1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Hogwarts'ta başlayan ikinci yeni yıl dönemi, beraberinde uğursuzlukları da getirmişti. En azından altıncı senesinde olan Slytherinli Emily Weaver için. İkinci dönem başlamadan önce amcasından bir mektup almıştı ve mektupta, sinir bozucu ikiz kuzenlerinin kendi okuluna transfer olacağı yazılıydı.
Emily için bu bir kabustu çünkü Kate ve Anna ikizlerinden hiç haz etmezdi. Sürekli kendisini aşağılar ve küçümseyici cümleler kurarak Emily'e zorbalık yaparlardı.
Fakat Emily için bunlar sadece çocuksu davranışlardan ibaretti. En son yaz ayında onların evlerindeyken üzerine bir bardak limonata suyu dökmüşlerdi ve bundan zevk aldıkları her hâllerinden belliydi. Ve Emily her zaman yaptığı gibi ne onları ciddiye almış, ne laf söylemiş, ne de amcasına şikayet etmişti.
Ve sadece yazın katlandığı ikiz kuzenleriyle şu an aynı ortak salondaydı.
"Bu dönem çok ama çok eğlenceli olacak!" diyordu ikizlerden Anna. Kate ve yeni arkadaşlarıyla yatakhânelerin girişinin önünde konuşuyorlardı ve sanki Emily onları duysun diye sesleri oldukça yüksekti.
"Evet Anna, bu yıl çok eğleneceğiz." dedi Kate göz ucuyla Emily'e bakarak. Dudaklarında sinsi bir gülümseme vardı.
Elbette ikiz kuzenleri Slytherin'e seçilmişti. Zaten Slytherin'den başka bir binaya seçilmeleri saçma olurdu. Ne Hufflepuff'a seçilecek kadar adaletli ve dürüst, ne Gryffindor'a seçilecek kadar cesur ve kahraman, ne de Ravenclaw'a seçilecek kadar zeki ve bilgelilerdi.
Gerçi, zekanın z'si bile ikisinde yoktu. Ravenclaw onlar için en imkânsız binaydı.
"Kuzenlerin seni pek seviyor gibi görünmüyor." dedi Lucius arkasına yaslanarak. Birkaç öğrenci kanepelere kurulmuştu o öğle vakti. "Kate ve Anna demiştin, değil mi?"
Emily başını aşağı yukarı sallayarak "Evet." dedi sıkıntılı bir nefes alırken. "İkiz kuzenlerimin benden hoşlanmadığı kadar bende onlardan hoşlanıyorum." dedikten sonra yüzünü buruşturdu. "Bugün onları ilk defa gördünüz ama birkaç güne sizde onları sevmeyeceksiniz, eminim."
"Luther'ı gören var mı?" diye sordu Damon Avery yatakhâne merdivenlerinden inerken. Şöminenin önündeki kanepede oturanlar ona baktığında, "Ortak salona ineceğim demişti." dedi ve koltuklardan birine oturdu.
"Az önce buradaydı." dedi Lucius, yanına oturan Damon'a göz ucuyla bakarak. "İşi olduğunu söyleyip gitti ama."
Damon bir şey demeden önüne döndüğünde hemen karşı kanepede oturan Emily ile göz göze geldi. Bir süre bakıştıktan sonra gözlerini çeken Emily olmuştu. Fakat Emily her ne kadar gözlerini kaçırda da Damon ona bakmaya devam ediyordu.
