Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 31.

- Jai

'Sanne, what the fuck doe je?'

Gelijk begin ik te lachen als ze me aankijkt. 'Ik heb werkelijk geen idee' zegt ze dan. Ik proest het uit en pak de lepel van haar over. 'Je moet er nog peper en zout in doen' zeg ik.

'O' zegt Sanne.

'Doe jij het maar, jij kon toch zo goed koken?' Zegt ze. Ik lach, knik en neem het volledige werk van haar over. Ze springt naast me op het aanrecht, waarop ze gaat zitten.

Haar voeten met mijn lievelings Winnie De Pooh sokken er aan gaan heen en weer, terwijl ze haar handen naast zich neer zet.

'Dus' zegt ze. 'Waarom heeft Jai Wowor geen vaste vriendin?'

Ze neemt een hapje van een wortel die op de schaal ligt. Ik stop even met het eten en ga tegenover haar zitten, op het keukeneiland.

Op één of andere manier kan ik gewoon aanvoelen dat dit een serieus gesprek wordt, dus ik kan maar beter even stoppen met waar ik mee bezig was.

Ik pak ook een worteltje van de schaal en bijt er schuin een hapje af. Terwijl ik er op kauw haal ik mijn schouders op. 'Ik denk niet dat ik het type ben voor een vaste relatie' zeg ik dan. Sanne kijkt me raar aan. 'Waarom niet?'

Ik haal mijn schouders weer op. 'Weet ik niet, eigenlijk. Ik hou niet zo van het feit dat je maar met één iemand je leven deelt, denk ik'

Ik neem nog een hapje van mijn worteltje.

'Maar waarom niet?'

Ik kijk expres de andere kant op. Commentaar op het feit dat ik nooit een vaste vriendin heb krijg ik al genoeg, en dan voornamelijk van Cassius en Kaj. Omdat zij twee wel echt het meest een relatie hebben meegemaakt, vinden zij dat ik dat ook moet.

'Gewoon. Ik houd niet van binding of zo' zeg ik dan zo nonchalant mogelijk. Ik heb echt geen behoefte aan nog een preek.

'Je moet het zelf weten, ik vroeg me alleen af of je niet eens benieuwd bent hoe het is' zeg ik dan. Gelijk kap ik haar af.

'Ik weet wel hoe het is. Ik had je verteld over Sterre, toch?'

Ze schudt haar hoofd.

'O' zeg ik. 'Sterre was een vriendin van Zoë. Ik heb een hele lange tijd een relatie met haar gehad, dat was fijn. We deelden dezelfde interesses en hadden een leuke tijd samen' zeg ik. Ik voel de tranen een beetje in me opkomen. Ergens mis ik dat fijne, vertrouwde gevoel..

'Waarom ging het uit?' vraagt Sanne meelevend. 'We hadden het te druk. Zij met TP4Y, ik met B-Brave.. Het liep gewoon niet handig. We zagen elkaar minder, waardoor we steeds makkelijker ruzie kregen enzo. We besloten gezamenlijk om uit elkaar te gaan hoor, en dat is ook op een vriendschappelijke manier gebeurd. Het is ongeveer op hetzelfde tijdstip geëindigd als met Cassius en Zoë.'

Sanne knikt. 'Heb je nog contact met Sterre?'

Ik schud mijn hoofd. 'Amper, eigenlijk voornamelijk omdat Cass nog steeds niet echt over Zoë heen is'

Ze knikt haar hoofd, en houdt dan kennelijk op met het verhoor. 'En tussen jou en Kaj?' vraag ik dan. Geschrokken kijkt ze op.

'Dat is niets' zegt ze hard. Ik schrik van de kilheid in haar stem. 'Echt niet?' vraag ik dan. Ergens dacht ik toch dat zij hem wel zag staan. Ergens hoopte ik het ook, omdat ik weet dat Kaj wel weg is van haar. Julia had ik een hekel aan, maar met Sanne kan ik het heel goed vinden.

Ze schudt haar hoofd en kijkt gelijk weg. Ik zie tranen in haar ogen opwellen en voel me gelijk schuldig dat ik dit vroeg. 'Sorry..' mompel ik.

Ze schudt gelijk haar hoofd. 'Geen sorry' zegt ze dan, terwijl ze geconcentreerd verder probeert te gaan met het eten wat we aan het maken waren. 'Wil je er over praten?' vraag ik dan. Ze laat de spullen vallen en zucht.

'Het is gewoon klote' zegt ze dan.

Ik kijk haar niet-begrijpend aan. 'Wat is er klote?' vraag ik dan maar. Nog een zucht volgt. 'Gewoon, alles. Als ik Kaj onder andere omstandigheden had ontmoet dan had het echt iets kunnen worden denk ik..'

'Waarom denk je dat dat nu niet kan dan?'

'Gewoon. Het is te ingewikkeld. Mijn thuissituatie, mijn financiële situatie, het overlijden van Julian waardoor ik nog steeds midden in een rouwproces zit.. Het is gewoon te veel'

'En wat heeft dat met jou en Kaj te maken?' vraag ik dan. Ik zie een traan over Sanne haar wang lopen en aai even over haar wang, als een soort bescherming.

'Gewoon.. Ik ben te beschadigd Jai. Hoe kan ik iemand nu nog voor 100% vertrouwen?'

'Hoe bedoel je?'

'Eerst heb ik één vriendin, Ruby. Ze verhuist naar Amerika en ik raak haar kwijt. Dan ontmoet ik Timo, die hem uiteindelijk ook smeert uit mijn leven. Dan overlijdt mijn broer, wie eigenlijk mijn steun en toeverlaat was. En tot overmaat van ramp laten mijn ouders, de twee personen op wie je het meest moet vertrouwen, me gewoon stikken.'

Ik slik. Ik heb het te doen met dit meisje, dit meisje dat nu schokkend voor me staat. Ik trek haar in een omhelzing en daar maakt ze dankbaar gebruik van. 'Ik ben zo bang..'

'Waarvoor? vraag ik, terwijl ik sussend met mijn hand over haar rug wrijf.

'Dat Kaj ook uit mijn leven stapt op de één of andere dag. Ik kan me niet volledig aan hem geven.. Dat durf ik echt niet'

Ik voel haar lichaam schokken en probeer haar te kalmeren. 'Sanne, ik denk dat je last hebt van verlatingsangst' zeg ik. Het enige wat ze doet is met haar hoofd knikken.

'En ik denk dat het misschien goed is om eens met een psycholoog of psychiater over de situatie te praten.'

Gelijk laat ze me los en kijkt ze me met geschrokken grote ogen aan. 'Een psycholoog?' praat ze me dan geschrokken na.

'Ja, het kan helpen. Als je wil ga ik met je mee, of iemand anders. Ik vind het verschrikkelijk om je zo te zien.'

Het enige wat Sanne doet is knikken. 'Dat is misschien wel een goed plan.. Denk ik.'

Ik knik en glimlach tevreden. 'Ik help je er door heen, oké?'

Sanne knikt en trekt me weer in een omhelzing. 'Je bent een lieverd Jai, dankjewel.'

Ik glimlach en wrijf weer over haar rug.

'Geen probleem.'