ပ်ိဳး

Part 34

ပ်ိဳး

အပိုင္း (၃၄)

#ပ်ိဳး

09061130

“သား…အန္တီ့ကို ဒါေလးေတြ အပ္ထားခ်င္လို႔ပါ…”

သားနဲ႕သမီးက ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ တီဗြီ ထိုင္ၾကည့္ေနတုန္း စြမ္းရည္ ယူလာတဲ့ အိတ္ကို ေရွ႕ကို လွမ္းေပးလိုက္သည္။

အန္တီက ခ်က္ခ်င္း ဆြဲယူၿပီး ထုတ္ၾကည့္ကာ ဘူးအနီခပ္ျပားျပားေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္း မ်က္ခုံးပင့္သည္။

“ဘာအတြက္လဲ…သားငယ္…”

“သား…သား..အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္…သူ႕ကို ေပးခ်င္လို႔ ႀကိဳမွာထားခဲ့တာ…အခုရလာလို႔…”

စြမ္းရည္ ရင္ထဲ မြန္းၾကပ္သလို စကားလုံးေတြက ရင္ကို ဓားနဲ႕မႊန္းၿပီးမွ ထြက္လာရသလိုပါပဲ..။

ကိုယ္ စီစဥ္ထားသလို တစ္ခုမွ ျဖစ္မလာခဲ့ဘူးေလ..။

“သားငယ္ကို ငါ ေျပာဖူးပါတယ္…ေမေလး ဘ၀က တျခားသူေတြနဲ႕ မတူဘူး…သူလိုေနတာ ဒီစိန္ေတြ ေ႐ႊေတြ မဟုတ္ဘူး..ေမတၱာတရားပါ…”

“…….”

စြမ္းရည္ ဘာမွ မေျပာပဲ မ်က္လႊာခ်ထားရင္း ၿငိမ္သက္ေနမိသည္။

“သားငယ္ သူတို႔အေပၚထားတဲ့ ေစတနာေတြ ေမတၱာေတြကို ငါ နားလည္ပါတယ္….သားငယ္ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လုံး အေမ တစ္ေယာက္တည္း ႐ုန္းကန္ၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္လာခဲ့ရတာေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္း နာက်င္ရလည္း  မျပည့္မစုံနဲ႕ ဘယ္လို မ်က္ႏွာငယ္ရခဲ့ရလည္း ဆိုတာ သားငယ္ သိလို႔ သားငယ္ ကေလးေတြကို အဲလို မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ အေဝးမွာ ပင္ပန္း ဒုကၡခံ ႀကိဳးစားခဲ့ရတာလည္း သိတယ္..”

အန္တီက စြမ္းရည္ စိတ္ကို ေဖာက္ထြင္းျမင္သလို သိေနေတာ့ မ်က္လႊာခ်ထားေပမဲ့လည္း မ်က္ရည္က စို႔တက္လာသည္။

“ေမေလး…ခုကိစၥ ငါ အသုံးမက်လိဳ႕ ျဖစ္ရတာပါ…သူက ငါ့သမီးဆိုေပမဲ့ အရင္း မဟုတ္ေတာ့ အေမ တစ္ေယာက္လို တစ္ခ်က္အမိန့္အာဏာသုံးၿပီး ငါ့အိမ္မွာ လာေနရမယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ေပးလို႔မရခဲ့ဘူး..အေဝးမွာ ထားရတယ္…ဖုန္းက ေျပာေျပာ အျပင္ကေျပာေျပာ အိမ္ေထာင္ရွင္မ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ ေျခလွမ္းျဖစ္လို႔ ငါ သားငယ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္..ငါ ဆုံးမမႈ ညံ့ခဲ့လို႔ပါ…”