ပ်ိဳး
အပိုင္း (၁၁)
#ပ်ိဳး
06090331
“နင္…ထမင္း စားမသြားဘူးလား..”
“ေအး…”
ေမေလး မွာ တစ္သက္လုံး အလိုလိုက္ခံလာရသမွ် အခုမွ အလုပ္တစ္ဖက္ ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႕ ကေလးထိန္းေနရသည့္ အျဖစ္ကို ေရာက္သြားသည္။
ျမတ္ေသာပန္း နဲ႕ အတူတူ ေနရကတည္းက ေဖေဖ့ကို ဖုန္းဆက္ရင္ ညီမေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေနာ္လို႔ မွာေသးသည္။
သူကလည္း တမ်ိဳး အဆိုး..။
အိမ္မွာသာ ေျပာစရာ မလိုေအာင္ လိမ္မာတာ..။
သူ႕အေမနဲ႕လည္း ေဝးေရာ စားခ်င္တဲ့အခ်ိန္စားတယ္ အိပ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္အိပ္တယ္…။
သူမ်ားေတြ သင္တန္း တက္တာ လူငယ္ဘ၀ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပါပဲ..။
သူ႕က်မွ မအိပ္မစား ႀကိဳးစားသင္ယူေနရတဲ့ ဂ်ပန္စာ..။
ဘယ္ေနရာမွာ သုံးမလို႔လည္းေတာ့ မသိဘူး..။
ေမေလး ေတာ့ သူ႕ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတာင္ဆင္းရဲေသးသည္။
အခုလည္း ကိုယ္ဟာ့ကို မေနနိုင္ေတာ့ ထလိုက္သြားရေတာ့သည္။
“နင္ ခုတေလာ ဗိုက္ခဏခဏေအာင့္ေနတာ….အစာအိမ္ ျဖစ္ေနဦးမယ္ေနာ္…ျမတ္ေသာ…”
“အူဘာျဖစ္တယ္ဆိုလား…ေဆးေသာက္လို႔မရရင္ ခြဲရမယ္ ေျပာတာပဲ…”
“ဟမ္…”
ေမေလး မ်က္လုံးျပဴးသြားေပမဲ့လည္း သူကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သလိုပဲ အ၀တ္အစား လဲ၀တ္ေနသည္။
“ဟဲ့….အဲဒါကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူး…နင္ေတာ့ ဒုကၡပဲ..”
ေမေလး မွာ စိတ္ပူၿပီး ေျပာေတာ့ သူက ဟက္ခနဲ႕ ရယ္ၿပီး စားပြဲေပၚက သူ႕ရဲ႕ လက္ပတ္နာရီကို ေကာက္၀တ္သည္။
“သူမ်ား ေျပာၿပီး နင္က်ေတာ့ ကန္စြန္း႐ြက္နဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ…ငါေတာ့ ကန္စြန္း႐ြက္ မႀကိဳက္ပါဘူး..”
ေမေလး က ဟင္းမွ မခ်က္တက္တာ…။
ဟင္းကို ဆိုင္ကပဲ အၿမဲဝယ္စားေနရတာ တစ္ခါတေလ စားခ်င္တဲ့ ဟင္း႐ြက္ေလာက္ပဲ အလြယ္တကူ ေၾကာ္စားတက္တာေလ။
YOU ARE READING
ပ်ိဳး
Romance"မယုံသလို ျဖစ္ေနတာ ငါ တကယ္ မႀကိဳက္ဘူး.....ငါ့တစ္ဘ၀လုံး နင္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ခ်စ္မယ္လို႔ သစၥာဆိုရဲတယ္..နင့္ဆီ ကလည္း သစၥာ တစ္ခုတည္းကိုပဲ လိုအပ္တာလို႔ ေျပာခဲ့သားပဲ...တစ္ဘ၀စာ တစ္ေယာက္တည္း ရည္႐ြယ္ၿပီးမွ ႏွလုံးသား သန့္သန့္နဲ႕ ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာခဲ့တာ...
