1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Hogwarts'ta bir dönemin daha son bulduğu bir gündü. Bavullar çoktan dolmuş, sandıklar kilitlenerek giriş katta toplanmıştı. Öğlene doğru trene binilecek ve eylüle kadar bir daha buraya dönülmeyecekti.
Kimileri mezun olmuştu bu dönemin sonunda, kimileri ilk yılını başarıyla atlattığı için mutluydu ve kimileri de artık son dönemlerine geçeceği için içlerinde buruk fakat mutlu bir hüzün vardı.
"Bir yılın daha bittiğine inanamıyorum!" diye hayıflanıyordu Sirius kahvaltısını yaparken. Profesör Dumbledore dönem sonu için uzun bir konuşma yapmış ve diğer öğretmenler de bir şeyler ekleyerek yarım saatin sonunda başlamışları kahvaltıya.
Dönemin son kahvaltısına.
"Daha iki yılımız var." dedi Remus haşlanmış patatesinden yerken. "Gerçi, kalan ikinci yılımıza girdiğimizi varsayarsak bir yılımız var."
"Sonsuza kadar burada kalmak istiyorum..." diye mırıldandı James uykulu bir sesle. Parmaklarını gözlüklerinin altına sokarak gözlerini ovuşturdu. "Tekrar tekrar yeniden başlamak istiyorum Hogwarts'a."
"Bende." diyerek onu onayladı Sirius. "Dışarıdaki hayat bok gibi. Ailemin yüzünü bile görmek istemiyorum." Sirius'un aile sorunları eve dönmemek ve Hogwarts'dan ayrılmamak için yeterli bir sebebti.
"Yesenize." Peter homurdanarak haşlanmış patatesi ekmek parçasının üzerine sürdü ve Sirius'un ağzına tıktı. "Sonra da trende söylenmeyin açız diye." Bu sefer de diğer yanında oturan James'in ağzına tıktı ekmek üzeri haşlanmış patates.
"Hey," Sirius ağzındaki lokmayı yutup Peter'a sahte bir öfkeyle baktı. "Ağzımıza yemek koymak senin işin değil Pete." Sırıtarak Remus'a baktı ve göz kırptı. "Annemiz Remus."
Masada duyulan bu cümleyle kahkaha seli yükselirken Sirius kafasına birkaç tane zeytin yemiş ve Remus tarafından yemekli şiddete uğramıştı.
Kahvaltı sonrası herkes dışarıya dökülürken yarım saat sonra baykuşlar sahiplerine uçacak ve Hogsmead'deki tren garına gidilecekti.
Okulda kısa bir süre vakit geçirildikten sonra gitme vakti gelmişti. Tren garına vardıklarında Sirius hemen en güzel kompartımanı kapmak için trene binmişti bile.
Remus ve Peter, Sirius'un peşinden trene binmek için giderlerken James de hemen onların peşine takıldı. Fakat tam bu sırada kulaklarına ulaşan kahkaha sesleri, birinin omzuna sertçe çarpmasıyla kesildi.
"Önüne bakarak yürümeyi denesene dostum." dedi biri. James başını çevirerek çarpana baktığında Ravenclawlı bir çocuğu ve yanındaki Lily Evans'ı görmeyi beklemiyordu. Çatılı kaşları biraz daha gömüldü gözlerine. "Hey, niye öyle suratımıza bakıyorsun?"
