impressive teacher | sasusaku ✓

44 • geç(m)iş rüyalar 1

"Eee, Sasuke?" Sakura ona pek bakmadan sessizce cesaret etti. "İstersen eve gidebilirim. Beni Tsunade'nin yerine bırakırsan-"

"Benimle geri gelmek istemiyor musun?" O zaman Sasuke'nin gözleri onukilere sabitledi. Sanki bakışları onu yere çivilemiş gibi hissetti. Dönen göz bebekleri arkasında acı izleri vardı, gözlerinin köşeleri biraz olsun yumuşamıştı. İfadeleri o kadar inceydi ki, o kadar zar zor oradaydı ki. Ama onları görebiliyordu.

"H-hayır, biliyorum, ama şu anda eğlenmek için... Ne bilim işte ...havanda değilmişsin gibi görünüyorsun?" Sakura, Sasuke'nin öfkesini ateşlemek istemediğinden sesini sakin tutmaya çalıştı.

"Öyle değil," dedi Sasuke çok sert olmasa da. "Ben sadece... Ah. Lütfen. Benimle gel."

Sakura kıvrık kirpiklerinin arasından ona bir bakış attı. Gecenin geri kalanını gerçekten onunla geçirmek istiyordu... "Pekala, Sasuke-kun,"

Ona attığı bakış, ondan hoşlandığını gösteriyordu. Sasuke defalarca ona "Sasuke-kun" diye seslenilmesini duymuştu ama en çok Sakura'nın tonlamasına hayran kalıyordu.

Sakura şakağını pencerenin soğuk camına bastırdı ve Sasuke onları yeni dairesine götürürken yıldızlara bakmaya çalıştı. Arabaya bindiklerinden beri onun için bile tuhaf bir şekilde sessizdi. Gelmesini istediğine dair güvence verdikten sonra ruh halinin yumuşayacağını ummuştu, ama görünüşe göre bu kadar şanslı olmayacaktı.

Sakura ona tereddütlü bir bakış attı. Ölü bir şekilde ileriye bakıyordu, iki eli de öyle sıkı bir şekilde tekerleğe kilitlenmişti ki parmak eklemleri bembeyaz olmuştu. Dudakları ince bir çizgi haline getirilmiş ve kaşları ortada birleşmişti. Genellikle duygularını kontrol altında tutan biri için Sasuke bu gece kesinlikle kötü bir iş çıkarıyordu.

"Yani," diye başladı Sakura, vücudunda hâlâ kalan alkole şükrederek. "Seni rahatsız eden şeyi bana söyleyecek misin yoksa bu gerçekten garip bir gece mi olacak?"

Ona kaşlarını çattı, bu da çabucak yumuşayarak kaşlarını çattı, bu da daha sonra boş bir bakışa dönüştü.

"Önemli değil Sakura."

"Tamam, hadi bunu tekrar deneyelim," dedi Sakura, yolcu koltuğundan ona doğru dönerek. "Ya bana neler olduğu hakkında bir şeyler anlatırsın ya da sadece bir taksi çağırıp dairene vardığımızda giderim. Seninle vakit geçirmek istiyorum ama bu aptalca çelişki beni bitiriyor. Sen tek başına bir şey hakkında kara kara düşünürken beceriksizce dairende oturmak istemiyorum. Bunun için yanında değilim ben..."

Sasuke iç çekti ve bir an için o kadar üzgün göründü ki Sakura ona ültimatom verdiğine gerçekten pişman oldu. Bir süre cevap vermeyeceğini düşündü ve Tsunade'ninkine geri dönmek istemediği için sözlerinden daha çok pişman oldu. Gerçekten Sasuke ile kalmak istiyordu.

"Aslında eski bir patronum ben partiden ayrılmadan önce benimle konuşmak istedi..."

Sasuke'nin sesi gergindi ve bir şekilde direksiyonu daha da sıkı tutarken Sakura gözlemledi, deri ellerinin altında gıcırdıyordu. "Daha önce iyi şartlarda ayrılmamıştık ve bana bir iş teklif etmeye çalıştı."

"Ve bu seni üzdü?" diye sordu Sakura, sesinde alaycılık belirtisi yoktu. Onu gerçekten merak ediyor ve endişeleniyordu.

"O adam..." diye çıkıştı Sasuke, sesinde ani bir düşmanlıkla "...manipülatif, şeytani bir yılan. Şu veya bu nedenle şimdiye kadar hapiste olmaması beni asla şaşırtmadı."

Sakura kaşlarını çattı. "Eski bir patron olduğunu söyledin, daha önce onun için çalıştın mı?"

"Maalesef" diye yanıtladı Sasuke, gözleri sabit bir şekilde yola sabitlenmişti. "Gençken... Doktora için yapılması gereken küçük bir staj..."