Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 76.

Nou oké, nog nooit in mijn leven heb ik zo hard gefaald want ik had 0 vragen, ha ha ha. Fml.

Ik heb Iris even beloofd om nu een hoofdstukje te uploaden & ze heeft een leuk gastrolletje ^^. Ik vind het leuk om lezers kleine rollen in het boek te geven! Dus roep je naam, en als je een trouwe lezer bent gooi ik je er een keertje in. Dit hoofdstuk heb ik op m'n telefoon geschreven haha, dus alvast sorry voor de typfouten.

Love xo.

----------------------------------------------

-Sanne

'Ik ga even naar boven' zeg ik, terwijl ik me uit de knuffel van Kaj wurm. Hij kijkt me aan met gefronste wenkbrauwen. Kaj Leroy Van Der Voort, zelfs als je dat doet ben je super sexy.

'Ik zou Skypen met Timo' zeg ik lachend terwijl ik opsta van de bank. Hij houdt zijn armen om mijn middel gewikkeld en hangt tegen mijn linker bovenbeen aan. Ik grinnik bij het aanzicht: het ziet er echt niet uit.

'Laat me hier niet achter' zegt Kaj met een dramatisch accent, waarvan ik in de lach schiet. Ik trek hem overeind zodat hij weer rechtop zit op de bank. Ik kruip op zijn schoot, met aan beid kanten een been. Zijn handen gaan gelijk naar mijn heupen, waar hij zachtjes in knijpt.

'Jou zal ik toch nooit achterlaten?' Zeg ik grappend. Ik buig voorover en voordat Kaj een flauwe opmerking terug kan maken, druk ik mijn lippen op de zijne. Ik laat mijn tong mijn gedachten overnemen en gooi alle passie in de zoen.

Dan trek ik me terug, sta ik op, en loop ik zonder nog iets te zeggen de trap op. Ik grinnik bij de gedachte dat ik Kaj op deze manier achterlaat, maar ik weet dat hij dat van daarnet wel kon waarderen.

Ik loop onze kamer binnen en start de laptop op. Ik open Skype en wacht tot Timo online komt. Zodra zijn icoontje omhoog popt klik ik op het gesprek en druk ik op bellen.

'Señorita!' Roept hij als hij opneemt. Ik grinnik. 'Hay pop.' Reageer ik.

Ik bekijk Timo goed, hij begint er elke keer beter uit te zien. Het is duidelijk te zien dat hij niet lang geleden naar de kapper is geweest: zijn haar ziet er een stuk korter uit. Hij heeft een klein pukkeltje op zijn wang, maar voor de rest ziet hij er weer eens flawless uit.

Hij vertelt hoe de kunstacademie tot noch toe nog steeds zo geweldig bevalt. Hij heeft wat lopen flikflooien met een jongen uit zijn klas maar uiteindelijk is dat niets geworden. De reden die hij gaf was dat de jongen geen goede blowjobs gaf. Ik moest heel hard lachen toen hij dat zei.

'Timo, kom je zo helpen?' verstoort een vrouwenstem ons gesprek op de achtergrond bij Timo. 'Kom zo' roept hij.

'Wie is dat?' Vraag ik, mijn nieuwsgierigheid die het overneemt.

'Iris, een meisje dat net in ons studentenhuis is komen wonen. Vet chill, ze komt ook uit Nederland en ik kan het echt goed met haar vinden. We werken samen aan een nieuwe opdracht, een jurk maken van plastic zakken. Leuk joh! Dat kind is creatief, echt, holy shit.' Ratelt Timo, en ik grinnik.

'Super leuk dat je het zo goed met haar kan vinden' reageer ik.

'Timooo' hoor ik dezelfde stem zeggen, dit keer dichterbij. Niet veel later staat een meisje naast hem voor het beeld. Ze heeft blond haar en heldere ogen. Haar witte tanden vormen een brede glimlach.

'Is dit Sanne?' vraagt ze, ik weet niet of ze het tegen Timo of mij heeft, maar ik knik.

'Wat super leuk! Oh My God, nu kan ik je eindelijk zien. Timo heeft zo veel over je verteld' zegt ze lachend. 'Wat dan?' Vraag ik nieuwsgierig.

'Nou beter voegen jullie elkaar gewoon toe op Skype want ik heb geen zin in die wijvenpraat hoor' zeikt Timo. Iris en ik barsten in lachen uit. 'Jij bent het grootste wijf hier, schat' zeg ik, en nu moet Timo ook lachen.

'Maar wij gaan wel even verder met ons project, is dat oké?' Vraagt Timo.

'Tuurlijk joh! Veel succes, ik spreek je. Doei Iris!' De twee aan de andere kant zwaaien enthousiast voor de webcam en ik druk het gesprek weg. Ik klap de laptop dicht en loop naar beneden, richting Kaj.

-Ruby

Het enige wat ik doe is naar het plafond staren.

Al drie. Fucking. Uur.

De hoeveelheid tranen die ik in die afgelopen drie naar het plafond starende uren ben verloren is groot, emmers kunnen gevuld worden.

En waarom?

Omdat Samuel fucking vreemdgaat.

En wat vind ik nog erger?

Dat hij nog steeds niet thuis is gekomen van zijn fucking date met die fucking Jade. Ha ha, dat rijmt.

Ik moet lachen om mijn eigen fucked up gedachten maar stop het gelijk weg. Ik moet hier niet zielig op mijn bed liggen, janken omdat de liefde van mijn leven me heeft bedrogen.

Ik moet zuipen. En flink ook.

Ik sms Roos of ze thuis is of bij de jongens en al snel krijg ik een berichtje dat ze in de kamer van Dioni is. Ik besluit haar op te halen.

Ik stap van het bed af en loop richting de spiegel: ik zie er echt verschrikkelijk uit. Ik veeg de mascara onder mijn ogen weg met een doekje: ik leek net een pandabeertje.

Ik loop de kamer uit en klop op de slaapkamerdeur van Dioni.

'Gaat het weer een beetje?' Is het eerste wat hij vraagt. Een onbewuste glimlach tovert zich op mijn gezicht om zijn bezorgdheid. 'Jawel' zeg ik. Dan richt ik me op Roos, die op de bank in Dioni zijn kamer zit.

'Ga je mee? Ik wil uit' zeg ik. Roos doet niets anders dan knikken. Ze staat op en loopt stilletjes met me mee.

We pakken onze jassen, trekken ze aan en lopen zonder tegen iemand in het huis iets te zeggen weg. Roos vertelt dat ze een goede kroeg weet waar we heen kunnen gaan. Het is pas kwart voor zes, echt een tijdstip om naar een kroeg te gaan is het niet. Maar who cares? Mijn vriend gaat vreemd en ik wil om kwart voor zes op een doordeweekse dag gewoon lekker veel zuipen.

We lopen de kroeg binnen, hangen onze jassen op de kapstok en gaan aan de bar zitten. Zoals verwacht zijn er niet veel mensen.

Roos bestelt twee shots.

'Tegelijk' zegt ze.

'3, 2, 1'

Ik sla de shot achterover en verwelkom het brandende gevoel dat het achter laat in mijn keel. Dit is wat ik nu wil doen: het verdriet wat Samuel mij aan heeft gedaan even vergeten.