Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 99.

-Sanne

Getrouwd.

Ik ben getrouwd.

Ik kijk naar Kaj, die met zijn vader staat te praten. De hele tijd houdt hij zijn arm om mijn middel.

'Hee!' hoor ik een bekende stem zeggen. Ik draai me om en spot iemand die ik al in een véél te lange tijd niet heb gezien.

'Timo!' gil ik uit. Hij trekt me in een voorzichtige omhelsing en kust mijn wang.

'Getrouwd.. Wauw' zegt hij met tranen in zijn ogen. Het zal ook weer eens niet dat Timo, op Kaj na, er qua kleding het best uitziet vandaag. Voordeel aan homo zijn, je kledingsmaak is geweldig.

'Jep' reageer ik lachend. Timo glimlacht weer.

'Ik ben zo trots op je'

'En Kaj?'

Kaj draait zich gelijk op. 'Hee man!' zegt hij terwijl hij Timo een hand geeft. Timo lacht breed, net als Kaj.

'Ik houd van je man, maar één ding.' Zegt Timo.

'Zeg het eens.'

'Als je het ooit waagt om de gedachte "scheiding" door je brein te laten schieten dan sla ik je helemaal kapot, begrepen?'

Ik moet lachen, net als Kaj. 'Ik snap je, gaat niet gebeuren' zegt hij. Ik grinnik en voel hoe Kaj een kus op mijn wang drukt.

-Ruby

'De dans!' wordt geroepen. Iedereen maakt plaats vrij voor de dans die kennelijk straks wordt uitgevoerd. Ik weet wel dat het traditie is dat het net getrouwde koppel als eerst danst en daarna iedereen.

Of zo.

Samuel slaat zijn arm om mijn middel en trekt me dicht tegen hem aan.

'Waar is Rosalie?' vraag ik.

'Bij Thomas' zegt hij, met een knikje achterover. Ik kijk naar de kindertafel die Hans van der Voort had neergezet en spot Rosalie samen met Thomas "thee drinken."

Smelt.

Ik draai me weer om en zie Sanne en Kaj midden op de dansvloer staan. Er wordt rustige muziek gedraaid.

Sanne haar armen liggen om Kaj zijn nek, zijn handen liggen op haar heupen. Samen bewegen ze een beetje ongemakkelijk over de dansvloer.

Hilarisch, want geen van beide kunnen ze dansen.

Na een tijdje besluiten de ouders van Kaj dat zij ook gaan dansen. Iedereen klapt en ze nemen ook plaats op de dansvloer. Niet veel later gaan ook de ouders van Sanne deelnemen aan de dans.

'Kom' zegt Samuel. Hij pakt mijn hand beet en trekt me de dansvloer op. Hij legt mijn handen in zijn nek en vervolgens zijn handen op mijn heupen.

'Wat doe je gek, ik kan niet dansen' lach ik.

'Ik wel' zegt hij. 'En ik ga je begeleiden.'

Ik lach. 'Oké, maar als ik val betaal jij de ziekenhuisrekening.'

Voor ik het weet laat Samuel me achterover vallen op zijn arm. Ik hang in de lucht, alleen op zijn arm, en vind het doodeng. Hij buigt over me heen en drukt snel een kus op mijn lippen. Als hij me weer overeind zet begint hij te lachen.

'Lieve, lieve Ruby. Je weet inmiddels toch dat we de rekening samen delen dus dat jij dan zelf ook betaalt?'

'Fuck you' zeg ik terwijl ik op zijn neus druk. Samuel begint te lachen en ik schud mijn hoofd van het lachen.

Als ik zo om me heen kijk, ben ik blij met wat ik heb. De bruiloft van Sanne en Kaj was echt prachtig, heel mooi. Ik heb gejankt als een gek en Samuel hield zijn tranen in. Ik zag er zelfs een keer één lopen, ookal zal Sam het zijn leven lang ontkennen.

'Ruby?' vraagt Sam. 'Waar zit je met je gedachten?'

'Nergens. Dansen jij!'