Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 70.

Omg. Vandaag op school hadden we een lezing van een bekende Nederlandse schrijver, Pieter Webeling. Hij gaf zulke goede tips aan ons, als schrijver! Toen ik thuis kwam had ik dus gelijk inspiratie.. Haha. Fuck het profielwerkstuk, jullie gaan voor! Haha. Love x

---------------------------------------------------------------

-Hilde

Zenuwachtig loop ik achter Kevin, Janny en Cassius aan. We lopen het gebouw binnen. 'Zullen wij eerst maar even omkleden?' vraagt Janny dan aan mij. Ik knik. 'Wij wachten hier wel' zeggen Kevin en Cassius. Samen met Janny loop ik naar de kleedkamers.

Ik heb Janny niet verteld over gisteravond. Ik heb niemand verteld over gisteravond, Cassius is de enige die er van weet. Ik heb hem ook op het hart gedrukt dat ik liever niet heb dat hij het aan anderen vertelt.. Hopelijk houdt hij zich aan zijn woord.

Janny en ik zoeken een plekje en beginnen ons om te kleden. Voor wedstrijden hebben we altijd matchende kleding aan, en zo nu weer.

Allebei dragen we een zwarte lange trainingsbroek die mooi op onze heupen valt. We hebben een strakke zwarte mouwloze croptop aan, met daar overheen een doorzichtig bloesje. De bloesjes zijn knalrood.

De schoenen bevatten zwarte en rode elementen, wat heel mooi met de outfit gaat. Onze haren doen we in een hoge paardenstaart, met een zelfde kleur elastiekje als het bloesje.

'Done?' vraagt Janny, die haar normale kleren weer in haar tas propt. Ik heb dat net ook gedaan, en knik. Mijn telefoon en sleutels mag Cassius bewaren, dat laat ik echt niet in een kleedkamer hangen.

We lopen de kleedkamers uit en gaan weer naar de jongens. Janny begroet Kevin met een kus. Dan lopen we naar de zaal waar het straks allemaal gaat beginnen.

'Laten we even kijken als hoeveelste wij moeten' zegt Janny. Ik knik, en we lopen naar de balie, waar het rooster hangt. Als ik zie dat wij al als derde moeten, word ik zenuwachtig.

'Het komt wel goed' zegt Cassius, die van achteren zijn armen om me heen heeft geslagen.

'Kom eens mee' zegt hij. Ik zie dat Janny en Kevin elkaar weer eens aan het aflebberen zijn, dus die zullen het vast niet doorhebben als wij eventjes weg zijn.

We lopen een dunne gang in, waar niemand is. Ik ga met mijn rug tegen de muur aan staan, Cassius staat tegenover me. 'Wat is er?' vraag ik.

'Hoe voel je je?' vraagt hij dan. Ik glimlach. Super lief van hem.

'Wel oké, denk ik' zeg ik dan. 'Zenuwachtig voornamelijk'

'Het komt goed, echt. Hilde, je bent een van de beste danseressen die ik ooit heb gezien, je gaat dit nailen. En als jullie niet winnen is dat jammer, maar je hebt in ieder geval je best gedaan.'

Ik knik. 'Daar heb je wel gelijk in. Thanks' zeg ik met een glimlach.

'Zullen we maar terug? Anders gaan Janny en Kevin zo argwanend denken' zeg ik lachend. Ik loop weg, maar voel dat ik bij mijn arm teruggetrokken wordt.

'Hilde, wacht' zegt Cassius. Hij drukt me tegen de muur aan en komt tegen me aan staan. Hij drukt zijn lippen op de mijne en legt zijn handen op mijn heupen. Ik zoen hem terug en open mijn mond. Onze tongen vinden elkaar, en ik voel me gelukkiger dan ooit.

Dan trekt Cassius zich terug.

'Veel succes' zegt hij met een glimlach. Ik glimlach een beetje ongemakkelijk terug, en bazel wat woorden waar niemand de betekenis van weet. Cassius drukt nog een snelle kus op mijn lippen en trekt me dan mee terug naar Janny en Kevin.