1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Öğle yemeği vakti bittiğinde herkes yavaş yavaş kalkarak dersliklerine doğru ilerliyordu ve Emily'de bunlardan biriydi. Ancak James ve arkadaşlarını görünce dersliğine gitmekten vazgeçmiş ve onları takip etmeye başlamıştı. Gerçi buna pek takip etmek denmezdi, arkalarına baksalar onu kolaylıkla farkedebilirlerdi.
Onlar İksir dersliklerinden içeriye girerken Emily birkaç saniye nefes egzersizleri yaptı ve cesaretini topladıktan sonra İksir dersliğine yaklaşarak kapıdan içeriye baktı. Gryffindorlular ile Hufflepufflılar'ın ortak dersi olmalıydı.
James, Sirius'un kolunu dürtmesiyle kaşlarını çatarak ona baktı. "Ne var Pati-" diye cümleye başlamıştı ki Sirius gözleriyle bir yeri işaret etti ve James onun işaret ettiği yere baktı.
"Seninki geldi." diye fısıldadı Sirius kulağına doğru. James elinin tersiyle Sirius'un karnına sert olmayacak şekilde vurduğunda Sirius yalandan sızlanmaya başlamıştı. Tam bu sırada Emily onların sırasına baktı ve James ile göz göze geldiler.
Emily elini kaldırdı ve James'e gel işaretini yaptı. James kaşlarını çatıp ona sorgularcasına baksa da yine de oturduğu yerden kalktı. Emily'de dersliğin kapısından ayrıldı ve koridora çıkarak James'i beklemeye başladı.
"Bir şey mi oldu?" diye sordu James sınıftan çıkar çıkmaz. Emily ona dönerek, "Hayır." dedi sertçe. "Neler olduğunu sen söyleyeceksin." Birkaç küçük adımla James'in karşısında durdu ve gözlerini kaldırarak kendi mavilerini onun ela gözlerine sabitledi. "Ne yapmaya çalışıyorsun James?"
"Bir şey yapmaya çalışmıyorum-" diye cümlesine başladığı sırada Emily işaret parmağını göğsüne bastırarak, "Yalan söyleme." diye tısladı dudakları arasından. "Görüyorum ki Evans ile tekrar konuşmaya başlamışsın. Sanki ondan iğrendiğini söylememişsin gibi. Sanki ondan intikam almak istemiyormuşsun gibi!"
"Ben onunla konuşmuyorum!" dedi James ve Emily alaycıl bir kahkaha atarak başını başka tarafa çevirdi.
"Demek yalan söylemeye de başladın..." diye mırıldandı Emily. "Söylesene James. Yemekte Evans ile konuşman benim hayal ürünüm müydü? Sence ben yalan mı söylüyorum?"
"Bana sadece soru sordu ve cevap verdim," diye homurdandı James. Ellerini cüppesinin ceplerine koyarak başını eğdi ve gözlerini kısarak Emily'nin yüzünü inceledi. "Ona karşı olan düşüncelerim hâlâ yerli yerinde. Eğer bunu merak ediyorsan..."
"İyi." dedi Emily kollarını göğsünde birleştirerek. James, Emily'den uzun olduğundan dolayı başını hafifçe eğmişti ve aralarında anlamsız bir yakınlık oluşmuştu. "En azından kararlarının ve sözlerinin arkasında duruyormuşsun." Bir adım geriye giderek aralarına mesafe koydu.
