KUMPAS

Chapter 6

Monday.

Back to work again. Kung ang iba ay tinatamad dahil Lunes na naman, ibahin nyo ako. I felt good today because me and Daniel are okay again. We are back to each other's arms kaya ganado akong papasok ngayon.

Maaga akong nakarating sa opisina. Mangilan ilan pa lang ang empleyado na nakikita ko. Nakangiti kong binati ang guard sa entrance at ang receptionist sa lobby bago pumasok ng elevator.

Nasa pinakatuktok ang pinindot ko kaya napatingin ang mga ibang sakay sa akin, scrutinizing me. They knew who occupies the office on top.

The big boss.

Nagtataka siguro sila kung sino ako. Hindi pa ako kilala ng ibang employees since bago pa lang ako dito. I just kept to myself and waited. After ng ilang stops, in and out, nakarating din ako sa penthouse.

Inilapag ko muna ang bag sa aking table bago pumasok sa office ni sir DJ. Malaki at maluwag ito. Mas malaki pa sa condo unit ko ang size nito sa sobrang laki. All the furnitures in this room are high end Italian brand. Puro mamahalin talaga.

Bakit mo alam?

Siempre nai-marites na sa akin ito ng former secretary ni boss.

I inhaled and looked around the room, it is spotless and smells great. Maayos ang lahat ng gamit. Galing na siguro ang tagalinis dito kaya wala akong nakitang kalat man lang. Pero siniguro ko pa rin na wala siyang nakaligtaan.

Because my boss is a perfectionist.

De Jesus Construction Corporation or DJCC is one of the biggest contractor in the country. At hindi lang dito sila kilala. May mga investment and projects din sila overseas like in Singapore, Thailand and Malaysia.

Mr. De Jesus, the Chairman, is a well known and well respected businessman in the Philippines.

The company offers high and competitive compensation package plus benefits sa mga employees kaya marami ang nagwi wish na makapagtrabaho dito.

Ang swerte swerte ko sa totoo lang dahil ako ang napili ni sir among the hundreds of applicants.

Sana ay magtagal ako sa kumpanyang ito para naman makapag ipon na ako for my dream house. Right now kasi, kulang pa ang ipon ko. Then siguro after the house, yung car na.

"Hay Jemalyn, need mong kumayod ng todo at mag ipon pa more. Pasasaan ba at matutupad mo rin lahat ng pangarap mo." sabi ko sa aking sarili.

After a couple of minutes ay lumabas na ako ng room ni boss at nagsimula ng magtrabaho. Since Monday nga, hectic ang schedule ni sir DJ kaya halos hindi ako magkanda ugaga sa office.

He had a meeting via conference as soon as he arrives.

Ang dami kong notes na diretsong tina-type na sa laptop. Nag break lang ako after he gives me instructions on what to do next.

Pagbalik ko from my break, hinihintay niya na ako sa table ko. He is looking down at my desk. Ano kaya ang tinitignan niya? Dali dali akong lumapit.

"Yes sir?" tanong ko agad.

"Oh you're back Jessica. The email that I asked you to do, please send it now. May nagsabi sa akin na may gustong sumulot sa project kaya uunahan na natin sila." he said.

"Right away sir." mabilis na sagot ko.

"Thank you Jessica." sabi niya sabay balik na sa opisina niya.

Napangiwi ako, dahil sa Jessica talaga ang tawag niya sa akin. Hindi ako sanay e kasi Jema usually ang tawag sa akin ng family at friends ko.

Si mother dear lang ang tumatawag sa akin niyan pag galit na sa akin haha.