"Bu yaptığınız haksızlık! Diğer öğrencilerinizden bir farkım yok. Bana da normal davranmanızı talep ediyorum." Karşısındaki kuzgun saçlı öğretmeni elindeki ödev kağıtlarına bakarken pembe saçlı kadına baktı; "Ödevini beğenmedim. Yeniden yap."
Pembe...
Sakura, tepe kuleleri ve vitrayları olan güzel, eski, kahverengi tuğla bir bina olan yurt binasına girmek için anahtar kartını kullandı. Asansöre binmek yerine sarmal merdiveni tırmanan Sakura, tüm bunların heyecanını yaşadı. Sonunda başarmıştı. Yıllardır Konoha Üniversitesi'nde senelerce dirsek çürütmüştü ve en sonunda istediği gibi bir doktor olmuştu.
Ama şuan iyi bir doktor olmak için daha fazla eğitime ihtiyacı olduğunu biliyordu bu yüzden kendini hemen yüksek lisans yapmasında yardımcı olacak bir eğitim kampının sınavına girmişti. Bu eğitim sınavından başarı ile ayrılırsa üniversite de bedava bir şekilde yüksek lisansını bitirip üniversite de görev yapabilecekti.
Ve bu biricik Sakura'nın en büyük hayaliydi.
Gittiği eğitim yurdu ise sıradan bir yer değildi. Akademisyenler burada güçlü bir takımdı ve bu yüzden kendini evinde bir öğrenim yerinde yaşarken hissetti.
Koridoruna girmek için anahtar kartını bir kez daha tarayan Sakura, içeri giren diğer birinci sınıf öğrencilerinin, ağlayan annelerin ve çok nahoş boğmaca sesleri çıkaran acı verecek kadar tanıdık, cılız bir sesle karşılaştı.
Bu eğitim alanını seçtiğine biraz olsun lanet olmasına sebep olmuştu. Üniversite kampüsün de kalmak zorunda kalması dışında bir sorun yoktu.
"Sakura-chan!" Tanıdık ses.
"Naruto," Sakura şu anda ona doğru koşan sarı saçlı tehdide gülümsedi, bir dönüşte onu ayaklarından kaldırırken yavaşlamadı. "Yah, Naruto nefessiz kaldım bu kadar sıkı sarılma!" diye acı ile inledi.
"Üzgünüm, Sakura-chan," Naruto o kadar geniş sırıtıyordu ki, yüzü yarılıp açılacakmış gibi görünüyordu. "Seni gördüğüme çok sevindim!"
"Pekala, sakin ol!" Sakura onu azarladı, dudaklarından bir gülümseme tutamadı. "Beni öldürmeden heyecanlan."
Sakura daha cümlesini bitirmeden, Naruto'nun dikkati aynı derecede hevesli bir Lee tarafından dağıtılmıştı ve onun peşinden koridorda koşarak gitti, sonraki haftalarda kesinlikle ona bir iki gürültü şikayeti kazandıracak o korkunç boğmaca sesine devam etti.
Eski lise arkadaşlarını burada görmek onu her ne kadar mutlu etse de şuan umrunda değildi. Büyük ihtimalle çoğu okulun ikinci döneminde kalmış yada iki senelerin dondurmakla geçirmişti. Birkaçı da sonradan mezuna kalmışlardı bir de.
"İşte buradasın, Alın!" Ino'nun kafası koridorun ortasındaki bir kapıdan dışarı çıkıyordu. "Buraya gir ve tüm bu saçmalıkları düzenlememe yardım et!"
"Üzgünüm Domuz, geliyorum." Sakura, Ino ile paylaşacağı odaya koşarak indi. "Naruto, ben buraya dönmeden önce benimle uğraşmasının önemli olduğuna karar verdi."
Sarışın dramatik bir şekilde içini çekti. "Erkekler." Önündeki komodinin üzerindeki karton kutuyu açtı. "Ah, Sakura, bu kutu senin. Hepsi kitap."
Sakura, arkadaşının ses tonuna burnunu sokmadan edemedi, "Sanki frengi dolu bir kutuymuş gibi konuşuyorsun." Doktor kadın bildiklerini gizlememişti. Tabii boşa o kadar sene tıp okumamıştı.
Ino, sanki gerçekten cinsel yolla bulaşan hastalıkları barındırıyormuş gibi, "Bana kalırsa, durum aşağı yukarı bu," diyerek kutuyu nazikçe kaldırdı. "Onlarla senin ilgilenmene izin vereceğim, Geleceğin Doktoru-san."
Garip gücünü kullanarak, Sakura ağır kitapların hepsini kucaklayarak kendi masasının üstüne bıraktı ve derin bir nefes verdi. Tanrım üniversiteyi bitireli daha bir dönem bile olmamışken yine kendini bir okulda bulmuştu.
Ino, büyük ahşap gardıroplardan birine kıyafetleri asmaya başlarken, "Bu gece avluda bir hoş geldin partisi var," dedi. " yeni alt sınıf öğrencisi için içiyorlar. Gitmek ister misin?"
Sakura tereddüt etti. "Ah, bilmiyorum Ino, partiler hakkında ne düşündüğümü biliyorsun."
Sarışın gardırobun kapısını çarptı. "Tamam, tekrar söylüyorum. Annen bu yıl senin dışarı çıkıp eğlenmeni sağlamakla görevlendirdi. İyi zamanların atanmış elçisi olarak seni bu gece bu partiye zorla getireceğim. Sevimli bir şeyler giy ama bu rahat olur. Seni saçlarından sürüklerken içeri tekme atıp çığlık atmaya yetecek kadar."
"Tamam, tamam, şiddete gerek yok." Sakura ellerini savunmak için kaldırdı. "Gideceğim."
Ino, kusursuz yüzünde şeytani bir gülümsemeyle tırnaklarını inceledi. "Güzel! Yine de, seni koridorda sürüklemeyi dört gözle bekliyordum."
Sakura en iyi arkadaşına çocukça dilini çıkardı ve kitaplarını düzenlemeye geri döndü.
Tanrım o partiye gitmemeliydim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
