1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Herkes nefesini tutmuş gibiydi. Bir filmin en gergin sahnesini anısmatıyordu o an. Kullanıma kapalı dersliğin önünde karşı karşıya duran James ve Emily birbirlerine kısık gözlerle bakıyordu. Hayır hayır, İngiliz kovboy filmlerinden çekmiyordular.
Biraz sonra yere sertçe vuran adım sesleri onlara ulaşmıştı. McGonagall ikisinin arasına girerek dersliğin kapısına baktı. "Saat tam dokuzda ikiniz odaya gireceksiniz." Bir Emily'e bir de James'e itiraz istemeyen gözlerle baktı. "İçeriye girdikten sonra herhangi bir kavga çıkmasını istemiyorum. Bu uyarıyı dinlemeyen önceki öğrencilerin cezalarını biliyorsunuzdur."
"Ama onunla bu odada olmam zaten bir ceza!" dedi James, burun kıvırarak Emily'e ters bir bakış attı. Emily aynı şekilde karşılık vermekten çekinmemişti.
"Potter!" dedi McGonagall James'e uyarıcı bir bakış atarak. James için kaygılıydı, kendi öğrencisini tanıdıyordu ve içeride bir cinayetin işlenmesi kaçınılmazdı. "Dediğim gibi; kavga etmek yok. Saat tam dokuzda içeri girip, akşam yemeği vaktinden bir saat önce, yani saat altıda çıkacaksınız."
"Profesör?" dedi Emily. James ona döndü, kızın sesi demek ki böyleydi. Tanıdık geliyordu ama ilk defa bu kadar yakından duyuyordu. Ve doğruyu söylemek gerekirse, James kızın kalın ve sert ses tonunu hoş bulmuştu.
"Bayan Weaver?"
"Acaba içeride böcek ilacı var mıdır?" diye sordu. Ardından "Benim için bu Potter böceğine alınabilecek tek tedbir bu çünkü." dedi.
"Seni küçük-" James Emily'e doğru bir adım atmıştı ki McGonagall onu durdu. "Sakin ol Potter." Emily'e döndü. "Ve sizde kelimelerinize dikkat edin Bayan Weaver, yanınızda bir öğretmen var."
Emily dudağının kenarını bükerek gözlerini profesörden aldı ve James'e baktı. James'in öfkeden kızarmış yanakları onu tatmin ettiğinde dişlerini göstererek sırıttı.
Aradan geçen bir kaç dakikanın ardından McGonagall "Evet..." diye mırıldandı. "Zaman geldi." Zarif adımlar atarak odanın kapısının önüne geçti ve boynuna iple asılı duran büyülü anahtarı alarak kapı deliğine soktu.
Anahtarı sola doğru çevirdi ve kapı gıcırdayarak aralandı. McGonagall kenara çekilerek James ve Emily'nin içeri girmesini bekledi.
James bir adım atmıştı ki duraksayarak Emily'e öncelik tanıdı. O içeriye girdikten sonra peşinden girdi.
Emily içeri girer girmez etrafı incelemeye başladı. Bu odaya girdiği ilk seferdi ve açıkçası beklediği iğrenç kokunun aksine içerisi ahşap ve nem kokuyordu. Onun dışında tavan baştan sona yere doğru simsiyahtı. Muhtemel bir olasılıkla buranın kapatılma amacı da buydu. Odanın bir kısmı patlamıştı.
