Unicode☕️
အိမ်ကိုသုတ်တီးသုတ်ပြာပြန်လာခဲ့တဲ့ ကိုကိုးတစ်ယောက်ရှက်စိတ်ကြောင့် အမေဖြစ်သူရဲ့သေချာပေးခဲ့ရဲ့လားဆိုတဲ့ အမေးစကားတွေကိုမကြားလိုက်နိုင်တော့ဘူး။ အိပ်ခန်းထဲကိုတဟုန်ထိုးပြေးဝင်သွားခဲ့ပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာလူးလူးလိမ့်လိမ့်နှင့် ခေါင်းအုံဖြူဖြူအပေါ်မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်တယ်။
ကိုကိုးထင်ခဲ့တာက သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်မဟုတ်ခဲ့ရင်တောင် အသက်ကြီးကြီးအဖိုးကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေခဲ့လိမ့်မယ်လို့လေ။ အဲ့ဒီလိုဆိုရင်တော့ ကြက်သွန်ဖြူအနံ့ဟာလည်း ဘာမှရေးကြီးခွင်ကျယ်ကိစ္စတစ်ရပ်မဟုတ်တော့။အခုတော့ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ခန့်ခန့်ချောချောလူတစ်ယောက်က သူ့ကိုခံတွင်းနံ့နှင့်ပတ်သက်ပြီးတခုတ်တရ ပြောဆိုလာတာက ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်။
အား.....သူတော့အငွေ့ပျံသွားချင်တော့တာပဲ။
"သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်နဲ့တွေ့ခဲ့လို့လား ကိုကိုး"
ညီညီ့ရဲ့စနောက်သံက အခန်းတံခါးဝကိုဖြတ်ကျော်ပြီးတော့ ကိုကိုးအိပ်ယာအနားအထိရောက်လာတယ်။ညီညီအခန်းထဲဝင်လာတာ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ခေါင်းအုံးကြားထဲမျက်နှာအပ်ထားတဲ့ ကိုကိုးရဲ့အသံဗလုံးဗထွေးက စီခနဲထွက်လာတယ်။
"ညီညီ အဲ့အကြောင်းကိုထပ်မပြောတော့နဲ့"
"အဟားဟား နောက်ဆိုသဘာဝလွန်ရုပ်ရှင်တွေကြည့်တာ လျှော့ပြီးရင့်ကျက်စမ်းပါတော့ နောက်နှစ်ရက်ဆိုပဲဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ပြီ"
နောက်နှစ်ရက်ဆို ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်တော့မယ့်ကိုကိုးက တစ်အိမ်လုံးရဲ့အငယ်ဆုံးကလေးလိုဖြစ်နေခဲ့တာကလည်း မိဘတွေရဲ့အပြစ်ကြောင့်လည်းပါပါတယ်။ ကိုကိုးမှာ သက်တူရွယ်တူအပေါင်းအသင်းများမရှိခဲ့တာက စရမှာပဲ။ ကိုကိုးအမေကစည်းကမ်းခပ်ကြပ်ကြပ်ရယ်။ ကိုကိုးအမေမှာမောင်တစ်ယောက်ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ ကိုကိုးရဲ့ဦးလေးငယ်ပေါ့။ ဒီဦးလေးငယ်ကငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် အတတ်ပေါင်းစုံတတ်သလို မူးယစ်ဆေးလည်းသုံးတတ်စွဲတတ်သူတစ်ယောက်ပါ။ အပေါင်းအသင်းကလည်းမှားပြန်သေးတော့ နောက်ဆုံးအသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်မှာ ရန်ပွဲတစ်ခုကြောင့် အသက်ပါပေးလိုက်ရတယ်။
YOU ARE READING
Kōhī {Complete }
RomanceKōhī = coffee in japanese☕☕ This story will make you feel warm and cozy, like having coffee on a rainy day.
