impressive teacher | sasusaku ✓

42 • çıkma teklifi

"Sakura"

Adını, kollarında karıncalanmalara ve omurgasından aşağı titremelere neden olacak şekilde söyledi. Yine de Kabuto'dan aldığı titreme gibi değil, o korku barındırıyordu.

"Ne?" içini çekti, sesinde gerçek bir öfke izi yoktu. Sesi yorgun geliyordu.

"Açıklamama izin ver."

"Açıklanacak ne var?" Sakura geri çekildi, sesi daha keskin bir hal aldı.

"Her şey."

"Açıkla, nasıl istiyorsan."

Sasuke sonunda konuşmadan önce bir an sessiz kaldı. "İçerideki kız... benim için özel değil. Annem bu randevuyu aylar önce ayarladı, ben seninle tanışmadan çok önce. Sana karşı oldukça dürüst olmak gerekirse, şükran gününe kadar unutmuştum. Sana bahsetme konusunda tereddüt ettim çünkü zaten zor bir araya gelmiştik, daha fazlasını kaldıracağımı düşünmedim. Annem... İptal edersem bana kesinlikle çok kızardı ve bu yüzden onunla devam edip onunla bir daha asla konuşmamanın daha akıllıca olacağını düşündüm. Açıkça bu bir hataydı."

Sakura homurdandı, alkol onu sersemletiyordu. "Sanırım şimdiye kadar en çok konuştuğun şey buydu Sasuke..."

"Sakura," arkasından ellerinin omuzlarında durduğunu hissetti, "Ben-"

"Bana dokunma Sasuke!" Sakura tersledi, sonra onun üzerine dönerken o ellerini ondan kurtardı.

Gözlerindeki gerçek acıya şaşırmıştı. "Sakura..."

"Sasuke," Sakura, gözyaşları yeniden başlarken onun adını boğdu. "Açıkçası senin dünyanda olamam. Ben böyle insanlarla, böyle bir yere ait değilim. O kız senin denginde birisi... Tanrı aşkına! Tsunade bunu benim için satın almak zorunda kaldı! " Sakura elbisesini işaret etti. "Hiç ayrıcalıklı olmadım Sasuke, asla senin ailen veya arkadaşlarının arasına sığmayacağım. Yirmi beş yaşındayım. Kendinden daha yaşlı ve sosyal sınıfından birine ihtiyacın var. Bir gün geriye bakıp kendine güleceksin. Öğrencilerinizden biriyle bir kaçamak yapmak. Bir gün senin için garip bir anı olacağım."

"Beni bırakamazsın, Sakura." diye kekeledi Sasuke, Sakura'nın şokuna.

"Aslında hiç birlikte olmadık, seni nasıl bırakabilirim?" Sakura fısıldadı, sesi gözyaşlarıyla kalınlaşmıştı.

"Olmak istiyorum işte..." diye fısıldadı Sasuke, birkaç adım daha yaklaşarak, ancak tam onun önündeyken durdu. "Sakura, sanırım ben... Yani, büyük ihtimalle ben... Ben oldukça eminim ki-"

"Dur," Sakura neredeyse ağlayacaktı. "Lütfen elimizdeki her neyse onu kurtarmaya çalışmak için istemediğin bir şey söyleme."

"Amacım durumu kurtarmak değil, geleceğimde seninle olmak istemem."

"Kes şunu Sasuke!" Sakura ağladı. "Kes şunu, tamam mı? Bütün bu durum sadece çalışamayacağımızın kanıtı. Beni asla ailenizin yanına getiremeyeceksiniz. Yirmi beş yaşında, ata binen bir çocukla birlikte olduğunuzu bilseler çıldırırlar, yoksulluk sınırındaki bir doktor olmaya çabalayan bir zavallı... Ve haklı olarak öyle! Sen daha iyisini hak ediyorsun."

"Kapa çeneni!" diye köpürdü, ona doğru bir adım daha atarak. "Kendin hakkında hiç böyle konuşma. Ne kadar paran olduğu ya da olmadığı umurumda değil. Benden daha genç olman umurumda değil. Tek umursadığım şey, sana benim diyeceğim ve ben..."

Sasuke durakladı, burnunu çimdikledi ve gözlerini sımsıkı yumdu. "Bir daha Kabuto'yu yada başka bir adamı izlemek zorunda kalırsam, sana bir daha böyle dokunursa, yemin ederim onu ​​öldürürüm. Eğer niyetin beni perişan etmekse, bunu başardığını bilmelisin."