Believe In Love ( Tagalog )

CHAPTER 61

IRENE

Agad akong tumayo dahil ayokong makipag argument kay Seulgi sa harapan ng mga kaibigan niya. Alam kong magulo ang utak niya pero sana naman huwag niya akong manduhan ng mga gagawin ko.

Excuse us. Rinig kong sabi niya

Dumiretso ako sa Veranda. Narinig kong sinarado naman niya ang pinto.

I'm sorry. Agad niyang sabi

Alam mong ayokong pinangungunahan ako sa pagdedecide lalo na when it comes to the Company. Sabi ko sa kanya

Kaya nga i'm sorry. Hindi ko sana inopen up to ngayong magulo ang utak ko dahil sa nangyari. I just want to let you know that i want you to be there with me. Marry me Joohyun.

Natigilan ako ng bigla siyang lumuhod. Agad kong nakita ang singsing na galing sa bulsa niya.

Please be mine forever Babe. Iniimagine ko pa lang na malalayo ka sakin nahihirapan na ako. Mahal na mahal kita Architect Joohyun Bae.

Dahil nasurprise ako kaya hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko. I never expected na magproproposed kasi siya sakin because we never talked about Marriage.

Seul. Binigla mo naman ako.

Parang nagulat naman siya sa sinagot ko.

Let's get married sa states Babe. Let's start anew sa ibang bansa. Yong malayo sa gulo, yong malayo sa Mommy mo.

Seul, kahit ganun naman si Mommy hindi ko inisip na basta na lang siyang iwanan. Lalo ngayon na hindi na umuuwi si Daddy samin. Pati ba naman ako iiwan ko din siya?

Hindi na umuuwi ang Daddy mo? Kelan pa?

Mag iisang buwan na. Isang araw nawala na lang bigla lahat ng gamit niya sa bahay. And i don't know kung kanino siya sumama sa dami ng babae niya. Kaya hindi din ako makaluwan luwas noon dahil hindi ko maiwan si Mom, araw araw na lang siyang lasing.

So, it means na kahit umalis ako. Hinding hindi ka sasama sakin?

Pain is very visible in her eyes. Nakikita ko yun.

I hope you understand my situation Seul.

Kanina ka pa Seul ng Seul sakin. Are you planning on breaking up with me kaya ka napaluwas ngayon?

Mabilis na tumulo ang luha sa mga mata ko. Sabi ko magpapakatatag ako sa harapan niya pero nauna pa ata akong manghina.

No, Babe. Hindi ako papayag.
Sabi niya ng magets na ang pag iyak ko

Pero Seulgi, mahihirapan tayo lalo pag nakaalis kana. Ngayon palang na ang lapit lang ng Manila at Baguio ni hindi tayo halos nagkikita eh. Pano pa kaya if nasa ibang bansa ka na?

Gawan natin ng paraan. Okay lang naman sakin kahit LDR tayo eh. Okay naman tayo di ba? Bakit biglaan naman?

Dahil ayokong maging unfair sayo Seulgi. Alam kong marami ka ng iniisip, pinoproblema, ayoko na lang na dumagdag pa dahil alam ko sa puso ko Babe hindi ko kayang iwanan si Mommy sa ganitong sitwasyon para lang unahin ang sariling
Kaligayagan ko. Mas ngayon ako kailangan ni Mommy.

Napatingin na lang ito sa malayo.

Ganun lang kadali yun Joohyun?

Isipin mona lang ang gusto mong isipin sakin Baby, pero alam mong mahal kita Seul. Pinaglaban kita kay Mommy, itong relayon natin kahit nahihirapan ako wala kang narinig sakin. Ngayon lang ako hihiling sayo, palayain mo na lang ako please Baby.