1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kate & Anna Weaver)
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Emily, bazenleri bir kitabın baş karakteri olduğunu düşünüyordu.
Ve bir anda okullarına transfer olan ikiz kuzenlerinin de baş karakteri olduğunu düşündüğü kitabın çatlak karakterleri. Hani birçok romanda ana kız karakteri deli eden, çatlaklıklarıyla okurları sinir küpüne döndüren o karakterler varya, işte Kate ve Anna tam o karakterlerden olmak için yaratılmışlardı.
Her bölüm başında bu ikiz kuzenlerden bahseden kitabın yazarı ise, bir zaman sonra yazdığı ikiz karakterlerinin çatlaklıklarına dayanamayarak intihar edersi ve kitapta öylece yarım kalırdı.
Emily'de bu çatlak kuzenleri yüzünden bir şeylerin yarım kalmasından endişe etmiyor değildi.
Mesela akıl sağlığı.
Yine Kate ve Anna, ve yine Emily.
"Aptal şakalarınızı gidin ve başkalarına yapın!" dedi Emily ve simsiyah mürekkepten görünmez hâle gelen parşomeni yere fırlattı. "Eğer bir daha bana bulaşacak olursanız yemin ederim ki bu sefer sakin kalmam." Ardından kıs kıs gülen ikizlere, "Duydunuz mu beni?" diye bağırdığında kızlar irkildi ama belli etmediler.
"Neyi duyduk?" diye sordu Anna ve kaşlarını çatarak bir elini sağ kulağının arkasına götürdü. "Tekrar eder misin acaba sevgili kuzenim çünkü pek duyamadım."
"Anna haklı." dedi Kate sırıtarak ve o da bir elini kulağının arkasına yaslayarak "Ne demiştin?" diye sordu. "Duyamadık da."
Emily'nin sağ gözü seğirdi, ortak salondakiler onun ne tepki vereceğini merak ettikleri için gözlerini ona çevirmişlerdi. "Dedim ki..." diye mırıldandı Emily ve kendini sakinleştirmek için derin bir nefes aldı.
Emily, konuşmak için ağzını aralamıştı ki, "Onu rahat bırakın." diyen birisi erkekler yatakhânesinden çıktı. Damon Avery, sert adımlarla Emily'e yaklaşarak, "Yoksa aklınıza gelemeyecek şeylerle size işkence yapar, demedi demeyin." diyerek sırıttı. Ardından beklentiyle Emily'e baktı.
"Sen kuzenlerimle arama girme, Avery." dedi Emily ters ters Damon'a bakarak. "Ayrıca bahsettiğin akla gelmeyen işkenceleri onların değilde başka birilerinin üzerinde denemeyi daha çok istiyorum..."
Damon gözlerini kıstı ama bir şey demedi. Emily'nin yanından ayrılarak şöminenin sağındaki koltuğa oturdu ve gözlerini ikizlere çevirdi. Emily'i savundu diye bozulmuş gibi görünüyordu ikisi de.
