Kōhī {Complete }

|| 10 ||

Unicode☕️

အရင်လိုစိတ်မျိုးနှင့်သာဆို ကိုကိုးတစ်ယောက် အမေ့စကားကိုအပြတ်အသတ်ကို ငြင်းပစ်လိုက်မှာဆိုပေမယ့် အခုကိုကိုးကချစ်စိတ်မွှန်တယ်ပဲ ပြောရမလား။ဒေါက်တာ့အပေါ် ညွတ်နူးနေမိတော့ အမေ့ကိုကျေးဇူးတွေတောင် ကြိတ်တင်မိပါတယ်။

ဒါကြောင့်မနက်စောစောတည်းက အမေအသင့်ပြင်ပေးထားတဲ့ ထမင်းချိုင့်ကိုဆွဲပြီး တစ်ဖက်အိမ်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်။Luxury ဆန်ဆန်ကားခဲရောင်လေးရပ်ထားသရွေ့ ဒေါက်တာအိမ်မှာရှိနေဖို့က တစ်ရာရာခိုင်နှုန်းသေချာပါတယ်။

တံခါးဘဲလ်မနှိပ်ခင် ကိုကိုးကထုံးစံအတိုင်း ဆံပင်တွေကိုသေသပ်အောင် လက်နဲ့သပ်ချလိုက်ပြီးမှတံခါးဘဲလ်ကိုနှိပ်လိုက်တယ်။

"ဒေါက်တာ Morning"

ကိုကိုးရဲ့အသံကမနက်ခင်းနေရောင်ခြည်လေးလို လန်းဆန်းရွှင်ပျနေခဲ့လို့ လင်းဟန်သာကမနက်အစောကြီး ဘာလာလုပ်သလဲဆိုတဲ့မေးခွန်းကိုတောင် ရှုတည်တည်နှင့်မမေးလိုက်ရပါ။ပြုံးရွှင်နေတဲ့ မျက်နှာသေးသေးလေးကိုသာ တည့်တည့်မတ်မတ်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး....

"အင်း Morning ကိုကိုး"

ထမင်းချိုင့်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကိုကိုးရဲ့လက်တွေကသာမန်ထက်ပိုတင်းကြပ်သွားတယ်။ပြီးတော့ ပါးစောင်အတွင်းကပါးသားလေးကို မသိမသာကိုက်မိလိုက်ပါတယ်။သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ျားရင့်မကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ မနက်ခင်းအိပ်ယာနိုးစအသံက သိပ်ကိုဆွဲဆောင်မှုရှိလှပါလား။အရိုင်းဆန်တယ်။အင်းဆိုတဲ့အနိမ့်သံက ညည်းညူလိုက်တာနှင့်ခပ်ရေးရေးဆင်နေသလို အသံပေါင်းစပ်မှုကအသက်ရှူသံပြင်းနေပြီး အဆုံးမှာတော့ တစ်ဖက်လူရဲ့အကြားအာရုံကို နစ်မြုပ်စေပါတယ်။

"အိမ်ထဲဝင်မှာလား"

သတိလက်လွတ်နှင့် မတ်တပ်မေ့နေတဲ့ကိုကိုးက ဒီစကားကိုကြားတော့ အလျင်အမြန်သတိပြန်ဝင်လာပြီး အရူးတစ်ယောက်လိုပဲပြုံးလိုက်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

"ဒေါက်တာ မေမေက ဒေါက်တာ့အတွက်ဟင်းတွေလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့လေ ကျွန်တော့်ကြောင့် စိတ်အနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေရဘူးသိလား။ငြိမ်ငြိမ်လေးနဲ့ပဲ လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်သွားပေးမှာမလို့ ဒေါက်တာစိတ်ချလို့ရတယ်။သြော်...ပြီးတော့ ကျွန်တော်ကကော်ဖီဖျော်တဲ့နေရာမှာတော်တာရော သိလား"