ပ်ိဳး

Part 53

ပ်ိဳး

အပိုင္း(၅၃)

#ပ်ိဳး

11180738

“စြမ္း…”

“ဟင္…”

‌ေမေလးကို ေတြ႕ေတာ့မွပဲ ၿပဳံးျပကာ ေရွ႕မွာ ေျခေထာက္တင္ထားတဲ့ ခုံကို ေနရာေ႐ြ႕ေပးသည္။

၀ရန္တာ က်ဥ္းေနလို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တစ္ခုံစီထိုင္ရတာမို႔ သူ႕မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာေလး အကဲခတ္ခြင့္ရသည္။

ခရီးက ျပန္လာကတည္းက သတိထားမိေနတာ ၾကာၿပီ ဆိုေပမဲ့လည္း ဒီေန႕ေတာ့ ေမးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ကေလးေတြ ေသခ်ာ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့အထိ ေစာင့္ေနခဲ့ရတာ..။

“ကေလးေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီမလား…ျမတ္နိုး အိပ္ေနၿပီ ထင္လို႔…”

“ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္…”

“မျဖစ္ပါဘူး..ျမတ္နိုးရဲ႕..ဘာျဖစ္ရမွာလဲ…”

ေမေလး ဘာမွ မေျပာေပမဲ့လည္း သူ႕မ်က္ႏွာကိုသာ ေငးၾကည့္ေနမိရင္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္လာသည္။

“ေနလည္း ေကာင္းပါတယ္..ျမတ္နိုးရဲ႕…ဘာေတြ စိတ္ပူေနတာလဲ…”

ေမေလး အၾကည့္လြဲလိုက္ကာ သက္ျပင္းလည္း တစ္ခ်က္ရွိုက္မိသည္။

တစ္ဖက္လမ္းက တိုက္ခန္းေတြကို ေငးၾကည့္ေနမိေပမဲ့လည္း ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္ မ်က္ရည္က ဝဲလာသည္။

“ျမတ္နိုး…”

ေမေလး လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ႐ုန္းေပမဲ့လည္း မလႊတ္ေပးလို႔ သူ႕မ်က္လုံးကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္က လွိမ့္ဆင္းလာေတာ့သည္။

“ဘာလို႔ငိုရတာလဲ…ဘာလို႔ငိုတာလဲ ျမတ္နိုးရယ္..ဟင္..”

ေမေလး လက္ကို ႐ုန္းၿပီး မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ပစ္လိုက္မိသည္။

“ငါ့ဘ၀မွာ နင္ပဲ ရွိတာ..နင္ပဲ အရင္းႏွီးဆုံးလူ ရွိတာ…ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ေသြးသား မေတာ္စပ္ေပမဲ့ ငါ့အတြက္ နင္က အရင္းႏွီးဆုံး သူစိမ္း တစ္ေယာက္ပါ…နင္နဲ႕စသိကတည္းက စခ်စ္ကတည္းက နင့္မ်က္ႏွာကိုပဲ ၾကည့္လာတဲ့ ငါက နင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးလို႔ လိမ္႐ုံနဲ႕ မသိပဲေနမယ္လို႔ နင္ထင္ေနတာလား..ငါ သိတယ္…ဦးေႏွာက္က မသိေတာင္ ႏွလုံးသားက သိေနတယ္…နင္ က ငါ့ကို ဘာမွ ေပးမသိခဲ့ေပမဲ့လည္း ငါ အလိုလို ႀကိဳသိေနတယ္..သမီး ေမြးတုန္းကလည္း  နင္ထြက္သြားမွာ ကို  ေၾကာက္ခဲ့တယ္…သားကို ေမြးေတာ့လည္း သားေမြးၿပီးရင္ တကယ္ထြက္သြားေတာ့မယ္ဆိုတာ ငါသိေနတယ္…ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရွိပဲ ငါးႏွစ္လုံး ေနခဲ့တာေတာင္ နင္ ေနမေကာင္း ျဖစ္တဲ့အခါဟနင္ အဆင္မေျပတဲ့အခါ နင္ တစ္ခုခု ျဖစ္တဲ့အခါ ငါ့ႏွလုံးသားက အလိုလို ခံစားမိေနတာ…ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရွိတာေတာင္ နင္ျပန္လာေတာ့မယ္ဆိုတာ အလိုလို သိၿပီး ငါ ေပ်ာ္ခဲ့တာေတြက လုပ္ဇာတ္မဟုတ္ဘူး..ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတာ…နင္မေျပာျပလို႔ ငါ့ကို လူရာမသြင္းလို႔ မသိေပမဲ့ နင္ စိတ္ညစ္ေနတာ သိေနတယ္…ငါ သိရင္ေကာ ဘာလုပ္နိုင္မွာလဲ စိတ္ပဲပိုညစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးက ငါ့ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို အထင္ေသးေနသလိုပဲ…အဲဒါနင္သိရဲ႕လားဟင္..”