Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 19.

---@Zaterdagavond

- Dioni

Ik kijk op als de deur openvliegt. Kaj komt binnen, Sanne loopt achter hem aan.

'Was het leuk?' vraag ik. Ze barsten allebei keihard in lachen uit. 'Mevrouw kan totaal niet schaatsen' zegt Kaj. Ze lopen in één rechte streek naar de keuken. 'Wil je ook chocomel?' vraagt Kaj. Ik knik. 'Lekker'

Ze verdwijnen samen de keuken in en ik ben weer alleen in de woonkamer. Niet veel later gaat de deur weer open en komt Samuel binnenlopen.

'Joo' zegt hij, en hij ploft naast me neer op de bank. 'Hoe was het bij Ruby?' vraag ik.

Samuel glimlacht breed. 'Gezellig' zegt hij. 'Mooizo' zeg ik. 'Al met haar gezoend?'

Hij schudt zijn hoofd. 'Ik zie haar nu als mijn beste vriendin, en zij mij als haar beste vriend. Ik denk dat ik het hierbij moet laten' zegt hij dan.

Ik knik. 'Verstandig van je'

'En jij en Roos?'

Ik voel mezelf blozen. 'Er is niets tussen ons' zeg ik. Samuel proest het uit van het lachen. 'Ik ben niet dom Jurado. I saw the way you looked at her'

'Ze is wel lekker' zeg ik dan.

Samuel lacht weer. 'Volgende keer als ik naar Ruub ga, ga je maar weer mee. Ik wil wel zien hoe dat tussen jullie opbloeit'

Ik lach. 'Joo'

‘Dus. What do we do for dinner tonight?’ vraagt Cassius, die op dat moment ook binnen is komen lopen. ‘We kunnen wel even lekker uit eten ofzo’ zeg ik dan. ‘Hebben we al best lang niet meer gedaan!’

‘Wat hebben we al best lang niet meer gedaan?’ vraagt Kaj, die samen met Sanne de keuken weer uit komt lopen met drie mokken chocomel. Eentje overhandigt hij aan mij.

‘Uit eten gaan’

‘Leuk idee!’ zegt Kaj. ‘Kom je mee?’ vraagt Samuel aan Sanne. Ze haalt haar schouders op. ‘Ik heb geen geld en niet iets chiques om aan te doen, dus dan houdt het op’ zegt ze met een glimlach terwijl ze een slok van haar chocomel neemt.

‘Ik betaal, dat sowieso’ zegt Kaj. ‘Je hebt al zoveel voor me betaalt’ zegt Sanne dan. ‘Nouen’ zegt hij met een glimlach.

Ik kijk hem aan, Jezus wat cheezy. Vanmorgen heeft hij zijn vriendin gedumpt en nu chant hij op deze manier al met een ander. Ik bemoei me er maar niet mee.

‘Ik heb hier nog wel spullen hangen van mijn zus’ zegt Samuel dan. ‘Daar zit vast wel iets bij wat je past. Kom even mee’ zegt hij, terwijl hij behendig uit de stoel springt. Sanne zet haar chocomel op de tafel neer en loopt achter hem aan, terwijl Kaj in de stoel springt waar Samuel eerst zat.

 

- Hilde

‘Kan dit?’

Ik kijk naar de spiegel en inspecteer mijn lichaam, en het jurkje wat ik draag. ‘Volgens mij lijk ik echt net een olifant hierin’

‘Wel een lekkere olifant’ zegt Janny, die in haar trainingsbroek, met een lolly in haar mond, ondersteboven in mijn bed ligt. ‘Gewoon aandoen?’ vraag ik onzeker.

‘Jezus Hilde, wat maak jij je ineens druk. Het is niet zo dat we Cassius tegen gaan komen ofzo, we gaan gewoon gezellig met zijn tweeën uit eten. Dat doen we toch elke fucking maand, waarom maak je er nu ineens zo’n probleem van?’

Ik haal mijn schouders op. ‘Ik vraag alleen of dit jurkje kan, meer niet’

‘Ja, hij kan. Heb je toevallig ook iets voor mij in je kast hangen? Ik heb echt geen zin om nog naar mijn huis te gaan. Als ik dan tegen mijn moeder zeg dat we vanavond weer gaan dan wil ze dat ik driehonderdduizend jurken ga passen’