1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
James, sabah kahvaltısı için arkadaşlarıyla Gryffindor ortak salonundan ayrılırken kendisini tekrardan rahatsız hissetmeye başlamış, Lily Evans'ın soğuk bakışlarıyla kendisini bir böcek gibi hissetmişti.
Ve hissettiği bu tür duygularla Emily Weaver'ın ona söyledikleri aklına geliyordu.
Yine de bunu düşünmeyi keserek hareketli merdivenlerden arkadaşlarıyla indi. Koridorda sohbet ede ede yürürlerken bir anda karşılarına çıkan Slytherinli grup ile konuşmayı keserek onlara baktılar.
"Ne istiyorsunuz?" diye sordu Sirius bıkkın bir ifadeyle. Bir tane daha Slytherinli görmeye katlanamaz bir hâldeyken şimdi karşısında bir grup vardı. "Küçük Malfoy'un ve küçük çetesinin yine bizimle ne işi var?"
"Seninle işimiz yok Black." Lucius sertçe Sirius'un gözlerine bakarak James'e döndü. "Söylesene Potter. Sırf düşman binadan diye, bir kıza zarar verebilecek kadar ileriye nasıl gidebildin?"
James onlara açıklama yapmak zorunda değildi. Bu yüzden sinir bozucu bir şekilde sırıtarak, "Bu sizin her zaman yaptığınız şey değil miydi?" diye sordu. "Kız veya erkek, büyük veya küçük... Sırf Gryffindorlu diye ya da Muggle aileden geliyor diye yapmadığınızı bırakmadığınız o öğrencilere sayın bunu da."
"Kimse bizim kızlarımıza dokunamaz." Rabastan öfkeyle öne atıldığında Barty onu kolundan yakaladı. "Asalarınız da yoktu yanınızda. Ne yaptın ona?!"
"Bir sey yapmadım!" diye bağırdı James bir anda patlayarak. Birkaç gündür Emily sırf bayıldı diye onlarca kişi tarafından bu konuda sorumlu tutulmuştu ve James artık bundan bıkmıştı.
"O hâlde niye bayıldı?!" diye bağırdı Rabastan James'in üzerine yürüyerek. Barty onu tutmaya çalışırken bir yandan da, "Sakin ol..." diye mırıldanıyordu arkasından. Fakat Rabastan onu dinlemiyordu. "Emily'e değil zarar vermek, ona dokunamazsın bile, duydun mu beni?!"
James bir anda durularak ifadesizce Rabastan'ın öfkeden köpürmüş ifadesine baktı. Çocuğun yüzüne eğilerek, "Siktir git Lestrange." dedi. Rabastan'ın omzuna çarpıp yanından geçip gittiğinde Sirius, Remus ve Peter da peşine takıldı. Fakat biraz sonra, yalnızca birkaç gün önce, bayılmasından hemen önce duyduğu o sesi tekrar duydu.
"Potter'ın bir suçu yok."
"Ne?" diye mırıldandı Rabastan şaşkınlıkla. "Ne demek Potter'ın bir suçu yok? Bize yalan söyleme..."
"Size hangi gün yalan söylediğimi duydunuz?" Emily yavaş adımlarla bina arkadaşlarının yanına gelerek göz ucuyla James'e baktı. "Onun bir suçu yok, neden bayıldığımı da hemşire söyledi işte. Açlıktan sadece."
Barty, arkasında durduğu Emily'nin kulağına hafifçe eğilerek, "Neden onu koruyorsun anlamıyorum." diye mırıldandı. "O bir Gryffindor... haklı olsa bile ne yapmamız gerektiğini biliyorsun."
