My.......... (ကျွန်တော့်ရဲ့.........) (U&Z) Completed

Part 1 (U&Z)

(Unicode)

ဒုန်း...ဒုန်း...ဒုန်း...

ဝူ...ဝူ...ဝူ...

စည်တီးသံ ခရာသံများ ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ်နေသည်။ ဝေါကနဲ့ ထိုးပျံသွားတဲ့ တောငှက်မျိုးစုံက အလန့်တကြား နိုင်လွန်းလှသည်။ လေအလျင်မှာလည်း အမှတ်တံဆိပ် မျိုးစုံနဲ့ အလံတို့က တဖျတ်ဖျတ် လှုပ်ခါနေသည်။

*တိုက်...

*နန်ဖန်းစစ်သည်တွေ...တက်...

*ကျား...

*ကျား...

*နောက်မဆုတ်ဘူးဟေ့...
ကျား...

ချွမ်...ချွမ်...ချွမ်...

​ေဩာ်...ဒီ​နေရာက တိုက်ပွဲတခုပါ.....

တဖက်နဲ့ တဖက် ပန်းနဲ့ ပေါက်နေကြတာ မဟုတ်ပဲ ဓားအစစ် မြားအစစ်တွေနဲ့ သူသေကိုယ်သေ အသတ်လုပြီး တိုက်ပွဲဝင် နေရတဲ့ သတ်ကွင်း မြေပြင်တခု.....

ဓားရောင် တလက်လက် မြားသံ တဝှီးဝှီး လှံရောင် တဝင်းဝင်းကြားမှာ သွေးသံ တရဲရဲနဲ့ ဒဏ်ရာ ရ​ေနသူတွေ၊ အတုံးအရုန်း သေနေသူတွေရဲ့ အလောင်းကောင်တေွနဲ့ အနိဌာရုံ မြင်ကွင်းတို့ကို လှစ်ဟ ပြရာ နေရာ.....

*စစ်သူကြီး...ရန်သူတွေ အင်အားနည်းလာလို့...စ ပြီး နောက်ဆုတ်နေပါပြီ...နောက်က လိုက်ပြီး အပြတ်ရှင်းဖို့ ခွင့်ပြုပါ...

ဒေါက်ကောင်းကောင်း မြင်းဖြူပေါ်မှာ ခပ်အေးအေး မျက်နှာနဲ့ တိုက်ပွဲဆီ လှမ်းကြည့်နေတဲ့ စစ်သူကြီးက အနက်ရောင် ကို်ယ်ကြပ်ကို အနက်ရောင် ဝတ်ရုံရှည်နဲ့ လိုက်ဖက်စွာ ဝတ်ဆင်ထားသည်။

*မလိုဘူး...ဒီသတ်ကွင်း အလွန်မှာ စခန်းချဖို့သာ ပြင်ပါတပ်မှူး...သူတို့နောက်ကို မလိုက်ရင်...ရန်သူက သူ့ဘာသာ ပြန်လာပါလိမ့်မယ်...စစ်သည်တွေအတွက် မြန်မြန်လေး နားနိုင်အောင်သာ ပြင်ဆင်ခိုင်းပါ...

*ကောင်းပါပြီ စစ်သူကြီး...

စောဒက မတက်ပဲ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ တပ်မှူးကို ကြည့်ပြီး စစ်သူကြီးက ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။

ဘယ်သူ ထင်မှာလဲ.....
စစ်သူကြီးတယောက်ရဲ့ အပြုံးက သက်ရှိ ပန်းချီကား တချပ်လို မြင်ရသူ ရင်ကို အေးမြသွားစေလိမ့်မယ်လို့.....