*****
"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın.
Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken...
Oy vermeyi vee bool bol yorum bırakmayı unutmayınııız.. Kıskıskıs yorumları merak ediyorum nskslslslsls
Ay bu arada ortalama 6k kişi okuyor, bu bölüme özel bence 1,5k oy gelir ne dersiniz jsksksks
Keyifli okumalar ❤️
******* 28.Bölüm
*******
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*******
Dilrûba hızlı adımlarla etekleri savrula savrula girdiği koridorda Giray'ın çalışma odasına yaklaşınca durdu, elini göğsüne yaslayarak nefeslenmeye çalıştı. Ama yüreğinin darlığından mı yüzündeki örtüden mi bilinmez bir türlü yetecek kadar nefes alamıyordu.
O yüzden en ulaşabildiği olduğundan örtüsünü çıkardı hızla, kapıya da yaklaşıp üç kere vurdu. Aynı anda toparlamaya çalıştığı aklı daha bir dağılmış, kadının kurduğu cümleleri unutacak gibi olmuştu, "Keşke yazsaydım bir kenara."
"Gel."
İçeriden gelen tanıdık sesi duyunca hızla kapıyı açtı ve ayakta duran Giray'la karşı karşıya geldi. Sonunda tüm günün yükünü omuzlarından atmış gibi derin bir nefes alabildi, ama gözleri de dolmaya başladı aynı anda.
Ne kadar dik durup herkese gerektiğince yanıt vermeye çalışsa da bu gerçek Dilrûba'yı tamamen yansıtmıyordu. Uysal bir insandı, gerekmedikçe doğru düzgün sinirlenmezdi bile ama bugün konuştuğu herkesle derin düşünceler içinde ve herhangi bir saldırıya karşılık verir gibi konuşmuştu.
Yüzündeki ifade nasıldı bilmiyordu ama Giray'ın çatılan kaşları pek de iyi olmadığını anlatıyordu. Onun anlayışına ve şefkatine ihtiyacı olduğunu iliklerine kadar hissederek önünü sonunu düşünmeden uzanıp kollarını sardı Giray'ın boynuna, yüzünü uzun zamandır güvende hissettiren göğsüne yasladı.
Bir de burnunu çekti hafifçe.
Ki bu sarılışı karşılıksız kalmadı, Giray'ın kolları kendisini sarıp iyice kendine çekince hissettiği güvenle ağladı ağlayacak oldu, başının üzerindeki şefkatli dokunuşu hissedince gömleğine sıkı sıkıya tutundu, "Giray.."
"Narinim." Kulağına doğru fısıldanan sözle başını daha da bastırdı göğsüne, kollarını daha sıkı sardı. Ama hemen konuşması da gerekiyordu, tek bir saniyeyi kaybedemezdi çünkü kıyıdan köşeden unutmaya başlamış gibi hissediyordu, "Sana anlatacaklarım var. Çok mühim."
Tam Giray'la göz göze gelmek için çekileceği sırada odada birinin daha varlığını gelen öksürük sesiyle fark etti.
Telaşla etrafa bakındığında yüzündeki tebessümü saklamaya çalışan Beyhan Bey'i görünce bir şaşkınlık ve utanç dalgası çarpsa da Giray'ın teskin edici dokunuşuyla yerinde durabildi. Beyhan Bey konuştuklarını değil sadece sarıldıklarını görmüş olacaktı.
