*****
"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın.
Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken...
Şuraya bana biraz bu bölüme özel öpücükler ve bıçaklar bırakııın mzmskssk
Oy vermeyi ve satır aralarına yorum bırakmayı unutmayınııız..
Keyifli okumalar..
********
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
********* 30.Bölüm
*********
Gözlerindeki kederi öperim Alın kırışığında kanat çırpan sevgiyi
Öyle yıkık durma ne olur Akşama düşen gün gibi.
********
"Su derdimizi bu denli hızlıca halletmeniz takdire şayan Beyhan Bey." Diye boğazından gelen kalın bir sesle konuştu adam, öyle ki ağzından çıkan her sözden sonda derin derin öksürecekmiş gibi hissettiriyordu, "Buralara ilk ayak bastığımızda da aynı dertten mustariptik."
Beyhan Bey'in başını salladığını gördü Giray, bu aileden nedense çok olmasa da ters bir izlenim alıyordu.
Özellikle mendilini cebine koyduğunu bildiği kadının uzak olsa da çaprazında oturduğunu biliyor, aynı odada olmanın huzursuzluğunu yaşıyordu. Sadece ilk geldiğinde görmüş, daha da bakmamıştı o tarafa.
İçten içe başını çevirse dahi yanlış anlaşılacağını biliyordu.
Bu duruma da ayrı bir öfkeleniyordu, evliliği herkese duyurulmuş bir şeydi. Gizli saklı evlenmemişti Dilrûba'yla ve başkasına bakacak kadar yüreği geniş bir adam da değildi.
Buna rağmen cebine koyulan mendili de çarşıda gezerken üzerinde hissettiği bakışları da anlayamıyordu.
Köşke geldiğinde babasının ısrarıyla girdiği bu odadan çıkamamıştı. 'İstanbul'dan gelen rütbeli bir komutan' olduğu için ve bu Yörüklerin sultanın bilgisi dahilinde buralara yerleştiği için kalkıp gidemiyordu da.
Çünkü kendisi bu devletin komutanıysa karşısında bir ayağını çukurdan çıkarmaya çalışan adam kaç ailenin barınmasını sağlayan bir vergi deposuydu. Ayıp ederse haberinin kısık sesle de olsa İstanbul'a uçacağını, uçtuğu taktide de canının sıkılacağını biliyordu.
Ve babası odadayken misafirine de ayıp etmemesi gerektiğini biliyordu.
Edecekse eğer son gördüğünden beri burnunda tüten karısının dudağından iki öpüş çalarak ayıp edebilirdi.
Hoş o da ayıp sayılmazdı ya.
Derin bir nefes alıp ayağının ucunu sabırsızlığını babasına duyurmak ister gibi vurdu birkaç kez yere. Ama Beyhan Bey göz ucuyla bakmış, adama çaktırmadan itiraz edercesine tek kaşını kaldırıp indirmişti hızlıca.
