ခြေလှမ်းလေးတွေ
တုန်တုန်ရီရီနဲ့တက်လာခဲ့ပြီးအဆုံး
အခန်းတံခါးအရှေ့အရောက်
တံခါးဖွင့်ဖို့လှမ်းနေသည့်
လက်လေးတွေလည်းတုန်ရီလွန်းနေကာ
မျက်လုံးမှေးမှေးလေးတွင်လည်း
မျက်ရည်လေးတွေတစ်စက်ချင်းစီးကျနေခဲ့သည်။ဘယ်ကစပြောရမလဲ...
ဘယ်ကစတောင်းပန်ရမလဲမသိတော့ဘဲ
ကိုယ်တိုင်ကမှားထားတဲ့သူမို့လို့
တံခါးဖွင့်ခါနီးလက်လေးတွေလေထဲ
ရပ်တန့်နေခဲ့ရသည်။ခဏအကြာမှမျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လိုက်ရင်း
အသက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းရှူသွင်းလိုက်ပြီး
ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့ဆိုကာ
ဝင်ချသွားခဲ့ပေမဲ့...အခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း
အရက်နံ့တွေနဲ့ဆေးလိပ်နံ့တွေ
ထောင်းခနဲနဲ့အတူ...တစ်ခန်းလုံးဖြစ်နေတဲ့ပုံစံကြောင့်
အသက်ရှူပါရပ်တော့မလိုလိုဖြစ်ပြီး
မျက်နှာလေးမဲ့ကျသွားခဲ့သည်။ပြတင်းပေါက်တွေရော
ဝရံတာဘက်ကတံခါးတွေပါ
တစ်ခုမကျန်အကုန်ပိတ်နေပြီး
လိုက်ကာတွေလည်းအကုန်ကာထားခဲ့၍
တစ်ခန်းလုံးအလုံပိတ်ကြီး။စားပွဲပေါ်မှာလည်း
ဘယ်နှပုလင်းမှန်းတောင်မသိသော
အရင်တစ်ခါတုန်းက
အရမ်းပြင်းတယ်လို့ပြောဖူးသည့်
အရက်ပုလင်းတွေသည်နည်းနောမဟုတ်...လဲတဲ့ပုလင်းကလဲနေပြီး
စီးကရက်တွေကလည်းကြမ်းပြင်ထက်
သောက်လက်စတွေသည်
ဟိုတစ်လိပ်ဒီတစ်လိပ်ပျံ့ကျဲနေခဲ့သည်။လူကိုရှာမိတော့ဝရံတာကိုကာထားသည့်
မှန်ကြီးကိုမှီပြီးကြမ်းပြင်ထက်ထိုင်နေခဲ့ပုံသည်
အတည်ငြိမ်ဆုံးပုံစံဖြင့်...မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားပြီးငြိမ်သက်နေသော
သူ့လူရဲ့ပုံစံတွေ...အခန်းရဲ့ပုံစံတွေနဲ့...
မီးအလင်းအမှောင်တွေကြောင့်
သူ့စကားတွေတော်တော်မှားခဲ့မိမှန်း
ပိုသေချာသွားခဲ့သည်။ခြေလှမ်းတွေတံခါးဝနားတင်
ကျောက်ချမိရင်းရပ်ကြည့်နေမိတုန်း
မှန်ကိုမှီပြီးမှိန်းနေခဲ့သည့်မျက်ဝန်းတွေ
ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ပွင့်လာပြီး
သူ့ဆီတည့်တည့်စိုက်ကြည့်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
𝐀 𝐍𝐢𝐠𝐡𝐭𝐦𝐚𝐫𝐞 ❦
Fanfiction"မင်းအတွက်ဆို လူလည်းသတ်ရဲသလို မောင်လည်းသေရဲတယ် ကလေးလေး" 🚬𝑪𝒊𝒈𝒂𝒓𝒆𝒕𝒕𝒆𝒔 𝑱𝒆𝒐𝒏🚬 ------ "မင္းအတြက္ဆို လူလည္းသတ္ရဲသလို ေမာင္လည္းေသရဲတယ္ ကေလးေလး" 🚬𝑪𝒊𝒈𝒂𝒓𝒆𝒕𝒕𝒆𝒔 𝑱𝒆𝒐𝒏🚬 ------