Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 97.

-Cassius

--@ Zes jaar later

'Klaar voor vertrek?' vraag ik. Hilde knikt. 'Even Thomas zijn rugtas pakken' zegt ze. Een paar tellen later komt ze terug met de dino-vormige rugtas.

'Ga maar naar mama' zeg ik tegen het donkerharige drie-jarige dropje op mijn schoot. Hij springt van mijn schoot af en loopt naar Hilde. Ze doet bij hem zijn jas aan en zijn rugtas om. Niet dat er iets in zit, maar Thomas wil nóóit weg zonder zijn rugtas.

Hilde en ik doen onze eigen jassen aan en vertrekken. Ik doe de deur achter ons op slot en loop achter ze aan, naar de parkeerplaats. Thomas loopt in het midden en pakt van ons allebei een handje vast. Ik kijk glimlachend naar Hilde: vandaag is de dag.

Ze schenkt me dezelfde soort glimlach en richt zich dan weer op Thomas. Eenmaal bij de auto zet ze hem in het zitje en gaat ze naast me zitten. Ik leg mijn hand op haar been.

'Heb je zin in vandaag?' vraag ik aan Hilde. Voordat ze überhaupt kan antwoorden, horen we de jongeman van de achterbank alweer zijn woord doen.

'Is Rosalie er ook?' vraagt hij dan. Ik grinnik.

'Ja Thomas, Rosalie is er ook.' reageert Hilde.

'Ik ben verliefd op haar' zegt hij.

Ik kijk Hilde aan en haar blik zegt hetzelfde als mijn hart doet: smelt. Hilde en ik hebben het er voor de grap wel eens over gehad: ons zoontje die later trouwt met het dochtertje van Samuel en Ruby.

Het perfecte leven.

Maar goed, vandaag denken we aan een huwelijk van een ander stel.

Na een lange autorit waarin Thomas voornamelijk heeft geslapen en Hilde en ik voornamelijk oude herinneringen hebben opgehaald, zijn we eindelijk bij de bestemming gearriveerd.

Hilde haalt Thomas uit het zitje, pakt hem bij de hand en samen lopen we naar binnen.

Het is een prachtig huis. Het huis van zijn ouders. Ik wist dat het groot was van verhalen maar was er nog nooit geweest.

We bellen aan en de deur wordt geopend door een oude man. Hij is strak in pak en zijn haren zijn achterover gekamd. Deze man ken ik natuurlijk maar al te goed.

'Cassius! Wat goed om je te zien jongen. Kom verder.'

'Meneer van der Voort' zeg ik als hij me in een bro-hug trekt.

'De ceremonie zal in de tuin plaatsvinden, dus daar mogen jullie nu ook vast heen.' zegt hij. Ik knik. Hilde stelt zich nog voor aan de vader van Kaj en dan komt Thomas.

'Hoi! Ik heet Thomas' zegt hij. Ik lach en Hilde sleurt hem mee zodra hij een gesprek aanknoopt over dinosauriërs. We lopen in één rechte beweging door naar de tuin.

'Rosalie!'

Voor ik het weet laat Thomas mijn hand los en rent hij af op Rosalie. Heel grappig om te zien. Thomas is een extrovert type en Rosalie is heel stil. Toch geven ze elkaar een kusje. Ik smelt weer.

'Hee!' hoor ik een bekende stem zeggen. Ik kijk op van het schattige liefdeskoppel en spot vier oude bekenden.

'Je ziet er goed uit bro' zegt Samuel, die me een bro-hug geeft. 'Thanks man, jij ook.'

'Verbond!' roept Dioni, die me ook een bro-hug geeft. 'Jij in pak.. Dit is geweldig' zeg ik lachend. Dioni kijkt boos. 'Ik weet het, ik wilde een spijkerbroek met een jasje aandoen maar van mevrouw móést ik per sé in pak' zegt hij.

'Wat leuk dat je het over me hebt' zegt Roos, die van achteren aan is komen lopen. 'Hee Cass' zegt ze dan lachend en ze geeft me een knuffel. Als Ruby er aan komt doe ik hetzelfde.

Ik weet dat Hilde, Ruby, Roos en Kiara hadden afgesproken om alle vier dezelfde jurk aan te doen maar hij blijft me verbazen.

Hij is rood. Hij heeft een hartvorm aan de bovenkant en daarna met doorzichtige stof tot aan de nek. Hij heeft geen mouwen. Verder is hij strak tot hun middel maar loopt hij wijd uit naar onderen. Hij komt tot ongeveer op de knieën. De voorkant is korter dan de achterkant, want dat was in, of zo.

'Daar zijn ze' hoor ik Jai zeggen. Niet veel later hebben we Jai en Kiara ook begroet. We besluiten om met zijn achten een plekje te gaan zoeken.

'Thomas, kom je bij mama op schoot?' vraagt Hilde. Thomas schudt heftig zijn hoofd. 'Ik wil bij Rosalie zitten' zegt hij.

Ruby begint te lachen. 'Dat wordt nog wat op een dag' zegt ze tegen Hilde, die allebei beginnen te lachen.

In de tussentijd hebben we gesprekken over vanalles en nog wat, wat iedereen heeft meegemaakt. Roos en Dioni hebben een wereldreis gemaakt en hebben allerlei verhalen daar over. Zodra Dioni zijn opleiding had afgerond, die sukkel is alweer een jaar blijven zitten, zijn ze gaan reizen. Heel lief: uit verschillende landen hadden ze voor ons allemaal iets meegenomen. Zo hadden ze voor mij een t-shirt uit Amerika waar op staat 'I'm with stupid' met een pijl die omhoog wijst, een armbandje uit Griekenland voor Ruby, etc.

Onze monden worden gesnoerd door de opkomende muziek. Het gaat beginnen.