Believe In Love ( Tagalog )

CHAPTER 92

SEULGI

Halos paliparin ko na ang Pick up ko pauwi ng Baguio. Pero nagulantang ako ng nasa Tarlac na ako ay makita ko ang kotse ni Jennie na nasa isang gasolinahan.

Mabilis akong pumarada sa harapan para hindi makausad.

Padaanin mo ko Seulgi.
Malumanay lang ang boses niya pero hindi ito makatingin sakin

Umuwi na tayo.

Uuwi ako samin. Kaya please. Sagot niya

Uuwi ka sa bahay natin.
Firm kong sagot

Bahay natin?
Nagulat ako sa tapang ng tono niya

Baka bahay mo lang. Ano ba ako sa buhay mo Seul? Did you ever dream of me once?
Tuwing aalis ka ba ng bahay naiisip mo ding may asawa ka?

Natigilan ako sa mga tanong niya.

Sa bahay tayo mag usap Jennie.
Sagot ko

Jennie? Hindi mo ba talaga ako kayang tawaging Honey? Kahit ngayon lang?

Nangilid na ang mga luha sa mukha niya. Mas lalong hindi ko siya hahayaang magmaneho ng ganito

If you really want to drive back to Manila do it tomorrow. I will not allow you now.

Bakit? Dahil baka maaksidente ako? Mas gusto ko nalang mamatay kesa sumama sayo pabalik Seulgi!

Napapatingin na samin ang nasa convenience store.

Let's talk. But not here.
Pilit ko pa ding nagpapakahinahon....

Bakit ngayon lang Hon? Bakit ngayon kung kailan mas pinili kong bumitaw na. Bakit ngayon kong kailan ansakit sakit na Seulgi!

Just please. Bumaba ka ng kotse. Hindi mo kayang magdrive ngayon Jennie..

I am sorry Seulgi. Pero nakapagdesisyon na ako. Send my regards sa babae mo. Mukhang okay ka naman, siguro mas naaalagaan ka niya kesa sakin. Because you look good.

Bigla itong umatras at mabilis na pinaarangkada sa daan ang kotse niya. mabilis akong napabalik sa pick up at sinundan na lang siya. Kahit pagod na ako sa kakadrive hindi ko hinayaang mawala ang kotse niya sa paningin ko.

Alas 7 na ata ng umaga ng makarating kami sa bahay nila. Naubos na ang lakas ko ng magkasunod kaming nagpark sa garahe nila

Leave me alone.

Please Jennie.

Umuwi kana lang Seulgi. And please huwag ka ng bumalik pa dito. Ayoko ng makita ang mukha mo.

What's going on?

Of all people ang Ate Jisoo pa niya ang naunang nakakita samin. Mukhang maaga itong umaalis dahil naka postura na ito.

Tell the guards to take her Ate.
Sabi pa ni Jennie at tuluyan ng pumasok

Hep! Hep! Hindi ka Welcome sa pamamahay ko. Kaya pwedeng umalis ka na? Kahit sister in law kita, this is my House so i have all the rights para piliin lang ang pwedeng pumasok.

Yong bag pa talaga niya ang hinampas niya sa tiyan ko.

Hayaan mo namang maayos namin to ni Jennie.

Hindi ka naman iiwanan ng kapatid ko if you are treated her right. Right? And hindi din yun basta basta uuwi if hindi buo ang desisyon niya. But i think this time nagising na siya. Ang swerte mo sa kapatid ko alam kong alam mo naman siguro yun but sayang lang at mukhang she already letting you go. Don't worry tutulongan ko siyang mapawalang bisa ang kasal ninyo.