1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
"Potter'ı anlamıyorum! Onun sorunu ne?" diyerek çattığı kaşlarıyla Remus'a baktı Roxy. "Resmen Emily'nin devreleri yandı. İki gündür derslere girip çıkmaktan ve yemek yemekten başka bir şey yaptığı yok!" Öfkeyle nefesini verdi. "O Potter'ı öldüreceğim! Yeter artık!"
Roxy, göğsünde bağladığı kollarını çözerek ciddi bir şekilde James'i bulmak için adım atmıştı ki Remus kızın kolundan nazikçe tutarak onu durdurdu. "Haklısın, James tamamen bir domuz gibi davranmış olabilir ama o çok pişman." dedi kaşlarını kaldırarak. "İnan bana, Weaver ne kadar üzgünse o da o kadar üzgün. Kendine küfür etmekten başka bir şey yapmıyor."
"Beter olsun," diye homurdandı. "Kendine lanet atsa yine içim rahatlamaz."
"Biraz sakin olsan?" dedi Remus ılımlı bir sesle. Her iki elini de kızın omuzlarına yaslayarak üzerine eğildi. "İkisi de üzgün ve onları barıştırmamız gerekiyor. Bak, onlar da bize yardım edecek."
Remus, işaret parmağıyla bahçenin öbür ucunda duran Sirius ve Peter'ı işaret etti. Roxy biraz daha surat astı. "Gryffindor'lularla iş birliği yapacağıma inanamıyorum."
"Bu, onları barıştırmamıza yardım edeceğin anlamına mı geliyor?" diye sordu Remus hevesle gülümseyerek.
"Hemen heveslenme! İlk önce ne yapacağımızı öğreneyim, ondan sonra net bir karar veririm." dedi Roxy, ardından Remus'a alıngan bir bakış attı. "Üstelik beni çok üzdün Remus."
"Ne? Seni incitecek bir şey mi yaptım?" diye sordu Remus hemen telaşlanarak.
Roxy, küskün bir ifadeyle omuz silkerek bakışlarını başka tarafa çevirdi. "Gün içinde hiç yanıma gelmiyorsun, şimdi sadece işin düştü diye geldin."
Remus şaşkınlıkla dudaklarını araladı ve ama kekelediğini fark ettiğinde susarak utançla elini ensesine götürdü. "FYBS'ler gittikçe yaklaştığı için çok gerginim ve kafam sadece dersle dolu." diye mırıldandı sessizce. "Bunun yeterli bir bahane olmadığının farkındayım... Özür dilerim."
"Ya hemen suçlu moduna geç sen de! Şaka yapmıştım!" diyerek Remus'un koluna vurdu Roxy. "Üstelik derslerden kafanı kaldırmadığını biliyorum. Kütüphanede seni izlerken-"
"Kütüphanede beni mi izliyordun?" diye sordu Remus heyecanlı bir ifadeyle.
"Şeyy," Roxy bakışlarını kaçırarak saçlarıyla kızaran yanaklarını gizlemeye çalıştı ama Remus onları görmüştü bile.
"Anladım." Remus, dudaklarında engelleyemediği bir gülümseme ile Roxy'i daha fazla utandırmamak için arkasına bakarak Sirius ve Peter'a gelmeleri için işaret yaptı.
