"Bu yaptığınız haksızlık! Diğer öğrencilerinizden bir farkım yok. Bana da normal davranmanızı talep ediyorum." Karşısındaki kuzgun saçlı öğretmeni elindeki ödev kağıtlarına bakarken pembe saçlı kadına baktı; "Ödevini beğenmedim. Yeniden yap."
Pembe...
Sasuke teslim olurcasına ellerini havaya kaldırdı, çok açık bir şekilde gülmemeye çalışıyordu.
"Kolay irkildin."
"Aa, evet. Ama korktum!" Sakura gergin bir şekilde güldü, Sasuke'nin orada durmasına mı yoksa gülmeye yakın olmasına mı daha çok şaşırdığından emin değildi. Korkudan dolayı şok geçirmişti anlık ve derin bir nefes alıp kendisini toparladı ve gözlerin Sasuke'ye dikti.
"Burada ne yapıyorsun?"
Orada tipik siyah spor kıyafetleri ileydi. Sakura onu her zaman takım elbiseler, gömlekler ve kumaş pantolon ile göremeye alışmış olduğu için tuhafına girmişti.
Bununla birlikte, tipik şeytani umursayan duruşuna ve ifadesine hızla geri döndü ve Sakura, ilk etapta onu rahatsız göründüğünü hayal edip etmediğini merak etmek zorunda kaldı. Belki o da yakın kahkahayı hayal etmişti?
"Erken geldim." diye omuz silkti. "Aslında bazen burada oturuyorum."
"Ah, rahatını bozmayayım." Sakura ona gülümsedi, kendi davranışlarından gizlice korkmuştu. Yanındaki boşluğu okşadı ve kuzgun adamı yanına davet etti.
Ah, yine o tuhaflık vardı . Rahatsızca bir ileri bir geri hareket etti ve sonunda yan tarafı onunkine sıkıca bastırarak onun yanındaki küçük bankta oturdu.
Sakura panikle eğlenmek arasında kalmıştı. Paniğe kapılmıştı çünkü daha önce ona hiç bu kadar yakın olmamıştı... ama eğlenmişti çünkü aniden farlara yakalanmış bir geyik gibi görünüyordu. Takık profesörü onu gerçekten bilerek mi aramıştı? Onunla zaman geçirmek için mi?
"İşte, al." sesi onu gerçeğe döndürdü. Hafifçe ezilmiş bir yaban mersinli keki ona tutuyordu.
"Sen... bana çörek mi getirdin?"
Sakura dehşete kapılmıştı. Bugün sürprizlerle doluydu. Aniden, fetihlerinden biri olmanın tüm korkuları pencereden uçup gitti… en azından geçici olarak. Sakura bu düşüncelerden sıyrılıp gerçeğe döndü.
"Yani, teşekkürler!"
"Tch. Bu sadece kahrolası bir çörek..." diye kaşlarını çattı, kadın onu alırken ondan uzağa baktı. "Kahvaltıyı atlayan birine benziyorsun."
"Ben..." Sakura çöreği yavaşça aldı. "Büyük korkutucu testin için çalıştığım için bu hafta birden fazla öğün yemeyi unuttum."
Sasuke onunla alay etti. "Aptal, yaklaşık doksan kilo gibi görünmene şaşmamalı."
"Elimden gelmiyor, dikkatim dağılıyor!" Sakura çöreğinden bir ısırık alarak kendini savundu.
Sasuke sadece başını salladı ve sessiz kaldı. Saatin geri kalanında bu şekilde oturdular, ara sıra gelişigüzel yorumlar yaptılar ama çoğunlukla orada sessizce oturup, güne uyanan ormanın seslerini dinlediler.
İki kez Sakura neredeyse ona dönmüş ve onlara ne olduğunu sormuştu ve iki kez de kendi kendine bundan vazgeçmişti. Onu öldürebilecek her ne ise ona dikkat çekme hissine kapıldı ve bu konuda sessiz kalmayı tercih etti. En azından şimdilik. Kesinlikle hiçbir şey olmayacağı çok muhtemeldi ve böyle bir şey söylemek gülünç bir şekilde uygunsuz olurdu.
"Test zamanı..." diye mırıldandı Sasuke, ayağa kalkıp pantolonunun kırışıklarını fırçalayarak. Sözleri Sakura'yı sıkıntılı düşüncelerinden çıkardı.
Sakura da ayağa kalkarak gündelik koyu yeşil sundressinin eteklerini düzeltti. Sonbahar soğuğuna karşı savaşmak için üzerine açık kahverengi bir hırka da giymişti. Saçlarını iki yanından biraz geriye çekerek başının arkasına bırakmıştı. Son birkaç yılda omuzlarının çok ötesine geçmişti ve bunu böyle tutmayı planlıyordu. Bir makyaj dokunuşu kıyafeti tamamladı. Sakura her zaman test günlerinde en iyi şekilde görünmenin önemli olduğuna inanmıştı.
Sasuke'nin gözlerini üzerinde bulmak için yukarı baktı. Yüzü ifadesizdi ama gözleri karanlık bir duygu deniziydi. Hangi duygudan emin değildi ama onun güzel göründüğünü düşünmüş olabileceğini ummaktan da kendini alamıyordu. Her zaman testler için giyinmiş olmasına rağmen, kendine yalan söyleyemedi.
Orada durup birbirlerine baktıklarında sessizlik garipleşmeye ve ağırlaşmaya başladı. Sakura durumu kurtarmak için çaresizdi, bu yüzden konuştu. "Gitsek iyi olur, geç kalacağız."
Sesi, Sasuke'nin ihtiyacı olan tek şey gibi görünüyordu, ondan uzağa baktı ve konuşurken başını salladı. "Sınıfa bir öğrenciyle geç girersem, benim için pek iyi görünmeyebilir."
"Ah," Sakura arkasından koştu, yaptığı ima karşısında hafifçe kızardı. "Sen içeri girdikten sonra birkaç dakika beklemeli miyim?"
"Hayır," Sasuke arkasına bakmadan omuz silkti. "Sevmiyorum, geç kalınması."
Sakura, sınıfa yaklaştıklarında nabzının yeniden hızlanmaya başladığını hissetti. Sabahı Sasuke ile geçirmek, kısa süreliğine dikkatini sınavdan uzaklaştırmıştı, ama şimdi paniği tüm gücüyle geri gelmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
