My.......... (ကျွန်တော့်ရဲ့.........) (U&Z) Completed

Part 9 (U&Z)

(Unicode)

ရေအေးကန်ထဲကျပြီး ရေကပျဥ်မှာ ထိုင်ငိုခဲ့တဲ့ ရလာဒ်အဖြစ် ရှန်းရှန်တယောက် ၃ ရက်လောက် အပြင်းဖျားတော့သည်။ ထိုအတောအတွင်း ရှောင်းကျန့်ကလည်း နန်းတော်ကို ပြန်မလာခဲ့။ ဝမ်ရိပေါ် တယောက်သာ နန်းဆောင်ထဲ ထိုင်ပြီး ရင်ပူနေရတော့သည်။

*ဟင်...

မနက်စောစော အပြေး လေ့ကျင့်ပြီး ပြန်လာတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်တယောက် စားပွဲပေါ်က စာကြောင့် အံ့ဩသွားရသည်။

ချင်းချူ ဆီကလား...

စာကို ကဗျာကယာ ယူဖတ်လိုက်မိသည်။

**ည ၁၀ နာရီ မြို့တောင်ဖက် တံခါး လေချွန်သံ ၃ ချက်**

*အား...ဒါ ချင်းချူဆီကိုပဲ...ဒါနဲ့...ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သွားရမှာလဲ...ငါ တခါမှ အပြင် မထွက်ဖူးဘူးလေ...ခက်တာပဲ...

ဝမ်ရိပေါ် ခမျာ စာကို ဖတ်လိုက် လမ်းလျှောက်လိုက်နဲ့ ယောက်ယက်ခတ် နေတော့သည်။

*ယဲ့ကုန်းကုန်း...ကျင်းကိုယ်ရံတော်ကို မြန်မြန် ခေါ်လာခဲ့...

*ကောင်းပါပြီ မင်းကြီး...

ယဲ့ကုန်းကုန်းက ပြေးထွက်သွားသည်။ ဝမ်ရိပေါ်မှာတော့ ရင်တွေတောင် တုန်နေသည်။

*ရောက်ပါပြီ မင်းကြီး...

ကျင်းကိုယ်ရံတော်က ဦးညွတ်ကာ အရိုအသေ ပေးသည်။ ဝမ်ရိပေါ်က အနား လာရန် လက်ဟန်ပြလိုက်သည်။

*အမိန့်ရှိပါ မင်းကြီး...

*ကျင်းကိုယ်ရံတော်...ဒီည ၁၀ နာရီမှာ...မြို့တောင်ဘက် တံခါးကို ကိုယ်တော်နဲ့ အတူ သွားစရာရှိတယ်...ဘယ်သူမှ မသိစေနဲ့...

*ဟင်...

ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်တဲ့ မင်းကြီး စကားကြောင့် ကျင်းကိုယ်ရံတော်က မယုံကြည်နိုင်သလို ကြောင်ကြောင်လေး ကြည့်နေသည်။

*အဲ့ဒါ...အသင့်ပြင်ထားပါ...

ဝမ်ရိပေါ်က စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောလိုက်သည်။

*မင်း...မင်းကြီး...တ...တကယ်ကြီးလား...

*အင်း...

ကျင်းကိုယ်ရံတော် ခမျာ အသံတွေတောင် တုန်နေသည်။

ဟုတ်တယ်လေ။ ကျင်းကိုယ်ရံတော် ဆိုတာ ဝမ်ရိပေါ် အိမ်ရှေ့စံဘဝ ကတည်းက အနီးကပ် ကိုယ်ရံတော် လုပ်လာရတာ။ အခုဆို ဝမ်ရိပေါ်တောင် မင်းကြီး အခေါ် ခံနေရပြီ​။ ဒါပေမယ့် မင်းကြီးက ဘာမှ မလုပ်။ ဘယ်မှ မသွားနဲ့ ဆိုတော့ သူ သင်ထားရတဲ့ သိုင်းပညာတောင် မပျောက်သွားအောင် မနည်း ကြိုးစားနေရတာ မဟုတ်လား။ အခုတော့ မင်းကြီး ဝမ်ရိပေါ်က နန်းတော်မှ ခိုးထွက်မယ် ဆိုပဲ။