𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 𝗣 ➢ 16

1.2K 129 123
                                    

"Ren, what the hell?!" pasigaw na tanong ko sa kapatid ko.

Hindi ako makapaniwala sa ginawa n'ya!

He killed... Zero?

Mabilis lang nitong pinatay si Zero ng gano'n-gano'n lang?!

Tinitigan ko ang kapatid ko at napakunot ang noo ko, may iba sa posture nito, umiiling ito at tila ba naluluha ang kanyang mga mata.

"I—It wasn't me..."

What does he mean?

Dahan-dahan kong binaba ang katawan ni Zero sa sahig at sinandal ito sa pader.

Even in his death, he doesn't look peaceful.

Humakbang ako ng onti patagilid at napansing may tao sa likod ni Ren.

It was the woman from earlier, ang pakiramdam namin na leader nila, ang babaeng sinundan namin, nakatutok pa nga ang baril nito sa ulo ng kapatid ko.

"She killed him?" nagtatakang tanong ko kay Ren at tumango-tango naman s'ya habang tinititigan ang walang buhay na katawan ni Zero.

"You bitch!" Tinutukan ko ito ng baril at hindi ako nagdalawang isip na iputok ito pero wala na itong bala.

Bakit ba nawawalan ito ng bala kung kailan kailangan ko?

Inulit-ulit ko pa ang pag-pull ng trigger pero wala talagang lumalabas.

"Relax, woman, he's not dead." Tinitigan ko ang babae, ano'ng ibig n'yang sabihin na hindi pa patay si Zero?

"You see, our guns were built different, instead of hot ammo, it's a poison—"

"Wala akong paki sa baril n'yo, akin na ang kapatid ko!" naiiritang sigaw ko sa kanya, saglit kong tinitigan si Zero at medyo napanatag ako nang malaman na buhay pa ito.

What a relief.

"Of course you don't care about anything but yourselves, that's what you, Normal City people are."

Hindi ko pinapansin ang mga pinagsasasabi n'ya at tinitingnan ang kapatid ko kung komportable ba s'ya d'yan at halata namang hindi.

"Hindi ko na pahahabain pa ang usapan."

Dapat lang.

"I need him, give that boy back and I'll give your brother."

A trade?

Napalingon ako kay Zero at kay Ren.

Nilingon si Ren ng babae at pansin ko na ngumiti s'ya ng magkatinginan sila ni Ren, umiba ng tingin ang kapatid ko na tila naiilang at naiirita.

"T*ngina mo, 'wag mong manyakin ang kapatid ko." naiinis na sambit ko at tiningnan ng masama ang babae.

"Oh, woman, you really don't know your brother that much, huh?" Muling napakunot ang noo ko sa sinabi n'ya.

"I'm afraid to say that I am prohibited to say such personal matters from our City to another one." dagdag pa nito at tinitigan si Zero kaya't pati ako ay napalingon kay Zero na wala pa ring malay.

Cyber-Human ba talaga si Zero?

Nakatira ba ito sa Cyber City?

I thought he was like us, humans, normal ones.

"I have the antidote to make him feel better, kung magtatagal pa s'yang ganiyan, mamamatay s'ya." Tinaas ng babae ang isang kamay n'ya at may hawak nga itong injection.

"Is that it? The antidote?" Tumango ang babae sa aking tanong.

"Yes, all I need is him and ayos na, while the two of you would be able to leave peacefully."

GLITCH: Divided CitiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon