1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Serin bir sabahın erken saatlerinde süpürgeleri üzerinde süratle uçan Quiddtich oyuncularını izliyordu Emily. Maç sezonu yaklaştıkça antrenmanlarda sıklaşmıştı ve Emily de James'in yoğun ısrarları sonucu o antrenmanlardan birini izlemeye, sahaya gelmişti.
Sonbahar güneşinin pek de ısıtıcı olmayan ışıkları yüzüne vururken dudaklarındaki küçük gülümsemeyle süpürge üzerinde ustaca uçan James'i izliyordu. Birkaç kişi dışında tribünlerde kimse yoktu.
James, kolunun altına sıkıştırdığı Quaffle topunu sertçe üç çemberden birine fırlattıktan sonra başını onun olduğu tarafa çevirdi. Top, çemberden kolayca geçerken dudaklarında sersemletici bir gülümseme vardı. James metrelerce yüksekte olmasına rağmen Emily o gülüşü net bir şekilde hissetmişti.
James geri takım arkadaşlarına dönerek yüksek sesle bir şeyler söyledi. Biraz sonra herkes yavaşça dağılırken Emily ise tribünlerden inmiş, sahanın girişine gelmişti. Havada süpürgesiyle ona doğru uçan James'i izledi kısık gözlerle.
"Harikaydın." dedi Emily, James süpürgesinden indiğinde. "Maç için hazırsın." James, bir elini Emily'nin beline atıp kendine yakınlaştırdı ve bedenlerini birbirine yasladı. Burnunu kızın saçlarına bastırıp derince kokusunu içine çekti, sonra yanağına sert bir öpücük kondurdu.
"Hazır görünebilirim ama değilim. Quiddtich kupası için elimden gelenin en iyisini yapmak zorundayım." dedi sıkıntılı bir nefes vererek. Emily dudaklarını büzerek bir elini James'in yanağına atıp okşadı. "Ayrıca bir daha antrenmana gelme."
Emily'nin küskün bir ifadeyle kaşları çatıldı. "Neden?"
"Dikkatimi dağıtıyorsun çünkü." Yanağına sert bir öpücük daha kondurduğunda Emily keyifli keyifli kıkırdıyordu. "Güzelliğinle," Yanağına bir öpücük daha kondurdu. "Aklımı," Çenesine bir öpücük bıraktı. "Başımdan," Ve boynuna. "Alıyorsun."
Emily kıkır kıkır gülerek James'in öpücüklerinden kaçmaya çalıştı ama belindeki kollar buna engel oluyor. "Gıdıklanıyorum James!" dedi gülüşlerinin arasından.
James de gülerek geri çekildiğinde Emily rahat bir nefes vererek bakışlarını sahada dolaşırdı. "Antrenman bittiğine göre gidebiliriz. Ders çalışmam gerekiyor."
"Ders mi?" James iğrendiğini belirten bir ifadeyle ona baktı. "İğrenç. Dönemin başında sayılırız. Daha sınava çok var."
Emily omuz silkti. "Daha çok var ama bu sınav da çok önemli." Kollarını James'in boynuna dolayarak başını yana yatırdı. "Yoksa bilirsin, seninle vakit geçirmek hayatımda yaptığım en güzel şey..."
