7 ➤ Azkaban

1.3K 120 58
                                    

─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───

KUZEY DENİZİ, AZKABAN

Kuzey Denizi'nin ortasındaki adanın üzerinde bulunan Azkaban Kalesi, uğursuz havasıyla dalgaların hedefindeydi. Yağmur, korkunç bir şiddette yağıyor ve adeta denizi azdırarak köpürtüyordu.

Roland ve Drusilla Weaver, ziyaret için Azkaban'ın zindanlar arası koridorunda ilerlerken arkalarında ve önlerinde iki tane olmak üzere dört Seherbaz onlara eşlik ediyordu. Ve bu ziyaretçiler yüzünden içeriyi kolaçan eden Ruh Emiciler, Azkaban'ın dışına gönderilmişti.

"Sadece beş dakika." dedi önlerindeki Seherbaz, mekanik bir sesle durarak. Bir zindanı eliyle gösterdiğinde, içerideki adam onları fark ederek derhal çöktüğü duvar kenarından kalktı ve koşar adımlarla parmaklıklara tutundu. "Beş dakikanın sonunda Ruh Emiciler tekrar içeriye girecektir, bilginize."

Drusilla, hafifçe ürpererek onayladığını belirtircesine kafasını salladı ve Azkaban'ın çürümüş, küf ve nem kokusunu içine çekti. Pis koku, burnunu doldurduğunda öğürme isteğine zor karşı koydu ve uzaklaşan Seherbaz'larla birlikte zindanın içindeki eşine yaklaştı. "Dorian..."

"Beni buradan ne zaman çıkaracaksınız?" diye sordu Dorian dişlerinin arasından. Mavi gözlerini karısı Drusilla ve kardeşi Roland arasında gezdirdi. "Bir haftadır buradayım ve siz beni çıkarmak yerine ziyarete mi geliyorsunuz? Temiz iç çamaşırı da getirdiniz mi?"

Drusilla, üzgünce dudaklarını büzerek zindana yaklaştı ve kocasının parmaklıkları sıkan ellerinin üzerine ellerini yasladı. "Merak etme, seni en kısa zamanda buradan çıkaracağız."

"İyi edersiniz," dedi Dorian hırlayarak. "Ya beni kısa bir sürede buradan çıkarın... ya da kendim bir şekilde kaçmayı başarıp başınıza bela olurum."

Roland, kollarını göğsünde birleştirerek alayla kardeşinin perişan hâlini süzdü. "Madem bir şekilde kaçmayı becerebileceğini düşünecek kadar kendine güveniyorsun, biz gidelim o zaman." Drusilla başını çevirip ona öfkeyle bakınca gözlerini devirdi. "Merak ediyorum da, bir Animagus olmana rağmen Seherbaz'ların elinden kaçamayacak kadar akılsız mısın?"

"Denemedim mi sanıyorsun?" diye fısıldadı Dorian, parmaklıklara biraz daha yaklaşarak. "Ama dönüşmedim. Animagus olduğumu biliyorlardı. Bir büyü ya da tılsım - her ne halt yapmışlarsa dönüşemedim." Dorian'nın Animagus'u bir kartaldı. Eğer o an dönüşebilseydi çoktan uçarak kaçardı ve Azkaban'a düşmezdi.

Roland hafifçe güldü. Seherbaz'lar, ihbar üzerine oraya gitmeden önce tüm önlemlerini almışlardı demek. "Seni buradan kurtaracağım, kardeşim," dediğinde Dorian'nın gözleri parıldadı. "Ama bir şartım var."

Querencia | James Potter Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin