Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 52.

Al dat leren begint me echt de keel uit te hangen, haha.

Maar ik was even benieuwd naar één dingetje: wat is jullie favo verhaallijn? Let me know!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Cassius

'Met Cassius?' zeg ik, terwijl ik mijn telefoon opneem.

'Yo man, met Kevin. Beter kom je naar het huis van Janny, je weet waar dat is toch?'

'Uhm ja' mompel ik. 'Maar waarom moet ik komen?'

'Er is iets met Hilde haar oma, ze is fucking overstuur man. Ze zit nu met Janny in de woonkamer te praten, ik was toevallig bij Janny toen Hilde binnenkwam. Beter kom jij ook man. Tot zo'

'Nee ik kan beter nie-'

En toen werd de verbinding verbroken.

Shit.

Hoe de fuck wil ik me normaal gaan vertonen tegenover Hilde na ons incident? Nou ja, ik kan het ook niet maken om nu niet te gaan.. Als er iets met haar oma is, zal ze wel mensen nodig hebben.

Ik stop mijn telefoon weer in mijn broekzak en zucht. Ik sjouw de trap af en loop even snel de keuken in. Ik pak een appel, om op te eten onderweg.

'Waar ga jij heen?' vraagt Dioni, die op de bank ligt. 'Naar Kevin enzo. See ya' zeg ik. Dioni steekt zijn hand op en ik loop de gang in. Ik pak mijn jas, trek hem aan en loop de deur uit.

Janny woonde redelijk dichtbij, voor zover ik het wist. Dat komt goed uit.. Dan kan ik gewoon even lopend.

Eenmaal bij het huis van Janny druk ik op de bel. Niet veel later wordt de deur geopend door de huisvrouw zelfe. 'Goed dat je er bent' zegt Janny, terwijl ze mijn jas overneemt. Ze sluit de voordicht als ik binnen ben en hangt mijn jas op de kapstok.

'Wat is er gebeurd?' vraag ik dan. Door de glazen deur heen zie ik Hilde op de bank zitten, helemaal overstuur. Kevin omhelst haar, en hij ziet mij ook.

'Haar oma heeft een hartaanval gehad' zegt Janny dan.

'Wow, heftig' zeg ik dan. 'Ja voor een gemiddeld persoon is een oma met een hartaanval "heftig" ja, maar voor Hilde is het onverdraaglijk. Zij en haar oma zijn twee handen op één buik' zegt Janny.

'Oh shit' zeg ik dan.

'Kom'

Ik loop achter Janny aan, de woonkamer binnen. Hilde trekt zich los uit de omhelzing van Kevin en kijkt me met grote, glazige ogen aan. Ik weet niet of ik het me verbeeld, maar ergens zie ik.. Blijdschap. Misschien blijdschap dat ik hier ben?

'Hee' zeg ik dan. Ik loop naar haar toe en wrijf zachtjes over haar arm, maar Hilde vat het anders op. Ze staat op en laat zich door mij knuffelen.

En het voelt.. Fijn.

-Samuel

'Oké, dat is niet waar!'

Jade proest het uit van het lachen, en ook Ruby lacht. 'Echt wel, geloof hem niet hoor' zegt Jade dan tegen Ruby, die gelijk nog harder begint te lachen.

'Ik heb zelfs nog wel foto's' zegt Jade dan, terwijl ze haar telefoon uit haar tas haalt. Ze opent haar gallerij en begint te scrollen, maar ik probeer haar tegen te houden.

'Ruby, vangen!' zegt ze dan. Ze gooit haar telefoon naar Ruby, waardoor die in de gallerij kan scrollen. Ik loop naar haar toe en probeer haar te stoppen, maar ze gooit de telefoon al weer naar Jade.

Net als ik naar haar toe wil rennen, besluit zij om weg te gaan. Ze rent de gang in, de wc in en sluit zichzelf op. 'HA! Nu kan ik ongestoord zoeken' hoor ik Jade zeggen, door de deur heen. Ik grinnik en loop terug naar de woonkamer, waar Ruby nog zit.

'En?' vraag ik dan.

'Oké, sorry' zegt Ruby dan. 'Ik had niet zo'n jaloers kreng moeten spelen, ze is echt geweldig'

Ik glimlach. 'Gelukkig maar dat je dat vind, dat maakt mij al heel blij' zeg ik dan. Ik buig naar voren en druk zachtjes mijn lippen op die van Ruby. Ze trekt mijn lichaam dichter tegen de hare aan en zoent me terug.

Met haar handen gaat ze zachtjes onder mijn shirt, en streelt ze mijn sixpack.

'Gek' mompel ik tegen haar lippen aan. 'Straks komt Jade terug'

Ruby grinnikt, verbreekt de zoen en ploft weer neer in de stoel. Op dat moment komt Jade de woonkamer binnen lopen, met haar telefoon triomfantelijk in haar hand.

'Ik zei toch dat ik de foto nog had?' zegt ze dan. Ze laat de foto aan Ruby zien, die gelijk in lachen uitbarst. Ik geef mezelf over, en besluit dan ook maar dat ik die foto ook even wil zien.

Gelijk moet ik lachen.

Dit was toen Jade en ik nog iets hadden. Jade had zo'n filmpje gezien, over een jongen die de make-up van een meisje deed. Zij wilde dat ook doen, maar dan andersom. Ze wilde mij omtoveren in een meisje.. Ik wilde het niet, maar ze dwong. Uiteindelijk heb ik me overgegeven.

Wat ik niet wist, was dat ze ook foto's had gemaakt van dat moment.

'Verwijderen' zeg ik dan lachend. Jade schudt nee.

'Ik heb nog wel meer lelijke foto's' zegt ze dan tegen Ruby, die enthousiast opstaat en naast Jade gaat zitten.

Samen, met zijn tweeën, zijn ze kei-hard aan het lachen. Het boeit me nu even vrij weinig dat het komt door mijn lelijke fotos. Het boeit me nu even vrij weinig dat mijn ex-vriendin in mijn woonkamer zit.

Ruby.. Mijn vriendin, gaat zonder gezeik gewoon leuk om met mijn ex-vriendin. Dat is hetgeen wat mij nu verwondert.

Ik wist dat Ruby perfect was.. Maar niet dat ze zó perfect was.