Unicode☕️
ကိုကိုးက နောက်ဆုံးအကြိမ်အနေနှင့် အိမ်အဟောင်းကို တာ့တာပြလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီနောက် ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ်ညီလေးကို ပုခုံးချင်းတွန်းတိုက်လိုက်ပြီး အိမ်အဟောင်းကိုမေးငေါ့ပြလိုက်ပြန်တယ်။ ဒီအိမ်အဟောင်းကို ကျိန်းသေပေါက် သူတို့နှုတ်ဆက်သင့်တာပေါ့လို့ ကိုကိုးကတွေးထားပါရဲ့လေ။
ညီငယ်လေးက ကိုကိုးအလိုကိုလိုက်ရင်း စိတ်မပါလက်မပါလက်တွေဝှေ့ယမ်းပြလိုက်ပေမယ့် သူ့အစ်ကိုက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့်ပတ်သက်ပြီးတော့ ပြဿနာရှိနေလောက်တယ်လို့လည်း ညီငယ်လေးကတွေးနေခဲ့ပုံရတယ်။
သူတို့မြို့အသစ်ကိုပြောင်းရွှေ့ရမှာက ဆောက်လုပ်ရေးအင်ဂျင်နီယာတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကိုကိုးတို့အဖေရဲ့အလုပ်တာဝန်ကြောင့်ပါ။
မြို့ပြစီမံကိန်းတွေကြောင့် နယ်မြို့လို့ခေါ်လို့မရနိုင်တဲ့မြို့လေးမှာ ဖွံ့ဖြိုးဆဲကာလအိမ်ယာဆောက်လုပ်ရေးတွေအတွက် ကိုကိုးတို့အဖေကအလုပ်တာဝန်ကျခဲ့တယ်လေ။
"ကိုကိုး ညီညီ လာကြတော့လေ"
ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်က အမေ့ရဲ့အော်ခေါ်သံနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင်ပြေးလွှားသွားကြပြီး အသင့်ရပ်ထားတဲ့အိမ်စီးကားဖြူလေးပေါ် တက်လိုက်ကြတယ်။ ကားကမောင်းထွက်သွားသလို ကိုကိုးတို့ရဲ့ခရီးလေးဟာလည်း စခဲ့ပါပြီ။
မြို့အသစ်၊အိမ်အသစ်ကို သူတကယ်ပဲသဘောကျပါ့မလားဆိုတဲ့ စိတ်ပူပင်မှုတချို့က ကိုကိုးရင်ထဲမှာတနုံနုံကိန်းအောင်းနေတယ်။
ခန့်မှန်းခြေငါးနာရီကျော်ကျော်ကြာပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ သူတို့နေထိုင်ရတော့မယ့်မြို့လေးဆီကို ရောက်ကြတယ်။ လမ်းတစ်လျှောက်တွေ့ခဲ့ရတဲ့မြင်ကွင်းတွေကြောင့် ကိုကိုးကဒီမြို့လေးကိုဘာလို့များ နယ်မြို့လေးလို့လည်းမခေါ်ဆိုနိုင်သလို မြို့ပြကြီးလို့လည်း ခေါ်ဆိုလို့မရမှန်းနားလည်သွားတယ်။
မြို့ပြကြီးလို့ခေါ်ရအောင်လည်း ကားရှင်းလွန်းတဲ့ ကားလမ်းဘေးတစ်လျှောက်ငွားငွားစွင့် ကြီးထွားနေတဲ့အပင်အိုကြီးများနှင့် မြက်ခင်းစိမ်းတွေကြားက ရောရောနှောနှောပွင့်နေတဲ့ အပွင့်သေးသေးလေးနာရီပန်းတွေက မြို့ကြီးပြကြီးရဲ့ရှုပ်ထွေးနွမ်းနယ်စရာတွေနှင့် ဘယ်လိုမှအပ်စပ်မနေဘူး။ နယ်မြို့လေးလို့ဆိုရအောင်မှာလည်း ရံဖန်ရံခါတွေ့လာရတဲ့နှစ်ဆယ့်လေးနာရီ ဆိုင်လေးတွေနှင့်ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသွယ်တန်းထားတဲ့ ဓာတ်ကြိုးတန်းတွေက လူနေမှုအဆင့်အတန်းမှာဘယ်လိုမှ နောက်ကောက်မကျကျန်ခဲ့ဘူးဆိုတာ တစ်နည်းတစ်ဖုံသက်သေခံနေပြန်တယ်။
YOU ARE READING
Kōhī {Complete }
RomanceKōhī = coffee in japanese☕☕ This story will make you feel warm and cozy, like having coffee on a rainy day.
