Trust (B-Brave Fanfiction)

Hoofdstuk 8.

- Hilde

'Het kan vast niet zo erg zijn'

Geïrriteerd kijk ik naar Janny. 'Hoe kan je dat nou zeggen? We hielden van die fucking danszaal, en hij wordt gewoon afgebroken. Zonder dat we het überhaupt wisten'

Janny zucht. 'Ja, daar heb je wel gelijk in..'

'Wat moeten we nu doen?'

'We kunnen een andere danszaal zoeken?' stelt ze voor. Ik kijk haar bedenkelijk aan. Wil ik dat? Wil ik weg van de oude vertrouwde wereld? Ik dans hier al zes jaar..

Aan de andere kant, als we geen nieuwe danszaal zoeken, dans ik helemaal niet meer. De kans dat ik dat overleef is zeer klein.

'Ik denk dat we dat dan maar moeten doen' zucht ik. Janny staat gelijk op van de bank, en loopt naar de keukentafel om een laptop te pakken. Ze zet hem op de salontafel en start hem op.

Ik kijk haar huis rond. Het huis van Janny is echt geweldig. Heel groot. Aan de hele kant heel antiek maar aan de andere kant heel modern. Ze woont alleen met haar moeder, over haar vader wil ze niet praten.

'Ik heb dorst' zegt ze.

Ik vat het op als een hint en sta op. 'The usual?' vraag ik. Ze knikt. Ik loop naar de keuken, die ook super groot is. De keukenkasten maken de vierkante keuken helemaal rond, zelfs boven de deur hangt er één. In het midden van de keuken staat een kookeiland, waar we vaak ons huiswerk aan maken als de moeder van Janny aan het koken is.

Ik open de keukenkast boven het fornuis en haal er twee glazen uit. Uit de koelkast haal ik een pak met Ice Tea, en schenk het in de glazen.

Mensen vinden het raar dat ik dit zo makkelijk doe bij iemand anders thuis, maar voor mij is dit niet raar. Janny en ik zijn samen opgegroeid, we kennen elkaar al vanaf klas één. Daarna gingen we gelukkig allebei Havo doen en kwamen we nog bij elkaar in de klas.

'Ook wat eten?' roep ik richting de woonkamer. 'Pak maar wat chips'

Ik open de keukenlade en kijk welke soorten chips er zijn. Uiteindelijk kies ik voor Patatje Joppie, onze favoriet. Ik leeg de zak in een grote schaal en gooi de lege zak in de prullebak.

Als ik de woonkamer weer in kom lopen is de laptop al opgestart. Janny is druk bezig met dingen uitzoeken. Ik zet de glazen op twee onderzetters op de houten salontafel en zet de bak chips tussen ons in op de bank.

'Oké, er zijn vier danszalen in Amsterdam, waarin drie onder onze categorie vallen'

'En wat bedoel je met onze categorie?'

'Hiphop, slimpie. De vierde is een balletzaal waar je geen andere dans dan ballet mag uitvoeren. Dat lijkt me niet handig' zegt Janny lachend.

'True that' zeg ik, en ik richt me op het beeldscherm van de laptop. 'Dan blijven er drie over'

'Klopt, maar nummer drie is ver fietsen. Ongeveer een half uur'

Ik zucht. 'En de andere twee?' 'Nummer twee is een kwartier fietsen, nummer één is ongeveer vijf minuten lopen'

Ik proest het uit. 'Jezus Janny, had je dat niet gelijk kunnen zeggen? Dat lijkt me logisch, dan gaan we naar die. Toch? Heeft hij goede recensies?'

'Geen idee. Even kijken' Janny klikt een tabblad open, waar de site van die danszaal nog open staat. 'Dance4You' heet hij. We lezen de site door. 'Heel veel negatieve reacties' zegt Janny. Ik zucht. 'En die van tien minuten fietsen?'

Alweer vliegt een tabblad open, en nu verschijnt een andere site. Ik lees de informatie door. Eigenaren Kevin en Cassius, op de tweede verdieping. 'Goede reacties' zeg ik. Janny knikt.