Under the Moonlight:Hideous Trilogy#2 [ON GOING]

27

The Shattered Heart

Hindi ko alam kung paano kami nakarating sa condo niya,  basta ang alam ko lang ay lunod na lunod ako sa mga halik na ibinibigay niya sa akin at hindi ko na namalayang nahila na niya na pala ako papasok ng kotse niya. Kahit pagod ay lumaban pa rin ako sa mga halik na ibinibigay niya sa 'kin, naka isang round kami sa parking lot kaya hindi ko alam kung saan nakukuha ni Dani ang lakas niya.

Nag mamadali ang kanyang mga kilos habang hinahanap ng kanyang mga kamay ang gustong makapa sa 'kin, nag lalagablab na sa init ang katawan ko, at kahit pagod na ako ay wala pa rin inhibitasyon ang katawan ko.

Napasinghap na lang ako noong hindi siya nakapag timpi at pinunit ang suot ko! Bumagsak ang aking panga dahil sa ginawa niya kaya bahagya akong napalayo sa kanya.

''Hoy! Siraulo ka! Bakit mo sini---'' Hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko noong kinabig niya ako sa batok at muling siniil ng halik.

Nawala na sa isip ko ang damit kong nasira noong bigla niya akong binuhat, at sa takot na mahulog ako ay agad akong napakapit sa leeg niya.

''Ibibili nalang kitang bago.'' habol-habol niya ang kanyang hininga habang nag sasalita.

Amoy na amoy ko ang mabango niyang hininga, nakakaadik ang amoy niyon.

''Siraulo ka, dapat hindi mo pinunit angg damit ko . . . ! Gano'n ka ba katigang, ah?'' angil ko sa kanya kahit nag iinit na ang pisngi ko dahil sa pag tingin niya banda ng akin tiyan. Bungad na bungad sa kanya ang nag hihimagsik kong bilbil. Kahit naman na pumayat ako ng kaunti ay may bilbil pa rin naman ako.

Napayuko ako at dahil sa sobrang kahihiyan ay ibinaon ko ang mukha ko sa kanyang mabangong leeg. Ba 'ka palitan niya ako dahil may bilbil pa rin ako, ba 'ka ma turn off siya sa 'kin, ba 'ka hindi niya talaga ako gusto, ba 'ka----

''I love all of you . . .'' Hinalikan niya ang kinatago tago kong kahihiyan. Nang dahil sa sinabi niyang iyon ay biglang napanatag ang loob ko, may mainit na humimas sa dibdib ko. Sa piling niya lang talaga nawawala ang mga insecurities ko, lahat ng kinaiinggit ko sa iba ay parang wala siyang pakialam.

Napigilan ko ang aking hininga noong tumaas sa mga mata ko ang bughaw niyang mga mata. Sinsero ito, kitang-kita ko pag kitang ng kanyang mga mata noong mag tama ang paningin naming dalawa.

Ipinag dikit niya ang aming noo,  Napapikit ako ng dahil doon. Dinamarka ko ang kanyang pag iingat,  ang init ng kanyang katawan,  ang tibok ng dibdib niya . . .

''Lahat ng insecurities mo,  kung ano man ang ikinaiinggit mo sa iba,  lahat 'yon mahal ko. Lahat,  Ele . . . Lahat-lahat.'' malumanay ang kanyang boses.

''Sana mahalin mo rin kung ano ka, dahil hindi ka mabubuo kung hindi mo matatanggap ang mga ayaw mo.'' Marahan siyang dumilat. Bumalatay ang pag alala sa mga mata niya noong nakita niya akong naluluha.

Ngayon ko lang napansin na kanina pa pala ako umiiyak, masyadong nakakanit ng puso kung paano niya ako tanggapin, bilang ako. Samantalang ako, hanggang ngayon ay hindi ko pa rin tanggap ang sarili ko.

''What's wrong? Hmm? Tell me, love. Please . . .''

Ngumiti ako sa kanya at umiling. ''Wala, narealize ko lang kung gaano pala ka corny ang mga banatan mo.'' Dinaan ko sa biro ang sagot ko dahil ayokong aminin sa kanyang tinamaan ako sa mga sinabi niya.

Bumusangot ang mukha niya at nanulis ang mga mata habang nakatingin sa 'kin. ''Alam mo talaga kung paano manira ng moment, noh?''  pabirong sabi niya.

Ngumisi ako at pinitik ng mahina ang kanyang noo. ''Kawawa ka naman, minsan na nga lang bumanat. Ginago pa.'' pang babanas ko pa.