kulit. Ang sarap lunurin sa pool. 

"wifey~ Let's extend our stay." 

Hindi ko pa rin siya pinansin. Pagod pa rin ako at gusto kong kumain. 

"I'll tell our parents that we will be staying for three days here." 

Napasimangot ako at tumingin sa kanya. "Mag-iisang lingo na tayo dito, Julian. Kailangan na nating umuwi." 

Naka-pout siya. "Bakit? We can extend for just a day." 

"No." Tipid kong sagot sa kanya. 

Gusto ko ring mag-extend pero kailangan na naming umuwi baka makahalata ang mga kaklase namin kung bakit parehas kaming nawala. Mahirap na. 

"Nathalie please." Nagmamakaawa na sabi niya sakin. 

"Julian, hindi pwede baka makahalata ang ibang kaklase natin. Ang alam nila pumunta tayo dito para sa conference." Sabi ko sa kanya. 

"Pwede naman nating sabihin sa kanila ang totoo." 

"Ito na naman tayo, Julian. Alam mo naman na hindi pa pwede nilang malaman ang totoo." 

"Kinahihiya mo ba ako?" 

Bakit napunta kami sa ganitong usapan. 

"Julian, hindi naman sa ganun. Hindi kita kinahihiya. Ang sa akin lang ay hindi pa ito ang tamang panahon. We need to be ready." 

"Hindi pa ba tayo ready after what happened last night?" Seryosong tanong niya sakin. 

"I don't want them to talk about us." 

"Mas importante pa ba sayo ang sasabihin nila kaysa sa katotohanan?" 

"Julian, hindi sa ganun. Gusto ko lang naman na maging okay tayo." 

"Mas okay tayo kapag sinabi na natin. Ang hirap magtago. We're here to spend together freely. Ang saya pala na parate na lang tayo magkasama." 

"Magkasama naman tayo parate ha." 

"Oo nga, magkasama tayo pero not a married couple." 

"Julian-..." 

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil tumayo na siya. 

"Dapat pa tayong mag-empake baka malate tayo." 

Galit na naman siya sakin. Hindi naman ko siya nakakahiya. Hindi ko lang gusting pagpiyestahan kami ng mga tao. We married really early and no one knows about it. Alam ko naman na dapat naming sabihin ang totoo pero parang merong pumipigil sakin. 

Napahinga ako ng malalim at tumayo na. 

Naglalakad na siya palayo sakin. Hindi niya na naman ako pinapansin.