GİRAY

21.Bölüm

📍Hoş geldiniiiiiiizzzzzzzz

Ben de hoş geldim nsjdkd

Severek yazdım umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur..

Oy vermeyi ve satır aralarına yorum bırakmayı unutmayınız..

Keyifli okumalar 💘

*******

21.Bölüm

*******

Bazen de nefes almalı insan.

Sevdiğinin saçlarından, teninden, tam özünden, en yakınından..

Yaşama uyanmak gibiydi öylesi hayat, hiç işitmediğin kuş sesleri, tatmadığın güzellikler, hiç bilmediğin diyarlar ve eşi benzeri olmayan bir kadın kokusu..

Duymaya dahi korktuğun bir koku.

Alıp götüren, bir daha da getirmeyeninden hem de..

Tam da bunu düşünüyordu Giray. Bir yanı hâlâ Dilrûba'da boğulmak isterken diğer yanı ondan bir nefes, bir his için dileniyordu.

Aşk da böyle bir dert olsa gerek, ne zaman tutulduğunu bile bilmiyordu.

Onu ilk gördüğünde mi? Ya da kokusunu ilk duyduğunda mı? Kendisine sığındığında mı kaçtığında mı?

Veya tüm bunların bir önemi var mıydı?

Dilrûba yanındayken hayır, pek de yoktu.

Aldığı her nefes iki saniye öncesinde düşündüğünü unutturuyor, bir ileri iki geri seyirtiyordu. Düşüncelerini toparlayacak gücü yoktu..

O kadar unutmuş, unutulmuş, bitmişti.

Ama Dilrûba'nın yanında bu fersizlik de güzeldi.

Onunla her şey güzeldi.

Ve ilk kez aynı yatağı paylaşıyorlardı.

Olduğu yerde gülümsedi, gözlerini yeni güne daha hiç açmamıştı. Biraz huzuru hissetmek, özümsemek ve son nefesinde dahi hatırlayacak kadar aklına kazımak istiyordu. Gördüğünü unuturdu ama hissettiğini unutmazdı.

Unutamazdı.

Şu fani dünyada belki de en büyük mutluluğu buydu. Sevdiği kadınla aynı yatağı paylaşmak...

Belki küçük bir şeydi insanoğlu için, belki aynı yastığa baş koya koya insan alışıp unutuyordu yoldaşının değerini.

Eşyalar gibi eskiyordu belki de aşklar, sevdalar. Alışılıyor, parlaklığını kaybediyordu.

Herkes böyle mi aşıktı peki? Her insan farklıysa her aşk da farklı olmaz mıydı?

Misal, kimse sevemezdi Giray gibi, kimsenin yüreği o kadar sevdaya yetmezdi. Kimse sevdiğinin üzerine bu denli titreyemezdi.

Daha tazecik olduğundan yeni baş vermiş filiz gibi kırılgandı sevinci.

Ama yaşam doluydu. Ümitli, istekliydi.

Her yağmuruna kucak açardı sabırla.. Ama bir gitti mi, arkasını döndü mü güneşinde kuruyuverirdi..

Yakışmazdı böyle bir incelik Giray'a ama aşk da böyleydi, olmazı oldurmazsa hatrı kalır, ince bir iz bırakırdı.

Sakince aldığı nefesler arasında odanın kapısının hafifçe tıklanıp açıldığını hissetti, yüz ifadesini hiç bozmadan gözleri kapalı halde bekledi, kapıdaki kişi her kimse sessiz sedasız içeri biraz bakıp kapıyı kapattı.