PİCASSO 🍁/TEXTİNG

5.6

Benim minik alev topum. Güzel çağlarım seni severken öldürmek istiyorum. 😍 Geçiş bölümü gibi oldu umarım beğenirsiniz. Yorum yapın beğenin canlar sizi seviyorum öpüldünüz 🥰

Yazarcan tüm sınavlarını verdi işteki ilk iki haftasını yarıladı kafa az buçuk daha rahat mutlu ve huzurluyum. Umarım hepinizin hayatı güzelliklerle dolar Allah'ım çok amin 🙏 ben kaçtım...

~~~~~

Üst üstte binmiş adamlara bakarken tek düşünebildiğim neden bunu yaptıklarıydı. Onca yer varken, birbirimizin üzerine çıkarak burada oturmamızın sebebini hiçbir zaman anlayamamıştım.

"Lan oğlum burada başka yer yok mu da neden hepimiz burada oturuyoruz."

"Yok abi sen de görüyorsun işte, hem biz yan yana oturmayı daha çok seviyoruz hem muhabbet daha iyi gelişiyor."

Anlayamadığım şekilde her defasında hep aynı muhabbet dönmesine rağmen burada hepimiz dip dibe oturmaya devam ediyorduk on adam üst üste hallerinden çok memnun şekilde konuşmaya devam ederken sıkıntıdan ölmek üzereydim. Herkes gelmesine rağmen bir çağlar eksikti. Emreleri gönderirken işleri olduğunu söylemiş daha da haber alamamıştık.

Benden mi kaçıyordu. Bir ihtimal olabilirdi ama sabah söylediklerinden, rahat tavırlarından sonra buna ihtimal de veremiyordum. Sonunda çağları gördüğümde izlemeye başladım. Açıklığın az ilerisinde biriyle buraya doğru yürüdüğünü gördüğümde nefes almayı unuttum. Onu özlüyordum, çağları görmediğim her saniye deliler gibi onu özlüyordum.

Özlemim bir yandan kabarırken diğer yandan takım elbisesinin içindeki alperen'i görünce herşey altüst olmuştu. Bu ikisi neden yan yanaydı. Alperen neden çağlara gülümsüyordu. Çağlar neden onun omzuna dokunarak vedalaşıyordu.Beynimi istila eden karınca sürüsü her bir noktasına saldırırken beynimden vurulmuşa döndüm. Çağlar gülümseyerek yaklaşırken yüzümünün çoktan asıldığını fark etmemesi imkansızdı.

"Ne iş çağlar ?"

"Salla onu sen önemli değil. Asıl önemli olana gelelim."

Konuşurken yüzündeki o gülümsemeden tek bir kayıp yaşamadan bana yaklaştığında hiçbir şey anlamadım. Bakışlarını şeyime diktiğinde konuşmaya başladı.

"İyi iyi inmiş."

"Kalsa mıydı ?"

"Fark etmezdi oğlum hallederdik."

Neyi, neyi hallederdik lan. Sonuna kadar açtığım gözlerimle çağlara bakarken beni zerre siklemeden tek dizini boşluğa dayayıp üzerimden çoçuklara yaklaşmaya çalışıyordu. Yüzüme t-shirt'ü sürtünürken kaynamaya başlayan her bir hücremi tek tek hissebiliyordum. Ne gariptir ki kontrolünü kaybettiğim her bir beyin hücrem de sinyal veriyordu. Bunu anlamamak imkansızdı çünkü yavaş yavaş yaklaştığım bedene neden bunu yaptığım sorulsa verecek tek bir cevabım dahi yoktu.

Çağlar dudaklarında siğarayla önümden çekildiğinde hiç düşünmeden dudakları arasında ki siğarayı alıp kendiminkine yerleştirdim.

"Hayırdır ?"

"Arada içiyim oğlum ne olcak size uyayım dedim."

"Kime uyucaksın. Bana mı diğerlerine mi ?"

"Sana."

"Ben içiyor muyum çağlar."

"Sahi bayadır görmedim bıraktın mı neden içmiyorsun."

"Sen sevmiyorsun diye içmiyorum."

"Lan ..."

Konuşmak için açılan dudakları bir iki kere kapanıp kocaman gülümsedi. Üzerine binlerce iltifatlar sıralayabileceğim yüzünde tarifi imkansız bir mükkemeliyet oluştuğunda sadece izlemeye devam edebildim. Yapabilecek olsam dudaklarımla dokunulmadık bir karış dahi bırakmazdım yüzünde.Olmadı. Bende gözlerimle sevdim.